Alle inzendingen over klokje

Haar schoentjes van rag gesponnen goud gul gegeven door de morgenstond trippen speels over slapende grond in een poging hem te doen ontwaken Helder als een klokje klinken kan zuiver als een sneeuwwit laken zingt haar stem een lied over leven om de natuur het ontluiken te geven Als dan…

Mijn tijdsbesef is voor even weg Mijn klokje is bevlekt Door een mistbank bedekt Ik wil voor even niks meer van de tijd weten Nadat ik vanochtend had ontbeten Zat ik alweer voor het avondeten Zo snel gaat de tijd voorbij mijn geweten Tussen ontbijt en avondeten Kom ik niks nieuws te weten Iemand heeft op mijn horloge gezeten Dus ik was…

Adem in door je neus adem uit door je mond zo zou het moeten gaan het hele klokje rond. Adem in, adem uit het doet pijn op m'n borst het is de adem waarnaar ik snak het is de lucht waar ik naar dorst. De ene keer gaat het goed een andere keer gaat het slecht het ademen, in en uit is soms een (z)waar gevecht.…

Misschien de wind, die op zijn schreden keert, zijn wilde adem langs de muren scheert en vraagt: ‘Laat het klokje nog eenmaal zingen’.…

dageraad breekt aan zal deze dag stapvoets of snellend verder gaan? dag, nieuwe dag ik groet je en pak je beide horens of pak jij mij weer in voor de donkere avond valt…

Je halswervels draaien, een fractie van een seconde zoeken, je ogen vinden de wijzerplaat, rond en wit, blauw de cijfers, de rand. Het is toch een wonder, dat email, geërfd, afgesopt, al negentig jaar, en heel die tijd heeft geen enkele kras het geschonden. Hoeveel keer per dag kijk ik op, keek een voormoeder op naar de zwarte wijzers daarboven…

Alle angsten die tellen in het leven komen langs zoals het klokje tikt maar zijn van nature ondergeschikt in de glans van vreugde verweven Alle pijnen kunnen je niet deren elke traan glinstert als een juweel en God wat zijn het er veel die de waarde van bezieling leren Onmacht word omgezet in wil en wens kritiek heeft nooit echt kunnen…

Voor Simone Begin zomer en de zee een opengebroken kweepeer de lucht als een kind z'n ballon hoog boven het water Onder de parasols als gestreept snoepgoed mieren van mensen en de gulle lach van de baai heeft gouden tanden Kind met het gele emmertje en de vergeten vlecht je mond is zowaar een klokje de kleine huig de kleine klepel…

Al honderd jaar geldt in West-Europa als voorwaarde dat je tijd bij eerste oogopslag moet kunnen meten zoals velen ongetwijfeld ook in Amerika weten voor het behoud van vast contact met de aarde Gaat montre à Paris nu door voor klokje aan de hand na de slinger kwam eerst een veer met Gruet's snek die krachten gelijk in maten spreidde over een…

Dag en nacht , een etmaal steeds maar weer het klokje rond licht en donker wisselen weer van morgen tot aan avondstond. Voor de één gaat het langzaam voor de ander veel te vlug maar al die seconden en uren ze komen nooit meer terug.…

Middelkoop was niet op tijd, zat in tijdnood en besloot, zich te laten escorteren voor overleg is ’t maf als ik dan zeg: koop in de opruiming een klokje meer en doe net als ouders elke keer, ga wat vroeger van huis af breng in praktijk wat je kinderen leert, ’t is warempel niet verkeerd om op eigen houtje op tijd daar te verschijnen…

Mijn taal vertraagt in de versnelde tijd Die mij ten den deel valt nu dat ik ga sterven In zomerhitte zijn mijn aderen nerven De zon speelt klokje van gehoorzaamheid Ik ben nog jong, poëet en filosoof Mijn pen voelt zich verwaarloosd en verlaten Ik zoek naar troost, ontdek, krijg in de gaten Dat mijn interesse uitgaat naar geloof De dingen…

Het klokje aan de wand vertelt haar grijnzend dat ze weer niet zijn gekomen. Langzaam, met door reuma aangestaste passen, loopt ze de gang door, kamer 210. Haar man. haar steun, haar rots in de branding. Ze komt de kamer binnen, went aan de muffe verdorde geur.…

Vertederend plooit zij haar rokje terwijl haar blik door zijn verlangen snijdt hij leegt de fles, beziet zijn klokje maar zij heeft nog een vat vol tijd.…

Zijn klokje met dagteller gaat rond voor precies dertigduizendste maal; door de ontdekking dat hij dat als hoogtepunt in zijn leven ervaart heeft hij zich dood gelachen, en vanmorgen op z’n bankje gestorven.…

Het klokje had hen niet gewekt: ze waren in hun slaap verbrand. Dit feit werd 's ochtends pas ontdekt. Hun ouders hadden zwaar het land en voelden zich gebroken. Vervolgens werd er diep getreurd. Er voegde zich een tante bij, die hoorde, wat er was gebeurd. Ze zei: 'Maar één ding maakt me blij: ze zijn gestopt met roken.'…

het klinkt als een klokje luidt hoge tonen sprankelt de lucht met verwachting dwarrelt omlaag in een flard raakt mijn ziel en mijn hart donker genot mensonterende passie kleinerende lust de schaduw van mensen verdonkert het licht van de wijsheid vermindert zijn goedheid verwatert tot smart ik wil terug naar die wijsheid…

Hij laat zijn klokje met de vreemde cijfers zien. Die í is één, de v is vijf en deze x is tien. Hij is al jaren dood. Gras is gras, mussen noem ik taaie vogels waar de wind geen vat op heeft. Het zakhorloge tikt: Mijn lieve kind. Ik val op een fonteinstraal in de wind.…

Wat weten zij nog van hun jonge jaren, toen door de schipper en zijn vrouw, het klokje rond, zo vaak bij storm en ontij werd gevaren.…

blikken kruisen woorden vallen lege stiltes hard geruis lege blikken harde woorden stiltes vallen net als thuis...…

Het is enkel nog een kwestie bij welke temperatuur ik jouw hand zal vragen Want voor jou ga ik door het heetste vuur Zelfs dan zal ik je op handen dragen Het is nog maar de vraag hoe oud wij zullen worden Want er loopt nou eenmaal een klokje voor elk leven Maar voor jou spring ik over duizend horden en jij bent het stokje dat ik nooit…

De krokus haast zich naar de velden de narcis danst al op de wind het klokje wil zich gaarne melden en speenkruid gaat al door het lint De pinksterbloem is ook in aantocht daar glinstert al een boterbloem het fluitenkruid komt zo in optocht met de fanfare van bijgezoem Eerst nog wat madelievenkransjes wat paardebloem en gladiool de klein…

En aan de langzaam-glooiende oeverkant Steekt nederig een klokje ’t groen blad Naar boven, koest’rend zich in ’t zonnebad, Een dun, groen lintje op hermelijnen rand. De lucht is fijn en helder, diafaan, En trilt van ’t zuiver-schitt’rend zonnevuur, Der blauwe heem’len stralend-gouden vaan.…

Gebogen klokje groen in sneeuw gehuld, Omarm de luwte, gure dagen tanen. Reikt al de hals je ranke hand verguld Wat van het allersmalste voorjaarslicht, Ontvang, maar sprankjes tranen witkristal. Versmolten kelkje bloem in blank gedrenkt, Vergaar vergauwd de flauwste zonnestralen.…

Blijf verhangen aan het klokje en vooral het verrukkelijke parfum. Nou ja, we zien verder wel. Of weet jij goeie raad?…

huis is gehaald speciale plek is vrijgemaakt om hem te plaatsen dozen komen uit de diepe kast tevoorschijn waar in een oud handschrift 'Kerst' op staat geschreven ornamenten verpakt uit een ver verleden doorgegeven aan de tijd die ons resten zal dat zilveren vogeltje op knijper met staartje mocht niet te dicht bij de kaarsjes evenals het klokje…

had in de hoek bij het raam En 's avonds in de mooie kamer zo vol… zo klein… tussen divan en orgel jij en je moeder op stoel bij tafel je vader met piepke ernaast Ik laag in de rookstoel praatte wat veel en jullie wat weinig toen leek alles gezegd en de laatste woorden dreven langzaam weg In de stilte tiktakte driftig het klokje…

Z'n klokje is een deerniswekker. Z'n slaapplaats is een uienbed, dat hem des nachts aan 't huilen zet. Z'n vrouw verschaft 'm geen genot en geeft hem zelfs een klaagverbod. Ze is bijzonder dominant. Dat merk je aan het boertje, want het antwoordt steevast op de vragen, hoe 't met 'm gaat: 'Ik mag niet klagen.'…

Het wiegde 't hart in ruste, Gelijk het zoet gezang Van 't klokje in de verte Bij zonnenondergang. O, zachte en stille tonen! Gij hebt mij vaak ontroerd, En in vervlogen dagen van heil terug gevoerd. O, oud, eentonig liedje, Hoor ik u thans niet meer, Toch klinkt gij in mijn harte, Zo helder als weleer. -…

ik wil dat graag geloven Onze standaard des levens verhoogt iedere dag Zoals het klokje thuis tikt is slechts een gezegde Van deurbel tot voortuin een klein stadsappartement Het buitenhuis is prachtig, de villa een paleis met penthouse perfectie Maar wat daar gebeurt wat je daar doet beven..…