Alle inzendingen over leegte OR sleur

Het zogenaamde niets kennen we als leegte. Leegte als onmogelijkheid waaruit wat mogelijk is ontstaat. Zoals onbewuste dromen komen, in het holst van de nacht, en als sterrenlichtjes verder gaan. Zoals mensen die plannen maken en plannen in vonken op zien gaan in het zogenaamde niets. Het niets dat bron van leven is.…

Dan speelt de sleur ons parten en ons leven Als ik toch kies voor hem duurt het nog even... Dan is de sleur doorbroken net als óns leven Moeilijke momenten wisselen zich af met heerlijke gedachten ik vraag me steeds weer af, Kies ik voor jou of kies ik voor hem Nog even... dan geef ik mijn stem…

Liefde laat ouden en vermoeiden uit de sleur herboren worden Jammer dat de Feniks onder de gevoelens zo zeldzaam is…

Ik wil geen afbreuk doen aan het gewone, aan dat wat sommige sleur noemen. Want in haar ligt onzichtbaar geweven de weg naar het bijzondere.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Waar ik herleef, in sleur verzink, met graagte samen elk moment een teug genoegen drink.…

in oeverloze verten van het onmetelijke wanneer jouw geest daarna nog stiller wordt dan stil weet dan dat je lied gehoord is daar, waar geen leemtes bestaan dan zal leegte plaats maken voor stille verwondering zing jij vreugdevol jouw lied en mag het leven weer dansen * Anneke…

Dus, sleur ik een fee tegen mijn gilee dan krijgt de danstent Unesco-poet.…

ik hou niet van gekibbel, van scenes of van sleur. 'k wil daarom soms ontsnappen. maar... 'k sla nooit met de deur!…

Deze stilte wordt gewoonte kijk al lang niet meer vooruit achter is niets te beleven kan niet voor noch achteruit Zit dus domweg maar te zitten wachtend op een tij dat keert niet dat dat me iets zal brengen want mijn kansen staan verkeerd. Leef het leven van een sloofje die braaf zit en pootjes geeft die steeds jaknikt want tenslotte…

Het doek valt de afgrond nabij wolfijzers overal je gedachten verscheuren je krachten versmachten Alleen de blinde ziet wie je bent Alleen de dove luistert naar je stem Het monster slokt je op maar moeilijk te verteren ben je Deze wereld is je vijand denkt waar is die nu beland en jij geeft hem gelijk Dit blijspel is niks…

Zo graag had ik de muren Die ik om me heen heb opgebouwd Nu eens voorgoed geslecht 'k Heb wel mijn best gedaan, Maar lukken wil het niet echt - Onmacht die te groot is, Kracht die te gering is, Muren die om mij heen Zijn opgetrokken uit stenen Van angst, het cement gemengd Met argwaan, uitgehard tot Onbreekbaar beton, zijn het…

hij groeit als boom takt reikend naar de hemel in verloren droom bladert vreemde kleuren in verdelen van het licht groent voor zuurstof ruist ‘s nachts lichtjes wit bloemt mager in eenzijdigheid bekent geen kleur zelfbevruchting is een sleur hij boomt als een autist wil van het bos niets weten vereenzaamt op een open plek die door…

Hij praat in de leegte tegen muren Hij kijkt in de leegte zonder toekomst Hij loopt in de leegte zonder vriendschap Hij zoekt in de leegte zonder rijkdom hij schrijft in de leegte zonder antwoord hij hoopt in de leegte zonder oorlog Dan stuurt men hem de leegte in uitgewezene op zoek naar veiligheid en leven in een thuisland waar…

een gevoel van leegte een gevoel van gemis het is niet grijpbaar er is niets mis een beetje onzeker een beetje verdriet het is even anders niemand die het ziet een gevoel van leegte afscheid nemen van een gevoel van gemis dus toch houden van een beetje onzeker straks weer voorbij niet meer alleen nee dan is het, wij…

De lege stoelen maken plaats Voor de profeten Elia Zittend aan de tafel Van het grote feest De gekte volgt weldra Leeg zijn ze nu Wijdbeens als de toekomstige Moeders der wijsheid In hun schoot zullen ze zitten Zij die begeren en zweren Bij nieuw gevonden waarheden Hoe zwanger kan een kamer zijn? Hoe vervroren koude oorlog Toen zij…

Niets Volledig leeg Niemand waar ik om geef Ik wacht De tijd gaat voorbij Pas als ik sterf ben ik vrij Ik hoor hier niet Het is een vergissing Een fout van God Een onjuiste beslissing Als een zombie kijk ik Zonder gevoel Niemand die weet Wat ik bedoel Elke seconde duurt lang, doet pijn Omdat ik niet ben Waar ik wil zijn…

In de leegte is de herinnering; De zon onderbroken door boom en blad, de geur van leven, van zacht groen en helder blauw, de herinnering aan jou; De sterren in je ogen, die daar verdwijnen, jouw handen op de mijne en zoete woorden, die niemand anders, niemand hoorde…

Verloren in de radeloze blik van de oceaan laat ik de leegte zonder ophouden bestaan. Aan de rand van de duinen, voorbij het eeuwige water, keten ik mijn handen aan de horizon, verbonden met een uitgeputte achtergrond. Het zand blijft aan mijn tranen kleven, ik wil de afstand niet weten tussen de leegte en het leven.…

miljarden korrels myriaden druppels zee ondergaan de zon ------------------------------------------ © Jan Bontje 2003…

In de kleine stad van mijn hart woonde jij zo veilig en gaf jij deze stad warmte en gezelligheid Het leek een schrijn die vol met jou liefde was Opeens verdween jij Naar overal en nergens de stad begon te vergaan en de lust verging me om te leven het is nu een lege stad Ze verdwaasde om zich heen zo vervaarlijk de schrijn…

Hun leegten vulden elkaar, Vulden elkaar met het hoofd, Voor beiden was de liefde waar, Ze hadden het elkaar beloofd....…

Starend naar de lucht, grijs van het lange wachten, zie ik achter de wolken hoe het zou kunnen zijn Ontastbaar zweef je om mij heen Ik wil uit mijn lichaam treden om mijn ziel te bevrijden van mijn gevangenschap in vrijheid; van de leegte: noem het pijn. Ik voel me zo verdomd alleen…

complete leegte, alleen vier muren, een stoel en jij complete leegte, ondanks alles wat er eigenlijk is complete leegte, mijn hart klopt razendsnel complete leegte, je kust me, je aanbidt me complete leegte in een drukke wereld…

Vroeger was ik blij en vrolijk op de boot gelukkig met mijn familie pappa, mamma, zusje maar nu is alles anders nu woont mijn pappa alleen op de boot gelukkig met zichzelf en zijn nieuwe vriendin ja, nu is alles anders mijn pappa, de boot de leegte in huis de leegte op zee waar hij naar verlangde die leegte maakt alles anders…

Tastend in het duister probeer ik met mijn vingertoppen voorzichtig te vinden wat hier niet meer ligt In de hoek voel ik hoe ik tegen van alles aanbots wat allang is verdwenen maar nog steeds dichtbij me is Mijn tranen stromen zachtjes ik hap in de donkere lucht doe deur na deur open maar nergens is het woord, dat ik zoek Met de…

ik zag hoe jij in flitsjes licht het donker voorzichtig wilde pakken hoe het langzaam bleef plakken aan de stukjes hemel boven jou die zich vulden met pastellen kleuren in de nog open plekjes blauw en met de warmte van een kloppend hart dat liefde en interesse had voor een wereld die leven bezat nooit heb jij de leegte…

Zwarte leegte koude eenzaamheid tranen van ijs vallen op een gebroken hart Een beving, een rilling een windvlaag door mijn kille lichaam Starend in het niets snakt mijn ziel naar adem gevangen voel ik mij Geketend in de boeien van het alleen zijn kruip ik diep in mijn schulp Tijdloos en kleurloos een gapend gat is mijn gemis smachtend…

Ogen zo leeg diep in zichzelf gekeerd bang voor wat komen zal de val in het diepe van het onbekende zo ver weg maar zo voorspelbaar je mond die niets meer zegt zo stil een streepje geen warmte meer waar is je stem je vriendelijke trekjes waar ben jij kan je me nog horen de leegte zo sterk het is nu beter het lichaam blijft…