Netgedichten

netgedicht (nr. 16.441):

Roggebrood

Zag haar komen
over de goudgele akker
wapperende haren

haar mond zei : mooi..
lippen glansden
schitterende liefdesdorst

ik schoof de
goudgele korenaren opzij
en maakte van
de ruiter een hut

kom, wenkte ik,
nog eens, kom hier
dicht bij mij

zij zwaaide,
schudde nee
en sprak
ik ben niet vrij

heb al verkering
met een roggebrood
en liep handkussend
aan mij voorbij.