Alle inzendingen over lepel-schoot

Ik spoel niet aan in je blik zonder woorden in de zoute dauw van ochtend-troost, maar krul me in de warmte van je lepel-schoot en smaak de stroming van verloren gegane tijden onder je huid. Stiekem verberg ik jouw geurende lijnen en dwaal tussen verlangen in samen zijn, terwijl lonkende stilte tot verlamming smelt.…

Je wilde wat lekkers uit de dag gaan lepelen. Een kus, een lipstiftje en toen verdween de auto, met al dat moois: je heupen, borsten, eigenwijsheid en wij-gevoel, om de hoek van de Prinses Irenelaan.…

ik ben een lepel in het rek hang maar wat en wacht tot ik roeren mag te bedenken (en dat is gek) dat men dag en nacht op mij rekenen kan, elke dag het is een hele eer -zonder op te scheppen hoor dat ik telkens weer kopjes krijg, daar leef ik voor…

Mijn verloren sok is terug bij zijn maatje – lepel-lepeltje.…

Onze poes zit voor het raam En ze likt haar pootje En ze kijkt haar oogjes uit Naar mijn vogelkooitje. Hoor eens, deugniet daar je bent, Laat mijn kooitje hangen: Vogeltjes zijn niet voor poes, Jij moet muizen vangen.…

grauwt gisteren graag vandaag verdelen vogels zonder zon zonde lust lepels lollies … zonder vandaag grauwt lust gisteren verdelen lepels zon lollies vogels zonde graag … vandaag graag lust zonder zonde vogels verdelen lollies lepels zon gisteren grauwt … zoals gisteren en vandaag is de lust zonder zonde ook al grauwen vogels…

Al bij de eerste lepel zit ik in een koets naar Versailles. Het paleis komt in zicht, lichtgroen ademt alles... Gretig neem ik een tweede lepel: een courtisane snelt me tegemoet. 'Goeie zaken gedaan?' Bij hap drie krijg ik een koraalsmaak, pak ik een boot van Lille naar de Malediven.…

Onverwachts ziet zij de aarde bewegen geen scheuren geen gaten nee alleen een licht bijna soepel bewegen net als een moeder in haar eerste jaren toen passen nog veerkrachtig genoeg waren om de echte wereld buiten te houden en terwijl het grind krijst onder de zooltjes van haar wit gevlochten zomersandaaltjes waarin roodgelakte…

ren! ren! -Raas gedachten! rond- razend roof! moord! roof! leven! leven! -Laat me leven! lief- later los! het geld! stil! zo stil! ik schreeuw het slikken de grond trilt traag, woord voor woord koud, zo koud -stop- het tikken oh mijn god mijn hart slaat terug waar blijft de dood -adem-…

Er komt schot in de zaak de treurwilg zet het op geelgroener het wordt mooi nietwaar…

de blauwe inkt en het groene boek de zilveren lepel en de gouden kan de inkt, het boek, de lepel en de kan het blauw, het groen, het zilver en het goud de, het, de en de het, het, het en het het geel, het wit, het paars en het rood de doos, het licht, de beker en de ring de paarse beker en de rode ring de gele doos en het witte licht…

vrouw die met behulp van een lepel een tunnel groef en uit de gevangenis ontsnapte, is opgepakt.…

Heus, je bent onmisbaar, geen betere roerder dan jij. Jij krijgt alles klaar zonder klontjes onvermoeibaar draai jij je rondjes soep of saus het maakt geen verschil altijd doe je wat ik wil. Toch ben ik bang dat ik je binnenkort moet gaan vervangen maar als je dat wilt mag je boven het fornuis blijven hangen.…

gelegerd in Horst boven de grassprieten uit – vier lange lepels © Foto is van RON ENTIUS…

molen van het leven zijn lied rondom de tarwevelden goudgeel in het ochtendgloren heen en weer langs ons huis volhardend in de liefde de toekomst melodie van een nieuwe schepping uit de wolken afgedaald Dek de tafel met wit damast zilveren schalen met zoete druiventrossen wijn uit de liefde fontein omsluit je mond met een lepel…

lepels en met vorken Een mes mag ook Maar Wees voorzichtig…

Daar zoende hij zijn kussen zacht en dronk hij ganzenveren, tot klokslag en lepels krom gebogen op de pannen stukgeslagen. Dit soort regendagen is niet snel tot vergiffenis bereid. Zwetende voeten, dansende druppels van kruis tot appelkruin en kruimels in de schoot verloren.…

jij schotelt mij je woorden voor en geurt mijn honger binnen ik proef het water in mijn mond de letters draaien in het rond ik lepel lustig zinnen…

langzaam lepel ik de overgebleven letters uit jouw ogen beelden die vergeeld waren onmogelijk leken uit te leggen vielen na al die jaren uiteindelijk op zijn plek…

Verborgen in 't donker Gevangen gezet Omsloten; uterus Gegroeid als kool Ontwikkeld brein Gebroken vliezen Vrij; Kuperus…

Zurige kruitreuk na het schot één oog aan het sleutelgat van de dood boven de loop van je long rifle. Seconden wildgroei als de minuten warrig nagenot aan dat vochtige liefdelichaam. Verwilderende geur van haas in doodpels slappe vod; hand, houd hem hoog.…

D'r echtgenoot, die haar toen observeerde, schoot sardonisch in de lach.…

Schotse runderen moet je weten kijken er ' So sweet Schottish ' door…

Al woon je zoveel mijl bij mij vandaan, in gedachten ben jij heel dicht bij mij. Denkbeeldig zie ik je hier voor mij staan en als de warme zon maak je mij blij. Slaan buiten sneeuwvlokken tegen het raam, van binnen sta ik helemaal in brand. Een liefdespijl van een God trof voldaan mijn hart. Is een pijl ook bij haar beland? Waarom heb ik…

John McDonald was een Schot zo'n Schot met schotse manieren. Met haast alles dreef hij spot en uiterst gierig was hij tot... hij Emma Douglas wou versieren. Hij trok zijn mooiste rokje aan om op zijn doedelzak te spelen en ging voor Emma's deurtje staan en stotterde toen heel spontaan: 'k-'k-'k wil met jou mijn leven delen'.…

en als ik haar vraag naar het begrip van eeuwigheid zegt ze de hei is mooi dit jaar door een vroege zomer en de wereld paars en zingt ze -met de radio- dat ze is geboren met een plastic lepel in haar mond…

de schijnheiligheid is te lepelen van jouw gezicht gewraakte woorden kerven diepe wonden blijkt aarde drijfzand welke gehavende zielen gulzig opslokt…

ik tel de tranen van mijn leegte lepel het verdriet van het bord buiten roept het zonlicht dat zijn weg naar binnen vond besluit vandaag niet te strijden maar me gewillig over te geven aan…

De lepel met honing, kijkt mij angstig aan. “Waag het niet, mij in die hete thee te steken.” “Stop!” Ik doe het toch en zeg: “Ik blijf wel roeren, dan lost het zich vanzelf wel op.”…

riep Een opgeschoten hork Breed grijnzend, toen Mijn dochter had geroepen Ach, dat vind ik zielig, dat Varken heeft elf biggetjes En maar tien lepels..!…