Alle inzendingen over kussens

Linnen lakens fris Parfum geurt rond Kussens donszacht Lelieblanke mond Licht van kaarsen Warme roze gloed Nevelig van drank Tongen suikerzoet Dromerige klanken Vingers die spelen Over huid van zijde Bedekt met juwelen Ogen die schitteren Glanzend kleurspel Weerkaatst de lust Bezorgen kippenvel Trillend golft adem Hitsig opgewonden…

Voor 'kussen' lees: 'kussens', Voor 'vliegen' lees: 'liegen', Voor 'van jou' lees: 'van niemand', Voor 'nood' lees: 'wet'. Voor 'nu' lees: 'later', Voor 'later' lees: 'nooit', Voor 'weten' lees: 'vergeten', Voor 'waarom' lees: 'daarom'.…

vreemd blijft het om het bed te zien kussens liggen stil, haast gerangschikt als museumstukken in een eigenaardig, oud licht het wordt koud, killer dan buiten ook dit schrijven kost meer tijd zoals de weg langs muren en loze lakens het doet pijn wanneer jij beweegt in een veranderde blik en ik vecht voor eigen recht de hemel leeft met…

ik reikte mijn hand en zij, zij legde haar broosheid in de dragende palm en toonde aderen van bejaarde schoonheid de hoge zetel waarin zij zat met gewelven aan beide zijden op hoofdhoogte en kussens die haar droegen, doch nauwelijks steunden ( ze was statig van aard, zodat ze niet leunde) toonde wat nog aanraakbaar was haar lijf…

Het hoofd is zwaar vol krioelende gedachten gauw rust zoeken neerploffen op de sofa rug tegen de leuning wiebelend zitten hersenschimmen blijven kwellen rusteloos om je heen kijken de divan wenkt stil aaaah lekker languit op dat soepele kleed tussen zachte kussens eindelijk stroomt die vermoeide hersenpan leeg geeft zich vanzelf…

Ik heb blijkbaar met een man gewoond Hij vertelde steeds verhalen terwijl ik thee dronk en oude kaas uitpakte vroeg hij me te blijven en kinderen te baren (ik hoorde dat woord voor het eerst) de kussens te schudden zijn bed te verschonen hij lapte de ramen en viel in slaap ik denk dat ik dat aardig vond want ik gaf hem doosjes met strikken…

ik weet, mijn lief dat de wind begonnen is dat het onverklaarbare in het donker valt wanneer we onze lichamen in onbeslapen lakens draaien we vertragen de ontkenning door metaforen naar de maan te gooien zelfs de kussens spreken vreemde talen ze zijn niet meer dan een illustratie daarom vraag ik, lief laat alleen het licht…

het blijkt gestoeld in de zetel die het leven draagt, kussens rijp van oud de leuningen geschaafd in het rijk van heden vier poten aan de vloer raken de aarde die eeuwig zwiert langs obstakels die het stenend licht aan het roer hebben gemeerd de zitting tam doch stroef knarst de tijd afwezig van een eigen zelf, erbarmen draagt het stof…

Je kan iemand omschrijven door te weten welke gazet zij leest een stem, die hoger klinkt met de jaren de nood, die zij aan spullen heeft Het mandje met de rollator gevuld met allerhande zaken twee kussens, programma's van de week in de winter handschoenen, muts en sjaal een warme deken, zij is voorbereid Vaak de weg naar een activiteit…

het groen want ruimte moest het doen ze keren nu het binnenste naar buiten zie handjes op de muur een donkere gang die je deed fluiten behang, gerafeld en met tekeningen uit mijn tijd eenmalig vastgeplakt heeft het toch vele generaties groot gebracht de treden van een trap de eerste stap, het struikelen een oude bank met losse kussens…

In bed beeld ik me niet in een krijger te zijn, ik lig en laat het rampjaar gebeuren de ongemakken van mijn lichaam bij het wakker worden 's nachts en wanneer het tijd is om te plassen, te wassen de kussens op te schudden en iets te drinken als begin van de dag, het licht dat door de kamer schuift en het bezoek, de vriendinnen die…

Zij schikken wat kussens. Gedienstig krimpen donsveren ineen. Er is nog nooit een woord gesproken over het lot van ijskonijnen. De krant staat vanmorgen vol zwart en ijzige foto’s kleuren rood. Koffie is aanjager van geestelijk ongemak en zwijgzaam lijden. Zij schrijven loffelijk in het gastenboek en sleuren met koffers.…

Het is toch zo vertrouwd Jouw warmte in mijn bed die ik zo koester en bemin Het friemeltje aan het voeteind met jouw voet daar tussenin Onze eigen kussens strikt gescheiden op het matras Het vaste ritueel van ieders avondplas De strijd van het erin gaan in de winter haast een hel Jouw zachte ademhaling en de snurkjes die ik tel Gesprekken…

De oren met luchtige kussens toedrukken bood ook geen soelaas, nee mijn nacht was kapot. Dus Gorter zijn Mei, ja hoe mooi ook geschreven, komt toch ietwat laat met zijn nieuwe geluid. Ik moet aanvang maart al mijn nachtrust opgeven door krollende katers, op zoek naar een bruid.…

wand van de gordijnen het licht van de wolken schijnt ruim rondom de kaarsen op de borden op de grond naast mijn bed mijn huid is glad gedoucht ik streel de donshaartjes dit ben ik, om van te houden en te verwennen ik strijk over mijn hart het is niet opwindend om mezelf toe te fluisteren ik houd van jou ik rek me uit, stapel kussens…

huis-aan-huisblad Forse hond getuigd voor kar Spaakwielen groot, velg in ijzerband gekrompen Het baasje staat ernaast, hij doet blijkbaar in lompen Sjofel, werkmanspet Armoe, 100 jaar geleden Zwartwit voor ons vastgezet Het hondenleven van toen heeft een ommekeer gemaakt Baasje heeft de viervoeter aan zijn e-bike gehaakt De huisgod ligt op kussens…

Met 't vlossig deksel was de wind aan 't spelen; En nu de weefsels losgeplozen zijn, Wijs ik je met mijn stok van zonneschijn Dwars door de ring van drijvende kastelen, Hoe 't vasteland ligt als een open schrijn, Vol blauw gefonkel van gletscherjuwelen, Behoedzaam vastgelegd in groen-fluwelen Kussens met stralig zilverfiligrein.…

Verheffende verhoging in moeras Via Trondheim en de Noordkaap kerk & rots Welkom in Jokkmokk, dus aange- komen De zeer lange reis vorderde gestaag door veel elanden gadege- slagen Vervolgens werd de tijd gezet Minuut na minuut dwaalden trollen met ons mee Tijd werd opgevuld met 'Nooit meer slapen' daar 't NOORDERLICHT slechts kussens…

Kussens ligt in de nacht, zoals de schapen doen, zij slapen, zoals velen. Wij komen van ver om iets te vernemen, we zijn nog op zicht. Zwart en wit grind knarst de aarde ligt te suffen, om je te verbijten.…

De zon aarzelt nog op flarden mist huiverig zachte kussens waterdamp eronder bewegen met het felle ros van Venus nog in de lucht Verscholen is de maan volop vanzelf aanwezig "Dag maan" zegt de man met blauwzwarte haren de ogen grijs en de lippen stijfjes gesloten Hij spreekt door zijn neus in puntige gebaren vanwege dolle blinden in de zaal…

Dus schud ik kussens en verschik de deken, waar hij met krachteloze hand in klauwt; ik blijf zijn kind, al word ik eeuwen oud, en blijf als kind voor eeuwig in gebreke.…

De kantwerkster kantklost haar kantwerk gespeld op kussens verwerkt in kragen. Het kostbare kantwerk dat historie torst en ooit alleen door de rijken der aarde werd gedragen. Kant dat keizerlijk sierde aan Gentse adellijke boorden. Dat ooit de keizerin Maria Theresa bekoorde. Hobby klossend vlecht de kantwerkster in patronen voort.…

aankomsthal van het vliegveld hij zag de drukte niet hij hoorde de omroepster niet hij zag niets hij hoorde niets hij dacht maar één gedachte waar is mijn koffer waar zijn mijn spullen waar moet ik heen zonder mijn spullen dat dacht hij steeds weer steeds weer tot hij de bank zag die grote lange bank met zachte kussens…

Als jij komt spreid ik gesteven lakens wit klop dons in zachte kussens sprenkel olie in lavendel ik laat rust ontspannen worden bind zijde aan polsen stram de verwondering negerend van blikken angst gelijk een gekooide torenvalk vleugellam gebonden zwelt opstand in een stijf gelid zich heugend in openbaring waar zweet het vocht vermengd…

ik hoor krekels ver weg van mijn moeder ben gebogen door tijd van rijst en heimwee voel de achterzijde van mijn ziel waar vroege warmte de nachtelijke tranen droogt beelden van heden leven rond om mij in hout en klanken in kussens nog op de grond van toen ik ruik de avondzwoele dessa van zweet en onze kruiden ook de hitte van…

allerlaatste keer strak haar gezicht gespannen lijnen vaag een blos ogen met verre blik lippen een streep honderd glazen bollen in alle kleuren van de regenboog kijken op haar neer als ze naar de lift loopt voor de allerlaatste keer zegt ze monter even iets dat op een glimlach lijkt op het bed een bruin hemd haarkap en broekje kussens…

wanneer zullen de muggen komen en zich wreken voor de rode vlekken bloed, zo talrijk op de muur na onze muggenjacht met kussens dacht ik, en ik stelde me de donder voor: een oude man die dorstig in de kelder doolde rammelend met bakken bier.…

wanneer zullen de muggen komen en zich wreken voor de rode vlekken bloed, zo talrijk op de muur na onze muggenjacht met kussens dacht ik, en ik stelde me de donder voor: een oude man die dorstig in de kelder doolde rammelend met bakken bier.…

Een echte stadse meid was naar een dorp verhuisd om de frisse lucht en stilte de stad had haar verguisd Ze had lange wilde haren was slank met donkere ogen de tuin was niet zo netjes had wel wat onkruid uit gemogen Er was daar ook geen bankstel maar mooie kussens op de grond rare touw gordijnen die iedereen lelijk vond Ze kleedde zich…

huilt Je nagels lakken, pleisters plakken, koekjes bakken als je trek hebt Ik zal je steunen, op je leunen en er altijd voor je zijn Dus begrijp me niet verkeerd Als ik met ogen dicht mijn rem loslaat En afstorm op de leegte in jouw hart om die te vullen Het geeft me rust om niet te voelen Maar ik doe het liever wel Je mag me knijpen, boze kussens…