Alle inzendingen over lelijk en laag

Hoe dood je lag. Geen wonder. Opa kon het ook en mijn vader. Goed gezien hoe dood zij lagen. Zelfs die vlieg deed hen niets. Geen centje pijn of kriebel. Doodgaan is leuk als het niet echt gebeurt. Na afloop sta je op. Iedereen klapt en roept bis.…

niet groot ontsprong naar we weten in het veen bij het dorp dat nu De Lethe is geheten en stroomde uit boven Nieuweschans ga maar na in de Westerwoldse Aa alles verdwenen alleen het idee daar lag dat dorpje Dunelee…

We liepen en jij sprak mensen aan iedereen reageerde als vriend we lagen, ik ging de zee in, koud vlijde ik me tegen je warme lijf, we aten en dronken en liepen weer ik groette honden, we praatten, vertelden wat we bedoelden tot een duinpan, waar 't warm, we spraken mensen aan en we lagen en voelden de zon en het zand, het helm en een veer…

vanmorgen zag ik hem liggen, ik dacht: hier ligt een man, dacht ik. maar niets was minder waar. er lag geen man, alleen een foto. vergis u niet. hij lag wel degelijk te liggen. languit op pagina 6, netjes in het midden.…

Ja ook de Indianen hielden slaven Als kolonist was je bepaald niet veilig Het vee en dierbaren waren je heilig Tijdens de reis werd menig kind begraven Binnen de palissade lag je haven Het was hard werken om een fort te bouwen Je stak vol hoop de handen uit de mouwen Waarbij God en de Bijbel leiding gaven Al tijden lag de duivel op de loer…

Kleiner werd de oude wereld van mare nostrum een terra incognita lag sluimerend te wachten In gouden tijden zilvervloten Venetië, Lissabon Lage Landen, Londen heerseressen der wereldzeeën In 2022 staat het continent op een grensland voor de brand in een nieuw Troje Een dilemma hinkend nog op twee gedachten Een hellevuur…

Het schuift het onbepaalde laag na laag in ’t nimmermeer. Het is voos en arm en lam. Het laat de hand in gouden haren dwalen. Het ziet het zonlicht in haar ogen staan. Het ruikt haar huid en voelt geluiden. Het schrijft haar teder weg in de gedichten: een hoogtepunt in een verstrikt heelal. Het hoort de klokken van de stilte luiden.…

was mijn reply We spraken af ze kwam naar mij Zij dacht aan "Friends" het eerste jaar "The Godfather" lag voor haar klaar Niets noemenswaardigs meer daarna,……

In mijn catacombe-stem in de echo van hoog naar laag en andersom A singer I am not Kon ik zingen zonder muziek en taal in het oor van God een speld laten vallen.…

De enige compensatie lag in een flinke slok.…

Ze konden het nog nauwelijks geloven Daar lag dan het ontkoninklijkte kalf Al gauw een pond of negen en een half Van Lippe Biesterfeld Van Vollenhoven Zo is, en dat past prima in zijn kraam Voornamelijk zijn achternaam voornaam…

Het aan te zien dat je alle leed kunt dragen leef je min of meer jezelf tot het optreden; je vacante liefde dan komt aan diepe lagen, volgens de ziel zich aardend tot onbekende zeden.…

Woest wild behaard beest uitzinnig jagend op mij wolf van top tot teen Heldere ogen kop laag bij de grond, tanden Je ontwijkt me slim en lacht me kwispelend uit…

starend naar vluchtige wolken net als toen zie ik mijn oude luchtkastelen weer te voorschijn komen nog altijd met dezelfde ogen in het gras waar ik ooit lag nog even zo zacht en groen .…

Daar lag je dan Stil in een hoekje Een goede plek En alleszins jouw keus De rust waarnaar jij Zo zeer verlangde Was daar voor jou Maar toch… Ik hield je in de gaten Had jij mij nodig Was ik daar Vanzelfsprekend…

Op zoek naar dat wat je nooit vinden kunt Gevonden wat je niet zocht De regenboog is een utopie Gemoedsrust een vanzelfsprekendheid De zoektocht voortzettend Onopvallend haast Heeft hij gevonden wat hij zoek was Het lag er namelijk naast.…

Als piloot vloog-ie laag boven 't land met de stuurknuppel vast in z'n hand, toen-ie 't doel had gevonden in nog geen seconde gelijk met de toren in brand.…

Ooit lag ik bij gebrek aan zonneschijn Onder de zonnebank, niet in de tuin. Maar nu bak ik ze echt niet meer zo bruin, Want zonnebanken schijnen slecht te zijn. Eerst ging het met de geldbanken niet goed, Maar nu gaat ook de zonnebank bankroet.…

bewegende wind verklaarde dat wat brak verdonkert lag liet me achterhalen hoe het land in zijn diepe sporen leven heeft bewaard het ontbindend doodse stilaan het gelaat van verwachting vertoonde…

Zeg het maar gewoon hardop dat je struikelt over stenen eens gestapeld tot een muur versterkt met sentiment de tijd sleep lagen veel te traag naar jouw gevoel maar nu de mokerslagen zwijgen is het puin niet te ontwijken…

Jij wees naar de lage mist hoog daarboven de bomen Niet weten waar je precies bent oplossend in herinnering Een donkere vogel verschijnt om in jou, wit te verdwijnen…

Jij wees naar de lage mist hoog daarboven de bomen Niet weten waar je precies bent oplossend in herinnering Een donkere vogel verschijnt om in jou, wit te verdwijnen…

Het lag dus al die jaren niet aan mij! Mijn vruchteloze speurtocht is voorbij. Er is van zijn bestaan geen fluit bewezen. Nu ben ik door die nieuwe invalshoeken benieuwd wat of ik straks weer moet gaan zoeken.…

de koude legt een deken over land daar waar de boer voorbijging wijst de donkere grond ons met zijn lange voren door dunne lage mist de weg er is altijd een gaan en ook weer komen…

Te lang al heb ik naast je gestaan Zonder uitzicht op beter Verdraagzaamheid die langzaamaan Verloren ging en wij die alleen Nog schimmen waren Die elkaar bestreden De toekomst die nog Voor ons lag is gestaag Uit het zicht verdwenen…

Wat had die reuzenkrab onder de leden Of vond ie er in Sea Life niet veel an Of lag het aan de zending uit Japan Dat hij zo onverwacht is overleden Ik heb de route net al uitgezocht U komt toch ook naar onze Stille Tocht ?…

in de verte hangt nevel laag uit bij zichzelf en de man met de hoed loopt schaduw in duister het bankje voor twee lonkt zo zalig zo zoet naar pijnlijke ziel van de man met de hoed…

een beetje windig in de tuin waarin ik overdreven bezig luim lagen herfstblad ruim rest van voor de femel winter uit de lange border flinter ik zie al wat van lente ginder…

Niet dat het aan mijn ogen lag Wat waren dit voor praktijken. Het was duidelijk onduidelijk Werd er gewaarschuwd of verplicht . Het is inmiddels overduidelijk Dat ik dubieus werd voorgelicht.…

ze lagen op een rij de stenen van mijn leven heb ze geraapt zodat zij mij hun krachten konden geven de vorm was te polijsten maar hun kleur zal eigen blijven de rij heeft zich gesloten en de jaren teruggefloten zij rusten nu op mij…