Alle inzendingen over langzaam

De avond valt over de Jordaan De avond valt heel langzaam Langzaam slokt hij al het licht op langzaam slokt hij de gelukkige dag op Al gauw bedekt hij onze versleten ogen die de hele dag open zijn gebleven Het is nacht in de Jordaan kleine geluiden duister geluk Vreemde verveling ----------------------------------- uit:…

Kleine handjes Kleine voetjes Langzaam naar het licht Kleine armpjes Kleine beentjes Langzaam naar het licht Kleine baby Klein gezicht Je bent geboren…

Deze wereld Wordt langzaam donker Het licht van tolerantie Gaat geleidelijk aan uit Steeds vaker neemt geweld De plek van het licht in Deze wereld Wordt langzaam besmet Met een virus dat terreur heet Het sluipt als een roofdier Dat hongerend jagende is Op zoek naar een prooi Deze wereld Wordt langzaam gedood Als wij niets doen Tegen…

er ratelt iets omringd door stilte langzaam verandert lichaam in tijd…

De dag schuift langzaam voort zo tussen licht en donker met herinneringen geprangd tussen de zorgen en de vreugden, de herkenning en het heimwee. Langzaam komt het duister maar mijn hart is nog niet tot rust gekomen, de vrede nog niet gevonden, het verlangen niet gestild.…

Starend naar boven voel ik geen pijn, Langzaam kom ik weer tot rust, Zit jij naast me En is er niets gebeurd.…

Langzaam zweven mijn gedachten Koesterend ons innig samenzijn Wat wij gisteren mochten beleven Langzaam zweven mijn gedachten Terug naar het moment Dat je mij intens in liefde nam In mijn gedachten Ga ik terug naar gisteren Koesterend ons innig samenzijn Waarom moest je terug? Mocht je niet langer blijven...…

Maar wankelend onder het eigen gewicht daalde langzaam tenslotte langzaam af door het zandlopergat van hun nek terwijl elk zich vooroverboog als om te zien hoe het door de tenen heen verdween in de grond ------------------------ uit: 'Les-stof', 2013.…

De scepsis is langzaam weggestorven en het laatste voorbehoud met de spotvogels vertrokken naar het heidense Zuiden wordt het langzaam tijd om te gaan sneeuwen, eerst langzaam, daarna dichter, tot alles blanco is en onverlicht, je reinste Middeleeuwen. Mooi zo, dan nu maar eens een zwerver aan laten kloppen. Volluk! Hongur!…

tot ontbinding over te gaan langzaam... heel langzaam...…

in dit poldermodel worden bejaarden langzaam aan drooggemalen.…

Het LSO en Oerol: Niet meer haalbaar Theater, dans, muziek: Een grote vloek Voor bibliotheken zelfs valt straks het doek Elk kind krijgt zo een achterstand in taal. Maar het stemt me toch ook best een beetje blij Dat niemand strakjes beter schrijft dan mij…

Je strelende handen willen naar die plek, onopvallend en heel langzaam. De hitte maakt me langzaam slomer, heerlijk samen met jou : de zomer!…

verweesd achter in mijn keel hebben de kracht niet om te wenen en mijn hart bloedt langzaam leeg……

langzaam open ik mijn ogen, en kijk naar haar. soms komt ze sprankelend voorbij gevlogen, soms is ze triest en zwaar. langzaam open ik mijn ogen en lach, ja, lach naar haar, mijn nieuwe dag. want valt ze tegen dan denk ik maar, er zitten er toch 365 in een jaar.…

Na haar verwijten keren de straatgeluiden -- maar langzaam terug.…

geregeld zie ik door de nacht dat het langzaam licht wordt; hoe de zon er vurig naar smacht om in het holst alleen te staren naar de maan; de nacht is veel te kort om in het holst alleen te staren. hoe de zon er vurig naar smacht dat het licht langzaam wordt geregeld, zie ik, door de nacht…

Zoals een arend die het nest verlaat, zo laat mijn geest het lichaam langzaam los. En zwevend over vroegere huizen en tuinen, nog steeds doordrenkt van de heimwee van weleer, spoed ik mij langs lanen van schoonheid en voorbij verdriet naar het langzaam dalend avondrood.…

Wat nu niet meer kan opeens zal later zo noem je haar mond en mijn mond ooit slakken zo langzaam ergens zo langzaam buiten de tijd waren wij haar handen de cirkel paar woorden een zomeravond vraag mezelf en niet haar wanneer ze misschien nooit meer wacht op haar en wie ik dan ben…

Wat begint met een langzame golf, een deur die opengaat, wil iemand naar binnen? Wat ik mij herinner is wat mij verteld is, langzaam overeind komen en golven komen door de schemering, van wat? ----------------------------------------- uit: Als ik als eerste aankom (2011)…

ik wil wel langzaam achteruit leven en de tijd van gisteren vorige maand of liever nog van vorige jaren herbeleven ik omhels de voorouders het verloren kind van mijn vader de engelen in hun ware licht zo langzaam wil ik wel gaan maar tijd loopt zelf ik moet maar zien.…

de auto verdwijnt in het gat onder de dijk langzaam uitgespoeld…

gestorven tranen van ontdooide verlangens bevriezen langzaam…

Killere dagen Persephone is geschaakt alles sterft langzaam.…

kleuren van de dag verdwijnen langzaam in het mooie avondlicht…

mistig morgenland langzaam kleuren de bomen bij het ontwaken…

In dit soort tijden kom je er langzaam achter wat belangrijk is…

Van iets onverwachts schrik ik nooit, ik reageer -- gewoon te langzaam.…

De zon gaat onder Dooft langzaam uit in de zee En het wordt stil…

langzame voetstappen op bladeren die knisperen zonnestralen die 't bos nog één keer goudgeel willen schilderen zacht fluisterende stemmen die zwijgen spontaan om bij gekerfde namen in oude bomen nog één moment stil te staan schoorvoetend gaan aarzelende passen verder tussen de kalende bomen wervelende gedachten over vroegere…