Alle inzendingen over lelijk en laag

Er was eens een "wicht oet Vlagtwedde" Die vloog eens geheel "oet de kedde" Ze vierde groot feest Ging tekeer als een beest Daarna lag ze "drei doage op bedde."…

groenblauwe vensters bespeuren deinende golven spiedend naar kalme zee doen ze hun beklag raamwerken lagen tentoon gespreid nu onder puin bedolven tot op heden vandaag de dag…

Uitgekotst door golven was jij het strand waar ik aanspoelde voelde de warmte waar op ik lag aanvaarde de dag een naam geboren sporen getrokken in het natte zand.…

Lage vogels de hemel in het water weilanden aan weerskanten van de rivier meanders bomen ik kom er kijken zo ver ik kan niet wonen paarden koeien nog altijd niet verzonken tot aan hun knieën wel…

ik herinner mij een jonge god te zien vereeuwigd in de spiegel een flits ijdelheid hoe jij mij aanbad zo oprecht, intens en de nacht lag stil te wachten nog maar zwanger van genot…

klamme kleuren in een handvol leven voorgoed lagen zij geslagen op het bloeddoorlopen veld onmenselijk in de vele sporen van waanzin de stemmen van leven afgedaan voor altijd uit de tijd geheven…

drie lagen volle gloed drie liters lege spijt mis je na de regen geneugten zetten de deuropening op een kier puur als het nippen en het flamberen van je thuiskomen…

Straks zal het morgenlicht doorheen de wolken breken en doen ontdekken wat verborgen lag.…

Ik hou het kort dat valse diep bespoelen Ze houdt ze laag die kitcherige ingetogenheid Ik hou het hoog dat pijnlijk vaag vermoeden Ze perst het uit dat triest geronnen spijt…

Jij en ik wij samen hebben iets in het alles en met het niets, het is als licht en lucht, we kunnen met maar niet zonder elkaar, het is hoog en laag, heftige meningen soms tot op het bot die overvloeien tot een eenheid van respect en altijd is daar de genegenheid die ons samenbindt.…

Tevreden lagen zij op hun matras. Ze vonden dat het ‘onbetaalbaar’ was.…

omdat alle mogelijkheden open lagen, die er waren om haar te behagen, ook die hij zich niet kon voorstellen. daarom lukt het mij niet te voorspellen wat dit voorspel voor gaat stellen.…

Ramen tonen zich zand geregend en blauw, versierd met lage vitrages, krullen en rood. De tuin een ravage van zand en knikkers in een kuil. De lucht kijkt grauw.…

Het onderwijs behoeft in deze tijden Veel krachten die heel veel coördineren Omdat een school zoiets niet mag ontberen Moet men in het docentenaantal snijden Men is gepast tevreden hieromtrent In alle lagen van het management…

diep gebed in lagen ratio schuilt het heidens bijgeloof redeloze troost van vaste rituelen wensen wint van weten ware wanhoop: het gebed der ongelovigen…

waar lag het al die tijd verscholen ver buiten mij waar ik nu gebruik van maak…

Met recht een onvergetelijke dag Mijn trouwfeest met veel luxe, pracht en praal Maar deze man bedierf het allemaal Die fotograaf die in de struiken lag Nu heb ik iets wat ik toch liever niet zie: Een strafblad als minister van justitie…

zij veegt bladeren van haar ogen en aanschouwt het ochtendlicht niet dat zij daar altijd al lag, nee dat niet het kleine meisje geborgen in moeders schoot voor even kruipt ze nog dichter voor heel even maar tot dat het haar tijd is…

De deuren van werkelijkheid Met doorzichtige en afgedekte kanten Zijn veelhoekig met verdrongen lagen Tussen de plooien van de jaren gevallen. O jaren, heropent jullie hoogten en niet de dalen.…

ze wandelt door het lage land langs grijze rivieren waar vergetelheid in verzen samenstroomt meanderend door uitgesleten tijd buigt de wind hen heen en weer…

mama ik was zes toen mannen je ophaalden je kleren lagen in een greppel jij was er niet mama ik ben oud ik wacht mijn leven lang op de dag dat je gevonden zal worden maar de dood mama haalde me in…

Voldoende laag geleefd. De Neergang is overwonnen. Wat omvat je bagage? Nog veel te veel te veel. Check je grote beslissing... Praktisch ben je verlicht. Want jij vertrouwt je Maat. Sluit nu maar je koffer.…

Maar dat is dweperij, of zotte grillen, Of kinderliefde, of iets daaraan gelijk; Want 'daar zijn zoveel mannen als zij willen', En zijn die oud of lelijk: zij zijn rijk; Zo ze aan verstand nu juist zo zwaar niet tillen. Ze hebben posten in het koninkrijk -- Enfin!…

zand moet de koning de goden gunstig stemmen met offers voor orde en vruchtbare akkers onder diepe lagen borrelen en bruisen de levende mythen verhalen over het begin steeds opnieuw glanzend als goud…

verder dan ik kon reiken – overgave lag voor de hand – prestigieus en heldhaftig stilde ik mijn hart en brak het brood in tweeën doch het delen was oneerlijk want het grootste stuk was het leven en het kleinere de dood…

Nog altijd gelest door een lied van de grond hingen de takken al laag in het najaar Bedruppelde webben trokken het bos door en vingen wat klein was en vleugeltjes had De idyllische dood van detail en nuance maakte weer plaats voor het egale witte geschitter van sneeuw op een winterse wolkloze windstille weide Als het maar klonk…

lagen al die mensen geheel ontdaan Gillend tussen gebroken steen en glas In zijn handje had hij slechts een duit Terwijl hij op veel meer had gerekend Nu zag het er verdomme naar uit Dat hij zich stevig had verkeken.…

De zomerzon werd bleker Het werd buiten kouder Witte wolkjes dreven over De wereld werd ouder Wij lagen in het gras En keken omhoog We zeiden niets, we zwegen We zagen een regenboog Typisch de winter Om zo plotseling te komen We lagen daar nog steeds Onder de kale bomen De wind liet ons liggen En speelde met onze haren De liefde…

In mijn bedje vol zonnestralen gevlochten uit laagstaand licht luister ik naar winterse verhalen uit een lang verleden tijd toen er nog rijm lag op daken en herdertjes bij nachten lagen wij takken van de kerstboom zaagden voor het maken van kransen in de weken van advent want ooit zijn wij nog heiliger dan de paus geweest was…

Ik zocht je ogen in de sterren om mijn tranen te verdragen net zo lang ik je kon zien voorbij het vallen van de dag waar jij in sterrenzee verscheen die door jouw lichtjes werd gedragen op jouw hand waar ook de wereld die ik liefde zo in lag Je hield me vast aan gene zijde waar de tijd lag onverslagen net zo lang om mij te zien voorbij…