Alle inzendingen over later

gaat er wel eens een Japans bedrijf failliet er overlijden tegenwoordig steeds vaker mensen waarvan ik dacht dat ze al dood waren komt dit ooit nog goed het is vandaag later dan het gisteren was, er valt een stukje ruimte tussen twee tijdperken, zeg maar dolenderwijs ter plekke een gedicht als tijdmachine best wel een dingetje…

Steeds vaker zie ik mijn vrienden later en ’t later wordt steeds later en alsmaar vaker later tot aan te laat. Wat vroeger was is nu niet meer en dat verklaart het later maar mindert niet de pijn van het niet zoals het vroeger was te zijn en mindert evenmin het « zie je later wel ».…

Later, zeg je, later kan ik het nog wel gebruiken, Later, als ik het wie weet nog eens nodig heb. Maar - Later komt niet, later komt nooit, Later is nu, Later is de taal die de tijd aan stukken scheurt, Later is nu.…

later wat je hoort na het slaan op een gong ze zijn verbonden het nu en later nu is de aanloop voor de sprong over het onbekende water naar de overkant naar later * Nu is wat ooit later was wat later komt haal je nooit echt naar het nu maar later haal je mogelijk ooit naar wat nu is als herinnering…

De ondergang de wederopstanding het gedicht een bloem de zon de motor woorden als water de verlossing komt altijd Later…

Zodat die vraag mij later niet benauwt: 'Pap, was jij in de covidoorlog fout?'…

is voor later Rennen kind wind mee…

ik kijk terug  terwijl ik denk waarom kwam later opeens zo vlug...…

Verliefd op Inge zei ze je mag niet afkijken klas 5 verkeersexamen en na de vakantie zij een kop groter de zomer had vergeven kom kom hier maar zitten Welkom in klas 6 het was aan met die en die op reis heette het verkering nooit met Inge Inge vond verkering stom En als Inge zegt spring in de sloot Dan lag ik er al in 10 jaar later…

Stilletjes zwaai ik naar je, schat tot later, dit is niet het eind! Want het zijn mijn tranen, het is jouw stem, die tot dit gedicht ons heeft geleid!…

spartelt deze aarde om haar trage as, inhalig doch ook verschrompeld inhaleert ze de lucht die dik en stroperig haar luchtwegen sluit de mensch, van oorsprong zeer egoïstisch doch een terdege narcistische leer heeft dit primaat geëvolueerd tot wat het nu is machtig lustig inhalig onbetrouwbaar, tuig dat onbetuigd zich laat gelden…

als hij in het nu leeft en het zit hem tegen dan kijkt hij naar later in de hoop dat het grauw plaats maakt voor het hemelse blauw als hij nu leeft en hij kijkt niet vooruit dan ziet hij hagel regen en natte sneeuw kletteren tegen zijn ruit als hij in het nu leeft met z’n vele zorgen denkt hij maar aan later aan die zeker ooit opdagende…

Als jij later zo groot bent als mij En ik dan naar jou kijk Terwijl je praat En lacht Kan het zijn Dat ik in die lach Plots jou zie Zoals je nu bent Zo klein en onwetend Maar dapper en fel Hoe je ook bent Innemend is het wel Als jij later Zo groot bent als mij En jij dan naar mij kijkt Terwijl ik praat En lach Dan kan het…

jij noemde mij Suzanne, omdat dat mooier klonk en je vertelde droomverhalen, waar ‘k dolgraag in verdronk, over later, later, strakjes als we ouder zouden zijn en dan sputterde ik zwakjes want ik vond je nu zo fijn ik voelde me tevreden met jouw arm om me heen met Brel heb ik gebeden van: Laat me niet alleen ik dronk je droomverhalen over…

je bent indrukwekkend bezig met later maar je ogen drijven voort op eigen zilt water ieder woord volkomen in de hand overweldigend aanwezig maar onbemand het opgeschort verdriet later stroomt het terug uit de verkrampte hand op je rug nu wekt het die indruk niet…

zand schrijf ik letters van gefluisterde woorden in de wind waar in de verte een zilvermeeuw jouw naam schreeuwt over zilte golven op vleugels van verlangen schrijf ik de dagen vooruit en adem weken in en uit langs het laatste vel dat zacht ruist in die ene schelp, ooit gevonden tussen zandstappen van gelijke passen richting later…

Vanochtend zag ik je weer ik ben je niet vergeten druk gebarend speel je jezelf hoe wil ik heten Zoals toen, schuin steek je de straat verlaat me maar ik ben je niet vergeten Ook later zal ik je niet vergeten als je plots mijn hand zult raken vergeten zal ik je niet.…

We willen graag een betere wereld maar draaien ons steeds weer om heel misschien later een keer maar later is te laat, dus kom...…

in en illusie tussen dromen en ontwaken een offensief van denkers en dromers is onderweg naar morgen en zullen elkaar vinden in elke vleugelslag de vogel zal blijven vliegen de aarde zal blijven draaien de zal vis blijven zwemmen zolang de zee is gevuld met water het is een boodschap voor nu en later…

in een open, dankbare hand volgde ze stil de letters in het murmelende duister waar zelfs de lage wind in het jonge hart moest zwijgen foto’s werden ramen om Gods goedheid te baren in de armste uren van moegetogen dromen zo onsterflijk beminde zij de kleine zon die een grauwe afdruk werd voor later…

zal ik als ik vijfentachtig word en mijn oudste zoon al met pensioen zal ik dan de dingen van nu dan later nog eens overdoen ? of zal ik als ik oud geworden ben me weer gedragen als een kind en naar mijn eigen moeder zoeken ?…

stil te ver van spreken en het naar buiten kijken adem ik nauwelijks de dag nog in misschien is mijn geest te traag of weigeren mijn handen het veranderen van de nacht er is leegte er is najaar en in het heengaan van ieder ongeboren uur zie ik leugens menselijk en met wind bekleed geen vingertop raakt mijn ogen…

Later Die morgen lijf vol lust 't Verdriet van uiteen Met gebiggelde, maar bovenal zoute Tranen die blijven gaan hoewel 't tempo door verstening wordt vertraagd Slechts ten goede Daar in genevelde dampen zonder gloed Weerschijn dus voor altijd in krochten schuilt…

in een enkele beweging stond alles vast voor later…

Zachtjes pak ik je tengere hand, en wil ik voor altijd wachten op later.…

Vroeger dacht ik aan later, nu aan vroeger. Trouwen, kinderen krijgen, een man. Ja, eerst een man, in die volgorde. Zo dacht ik de toekomst in te richten. Liefde in een broeikas en tranen in het afvoerputje. Nu ik eraan denk, scheert een gedachte langs. Het putje is verstopt.…

de kunst voor een mooier en zachter later Kunstwerk: " Zusterplaneet van Jupiter ", 2011 Kunstenaar: Irmlinda de Vries…

Geverfde deur (II) Ruim een halfjaar verder botst deze tijd met schim uit het verleden die haar tijd nooit heeft vrijgegeven Eerder eens bedreven wij subliem de liefde Later dan voorbij Schilder ik de ruimte in natuurgroen als partners door geverfde deur voor een reis de wijde wereld in Mocht de wereld, zuur, sterven wassen wij…

Het tikken van de klok zo hard met een zachte g glijdt de tijd uit stille uren soms verhaalt hij van vroeger zij kijkt hem vragend aan en wacht nog wat op later dat niet komen gaat…

De ene jij de andere ik Water zorgt voor een niet te nemen hindernis Later dan voorbij groeien deze wilgen Later dan voor- bij, immer dichter naar elkaar voor reizen, avontuur, slechts leven Mijn liefde voor jou, enkel groots en oneindig Enkel samensmelting...…