Alle inzendingen over leeg nest

zij kruipen dicht bij elkaar in een vertrouwd gebaar liefelijk ligt het gazon te genieten van de lage zon hoog in de kale bomen hangen nog de dromen leeg en onbeschut als zwarte nesten maar wie goed luistert hoort nog het gegons als zij zich behaaglijk naast elkander nestelen steeds als hij zijn been gaat strekken wil zij harder…

de eerste leg nu lente officieel haar jawoord zegt…

In ’t nest gelegd niets was voorzegd bij wie zou je gaan horen? ’t Maakt jou niet uit duwt elke spruit het nest uit naar beneden. Deelt met geen één het rijk alleen zo ben je pas tevreden! Kraak straks geen nest dat is niet best leer zelf een nest te maken. Bedenk dan fijn hoe het moet zijn moedergeluk te smaken!…

Als terreur ver weg is, kun je blijven zitten -- op je stokpaardje.…

mijn takken zijn gespreid twijgen in een warm hunkeren nog is de wind te koud moeten knoppen zich beschermen in een winters bunkeren ik zie het jagen van de eenden meerkoeten zijn al dagen naar een nest aan het zoeken voor hun eerste leg en ik besef dat de natuur zich niet laat dwingen door de weergodinnen vogels zingen…

Jagend op jonge vogels roof je een vreemd nest leeg Mijn vingers worden milde kogels waarmee ik je schenden wil Je bent wreedaardig zoals je een rafel van me scheurt een door vliegen omzwermd kadaver aan de rand van onze snelweg Ik hurk in jouw nest in een vork van twee takken Hier heb ik mijn dorst gelest Het blauwgroen ei waarop jij…

een houten vloer drijft voorbij het land dat ik in me draag vanuit de verte schuiven lege stoelen als bootjes in mijn schoot het is eb, denk ik dan wanneer mijn longen nesten bouwen, te groot voor kale bomen en de klaprozen die in de palm van je hand vallen en het maanzaad sluiten rond je mond, purperrood alsof…

even doorbrak ik je, toen de stad ons splitste je hormomonen kwetterden dat wij nesten zouden zijn en warm en een hol je oksels dropen veiligheid heftig zal ik altijd verlangen naar nesten…

Voor Ginus Wijnholds Uit hetzelfde nest Geboren - uitgevlogen Toen de tijd Daarvoor gekomen was, Daarna elkaar wat Uit het oog verloren Maar op het lest Altijd nog vogels Uit hetzelfde nest…

ik vlieg af en aan om jou schrokop te voeden ik baarde je niet je bent er gewoon barstend van verlangen jouw nest is mijn nest zo is het altijd al geweest de kleine karekiet die in het riet het koekoekskuiken voedt…

Bouwt een mus aan zijn nest. Hij doet zijn uiterste best. Om net als eerdere keren. Haar te imponeren. Bouwt hij een nest als een huisje. Van wat gras, twijgjes en een...pluisje.…

het zicht Maar altijd keer je weer eens terug Naar het nest waar het heerlijk warm en veilig was…

Wie flink opruimt in zijn hoofd die geeft ruimte aan handelen…

. --------------------------- uitgebroken - uitgevlogen wulgentronk - wilgenstam al - helemaal geluwachtig - geelachtig al med' een - opeens ijele = ijdele - leeg…

Moeder en kind, zaten op het nest in 't water, toen met veel geweld veel gepiep en nog meer gesnater de meerkoet zijn nest wilde verdedigen. Vol belangstelling volgde ik wat er zou gebeuren ze zwommen wat om elkaar heen, vermelding: het meerkoeten-nest wordt elk jaar weer vol eieren gebruikt.…

toen ik in het nest van mijn hoofd verwikkeld was gooide ik onwetend porseleinen eieren overboord als een zwerm vogels vloog de taal uit het ijzeren nest de zon schitterde van verlangen en vergetelheid op de poëzie van het gebroken porselein…

Het was de vijfde mei dat ik haar vond gewond lag zij daar de jonge merel op het trottoir met een gebroken vleugel wijd gespreid want vliegen had ze graag gewild ze lag daar krachteloos geplaagd haar kopje angstig ietsje van de grond getild doch zij was uitgeblust door vleugelpijn en vermoeidheid geplaagd is ze de dag van de bevrijding…

De kapotte buik van de vogelverschrikker: neststro, maar geen nest.…

Zijn woorden droegen liefde boven alle pijn en zon verwarmde de wegen het denken vloeide in samenzijn woorden bleven stil waar ik enkel liefde kreeg hoorde ze als een melodie op het ritme van mijn hartslag nog voelt het als volheid van het zijn want het stille tussen ons is nog steeds niet leeg…

Je stort in, na een afschuwelijke tijd, jezelf zijn is lastig, dat weet elke jongen of meid. Het verliezen van een dierbaar persoon is niet altijd iemands verdiende loon. Zelf weet ik hoe moeilijk dat is, omdat ik elke dag m’n beste vriend mis. Een naar bericht, kan men overdonderen, meestal, maar niet altijd, komen er toch wonderen. Soms…

Hoor, de Koekoek roept op Pinkstermaandagmorgen legt zij in mijn nest .…

mieren werken zich grondig onder een tegel diep in de nesten…

Vogels in nesten onder dreigende wolken zitten met een ei.…

Fluitenkruid alom een Pasen als geen ander merels op hun nest…

Is weer zo gepiept voor een koekoek een eitje in een ander nest.…

nesten gevlochten gevederde vogelen wat aan nieuw leven…

Piepende jongen, glijvlucht van de ooievaars -- naar het hoge nest.…

ze schaduwden mij als donkere vlek een paar steelse vogels nog maar net vrij van hun nest geen driftig en schichtig op en neer gevlieg maar eindelijk een weer volwassen wiek ik zag heerlijk alerte koppies oogjes gefocust op een tweede huis de bruidsluier als thuis nog is er vaag een empty nest syndroom activiteiten zijn vaak…

Ontaarde koekoek dumpt gevulde eieren in andermans nest…

Hoog in het nest twee klepperende ooievaars warme begroeting…