Alle inzendingen over klinken

Ondanks de onverwachte vlucht is aanwezigheid nog altijd merkbaar daar ik haar van dichtbij aanvoel terwijl haar afdrukken blinken en klinken in onze natuur om nooit meer vergeten te worden Voortaan is ze een ster aan firmament waar ze eigen plek heeft en waakt over ieder van ons.…

Schoolavondfeest, Old spice gejat van Pa Percy S. fluistert “take time to know her” lange haren, de geur van vanille vla De Stones klinken door het lichtgeflikker heen twee prille borsten tegen die ene van mij zwijg-hijgend op het ritme van Lady Jane een hand zwetend op haar rug, de ander langs de zij Nog één dan, zegt ze met haar mooie lach…

daar was de dichter afgereisd als combattant in de competitie wie vertolkt beste poëzie smijt 't hart maar uit de kuil smikkel kruip lummel druil niet lollekes liefst uit de bollekes teksten moeten wel luiden listig publiek zal duiden hoe vertolkingen klinken wees van den flinke gooi 't er maar uit hup fluitjekruid daar ging hij…

Dat zijn ze nu al, dat kun je zien maar dat éne dingetje lag altijd op de loer zodra het jawoord klinken zal dan pas zal ze zeggen stoer: We zijn getrouwd. Voor Ingrid Rob en dochter Marloes die trouwen op 23 november…

Stortend vluchtig nand vermengend Met de bindkracht van uw zegen, Zode en zaad een heildronk plengend, Dat bet groen wordt langs de wegen, 0, ik hoor U over 't water Fijne maliënkolders klinken En, een sprookjesrijke prater, Door het luistrend lover zinken; Zie, van vleugjes paars beademd, Wassen zich de reine weiden, En de wilg laat…

Ik klink, dacht ‘t kamerlid, op elke aangepaste Turk.…

aroma de producent van deze grote hoop heeft vast een koksdiploma de bij trok toen een vies gezicht en zei: geef mij maar honing ik knijp nu snel mijn neusje dicht en ga weer naar mijn woning ik heb dit lang genoeg geduld mijn maagje is nog altijd leeg waarop zij zich in zwijgen hult en van de vlieg dit antwoord kreeg jouw woorden klinken…

ragfijne nevelkristallen over verblekende ganzen Dan klinkt hun gakken uit gortdroge kelen, maar geen wil zich roeren, geen kiest het luchtruim, geen moedergans wil buiten treden Het dons van de mist houdt eendrachtig gevangen, maar instinct is wat hen samenbindt: hun nimmer voltooide gezangen Onder hun parelmoer- kleurige deken klinken…

Je woorden klinken als getoeter Alles galmt en is vergeten te genieten Alles kan en alles knalt Op mijn vraag: "Is alles goed?" Geef jij een kletterend gehoor, je houdt me vast En tettert keihard in mijn oor: "Ja maar alles is toch lelijk En het leven is al hard, dus waarom Zou ik erom geven?…

( voor Jan Arends ) Hij had de eeuwigheid lief, die cent van grote waarde, dat lachen boven al het aardse, de kronkelwegen van aardverschuivingen boven het melkwegstelsel, gesteld dat we daar eens wodka van maken en klinken met God op zoiets als de genade voor allen en het temperament in volle extremiteit.…

Laat luid ons lied nu klinken Ter ere van de vaderlandse grond: Hier zag men, de eeuwen door, de vrijheid blinken Te midden van een volk dat dwang weerstond.…

O, dat ook mijn zang Weer liefelijk en droomrig-teder klinke, Maar niet meer vragend, klagend, doch een lente Van jubeltonen in zijn ritmen dragend, Tot een verkonding van ons diep geluk!…

Daar wies de welvaart zelfs bij 't klinken der trompetten, En 't goud blonk schitt'rend op der krijgeren helmetten, Ja, uit de grond, doorweekt van Spaans en Neêrlands Verrees op eenmaal de oogst van 's werelds overvloed: Geen zee was toen bekend, waar Hollands vloot niet zeilde, Geen wateren zo hol, die niet haar dieplood peilde, Geen…

Laat mij zonder taal of teken, Schoonheid, nimmer van U zijn; Laat mijn lied ten einde klinken, Kan 't in vreugde, als 't moet in pijn; Laat de beker nimmer breken Andre mensen lang doen drinken Teugen van mijn levenswijn.…

jezus ons redden moest bidden en smeken wij hardop red ons nu beste farmaceuten met een goed en veilig vaccin neem onze levenslust serieus laat ons weer plannen kunnen wat wij verwezenlijken willen verlos ons uit de eenzaamheid die dagelijks de deuren klopt denk aan onze lieve kinderen die nu nog in de kleuterschool hun stem in koor klinken…

grote groepen huizen drie kokospalmen bakenen prijkend de tuin af naast het achterpad waar lichtstralen veel zachter lijkend een koele bries je haren vat ’s nachts ruisen de bomen heel tevreden wanneer een verkoelende wind opsteekt en vallen hun noten plots naar beneden waar een doffe plof de stilte speels doorbreekt in diepe nacht klinken…

Ze was z’n famke maar haar stem kan hij innerlijk niet meer tot klinken brengen. Herinneringen worden kaal als de nervatuur van een afgevallen blad. Hij rooit weer even op z’n knietjes sneeuwklokjes, daar bovenop die begroeide tuunwal, maar waarom juist daar en wat was het gewin? Eens reeg hij tabaksbladeren maar de finesses is hij vergeten.…

Hem klinke de dank, Die 't boontje ons gaf! Wij drinken de drank Wel tot aan ons graf. Nu, ’t kopje maar vol... Geen kop is op hol! Een man is een man. Al leegt hij de kan!…

betaald waxinelichtje Toen ik mij omdraaide zag ik 2 plaatsen bezet en wel door God de Vader en zijn zoon Jezus Christus De herkenning, onderkenning vervoerde de Heilige Geest tot een duizendkoppig Engelenkoor, wat na 'n kort a capella, groots en meeslepend ondersteunend begeleid door het Hoofdorgel vertolkte: "Eens als de bazuinen klinken…

Prenten ze patronen, laten ze roffels van ook die harten klinken als ze hinkend lopend of als motor met zijspan zich weer voortbewegen. De tijd maakt een schets. Toch is er steeds ook weer een nieuwe dag die opstaat en schooiend arriveert met kansen, met wel of geen helderheid. De tijd maakt een schets.…

Ik hoef daar naar geen lied te zoeken, Daar klinken liedren overal. De vreugde lacht uit alle hoeken, De vreugde woelt op berg en dal. Er ligt geen plekje op Gods aarde, Dat mij zo lief, zo jeugdig is, Dat mij zo veel genoegen baarde, En zo geringe droefenis.…

de scheepsbel luidde voor den wende haast u dichters narren van de wallen tweeduizend-en-zeven loopt ten ende neemt waar uit verre verten tot naderbij flitsen chinese vuren verstommende knallen spreek aan neem mee de eerste de beste rock&roll op straten maak plaats opzij op weg of tafels als het maar zingt en vrijt klink wel en breek de glazen…

Heden ga ik op weg en in mijn hoofd klinken de stemmen van de muzen. Hun klanken op de stromen van de wind lijken mij te willen zeggen: 'op zekere tijd zijn wij ook jouw muzen, die aan jouw hart dan een nieuwe keuze zullen voorleggen.' Zij lijken mij te zeggen: om ons te ontmoeten dien je op reis te gaan.…

Helder klinken Rinkelingen Der glazen. Dan loopt over de zaal 't bevel Van een nerveuze schel, Het praten geheimzinnig vlucht, Langs een wachtensmoeë lucht. De toneellichten schijnen, d'Andre in de zaal verkwijnen. Het zwijgen wordt de éne stem Van dit één hart in zonderlinge klem Van angstig wachten.…

Bij de meesten van de oudere, zich senioren noemende, generatie dichters - tot wie ik mij inmiddels toch ook wel mag rekenen, alhoewel het bloed nog driemaal daags bruist van energie, gepokt, gepfizerd en gemazeld - zal de stem van deze rijzige grijsaard van toen nog herkenbaar in de oren klinken als de vertrouwde klanken van een Friese staartklok,…

Van tijd tot tijd daar zong een felle stemme het krijgslied bij het ronken van het elpenbenen snaartuig, en stemmen bont en talrijk zongen achter bij 't zegevierend klinken van de zware stalen wapens. Maar al de andre kant, ver aan de kimme, daar brandde 't vuur in diepe stilte in 't donkre van de nacht.…

Rijk van vederpracht omgeven, Staat de Paauw in glans en gloor; Maar zijn toon wordt aangeheven‚ En hij snijdt en vlijmt in 't oor. ’t Fluitje leidt de maat der vinken, Kunstig zingen zij een lied; Maar gij doet er duizend klinken, En gij hoorde pijp noch riet.…

Ik weet waarom ik wel wou verdrinken: Ik had niets meer, geen mantel, geen wijn, Geen geld en geen lied om te laten klinken, En dan is 't of iedereen roept: Verdwijn!…

Kinderen volgen hem, hun geroezemoes en gelijke pakjes. 2 Een halve toon boven het watergefluister klinken verhalen, verzonnen, verwoord in een vrije taal. Mijn moeder las me voor in het schijnsel van een olielamp, Ze sprak als een griezel De bultenaar werd naar de toren verbannen waar hij ratten at en grijnsde met vlezige tanden.…

Wie ben ik, dat ik deze woorden, met vuur en tomeloze drang bezield, op laaiende, sterrensteigerende akkoorden laat klinken en niet in halfbewuste oorden van ’t ongevormde weten binnenhield?…