Alle inzendingen over korenaar OR winde

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

lippen glansden schitterende liefdesdorst ik schoof de goudgele korenaren opzij en maakte van de ruiter een hut kom, wenkte ik, nog eens, kom hier dicht bij mij zij zwaaide, schudde nee en sprak ik ben niet vrij heb al verkering met een roggebrood en liep handkussend aan mij voorbij.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

In gouden gewaden ga jij als het wuiven van korenaren over de velden van mijn minzucht naar die zee van eeuwige luwte. Het zwarte haar in dikke vlechten dansend op een schouderblad dirigeer jij mijn ritmiek, metronoom van mijn verlangen.…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Geen goudkleurige akkers met bloemgele korenaren maar diepgebogen spijt toen ’t spreken mij nog toebehoorde in talen wereldwijds het gezucht van falende duinen en ’t zicht dat gelauwerd en tijdloos de afstanden schiep werpt nu stroken nevels met aan de randen het stoffige vluchtend zand zelfs het water krijt strepen aan de horizon en…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Op halmen wieg'len statig korenaren Hoog boven paarsig-blauwe korenbloemen; De koekoek zit zijn eigen naam te roemen, Zich diep verschuilend in de dichte blaáren.…

De voldane aarde van het najaar mijmert dof berustend, glimmend, trots, bewust over dankbare, vergane wellust, die zij gul gaf aan bloem en korenaar. Bezadigde kluiten voelen zich zwaar, worden door natte koelte sterkend gekust, verzorgen teer leven, dat in hen rust, hoopvol uitziet naar de wintertovenaar.…

Doch zo de liefste niet met mij genoot Van wuivend gras - der aarde groene haren - Van manezilver, goud van korenaren, Van wolkengrijs, van morgen- en avondrood, Van sneeuwfluweel en schuim van blanke baren, Zo bleef voor mij der wereld schoonheid dood…

Wat ga je tekeer, ‘t is herfst de wind heeft een oerkracht zo lijkt ‘t is herfst, een openbaring op naar de winter en de verwarming!…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Dwaallichten, zwalkend als dolende zielen, zochten wanhopig hun weg naar de winst, de glans van het brons spoelde weg van hun hielen - de schim van hun trots meegevoerd door de wind.…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

Geen sardine, geen korenaren, om het einde te vieren van de winter hadden we eerder die avond een haring begraven. Maar de lucht kraakte nog en er lag sneeuw in de schaduwpartijen. Bont gezelschap, groot inloopfeest lampionnen, maskers en een optocht met een staart die groeide. Een draak van een verhaal.…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

Jij zo teder zo zacht Maar ook zo energierijk vol van kracht Je waait over de zee en de aarde Je hebt een enorme waarde Van briesje tot orkaan laat je jezelf gaan Zonder jou is er geen bestaan…

Als je de wind hoort fluisteren en je echt wil luisteren dan hoor je de liefste woordjes en als ik dan die woordjes hoor dan denk ik aan jou Als je kleine kinderen hoort spelen die zich zeker niet vervelen dan hoor je de leukste kreetjes en als ik dan die kreetjes hoor dan denk ik aan jou Als je de radio hoort zingen over de allerleukste…

De wind amechtig dweilt langzaampjes aan Tot wriemelende hoop de tekenresten; De luizen laat hij: dàt is niets gedaan.…

Jij gaat met mij een eindje verder, de wind blaast met ons mee, weggereten dromen worden weer fantasie. Ik vertrouw op jou in een volmaakte harmonie.…

Buigen voor de wind Als legers, verslagen ruiters op de vlucht Ik benijd wie ik bemin Ik verlies als ik win Ik wil je ogen geef ze mij Voor mijn oud gezicht, dat in een web van rimpels ligt verwachtingen onzinnig en verblind, roerloos en meegedreven op de wind Nauwelijks bestaan op waanzin voortgedreven Stof dat al ademend vereeuwigd…

Oren die zich draaien naar de wind, Kunnen horen welke zinnen hij waait, Welke woorden er verloren gaan, In zijn zuchten onderbroken, Door het gefluit van vogels, Die nooit hebben bestaan...…

soms krijg ik rugpijn van het blazen maar soms is het de enige manier om windje mee te krijgen…

De wind waait mij ver weg van hier over uitgestrekte vlaktes van onbestemd verlangen ik wacht waar de wind mij waait aan de oplichtende horizon is de dageraad slechts een manestraal ver weg ze waait over onbereikbare bergtoppen laat sporen na in de bedding van de rivier er waait zomaar ineens een andere wind geeft een…

Hij is de wind, zonder hem is er een zaadloos bestaan.…

De wind blaast hard tegen mijn lijf blijft mij belagen er is geen reden voor wind heeft alleen te maken met warme en koude lucht drukverschil in lagen ik word gezocht door de wind geselt mijn lijf je moet beschikbaar zijn fluistert de wind ook al voel je pijn.…

Ik sluit mij niet langer weg van de wereld, ik open; mijn raam, jouw toegang. Op weg naar bed suis je me door de bomen vrij. Op een manier, overtuig je me dat mijn gapen geen echte tranen maken. Ik probeer je te vangen, maar je vliegt van m’n pen naar het puntje van m’n tong. Je waait me droog. Op een manier... kan ik nu…