Alle inzendingen over levende wezens

Rare wezens, die vogels.…

Dertig jaar eerder werden we geboren, maar snel hadden jullie ons ingehaald. We trekken nu al jarenlang samen op, toch worden levensjaren niet door ons, maar door een verre horizon bepaald. Ooit bereiken wij die horizon. Daar gaan wij over in verhalen. Daarna zijn wij niet langer 'wij'. Laten we nu al verhalen schrijven. Zo blijven jullie…

wees niet langer ongerust maar wezenlijk uitgerust gevoelens onzichtbaar geblust zachtjes in slaap gesust…

Dood is niet dood levend is niet levend…

zachte prachtige onrust het leven is groot afgebakend in onbegrijpelijke grenzen en vreemde wezens banjert het te ijsberen…

als ’t zonlicht zich weerkaatst op de bast van de bomen in meeste wezenlijke manier van zijn op vlinderjacht gaat vervliet voor mij de horizon…

vormt een wezenlijke garantie voor blijvende vriendschappen in je traditionele leven!…

heb me lief in onze zee van tijd laat me zien wat ik ooit was een wilde extase gerijpt in wezenlijke geborgenheid…

Kluizenarij als een heilzame baarmoeder voedt en vult een verlaten grot mijn honger naar rust en stilte proef ik in leegte wat wezenlijk is…

Vol warmte loop ik rond hopend op het wezenlijke op datgene waar ik op vertrouw Hopend op jou, van wie ik zo zielsveel hou...…

Stil moment, een van wezenlijkheid. Diepte in hart en ziel. Iedere adem is een verhaal op zich. En elke stap een dichter bij het licht.…

in wat nooit verteld wordt bijt de rauwe pijn in wat niet gevoeld mag schreit verlangen in wat juist men denkt te weten is het wezenlijk niet zijn Voor J.…

Levend uit geloof geloof je dat het leven door de Levende je is gegeven. Dood geloof kan ook opnieuw gaan leven. Geloof de Levende, geloof Hem op zijn Woord, beleef je geloof en leef!…

Een potvis op Terschelling overleden, Het beest was er gestrand, dus zwaar de klos. Daar laten we een protocol op los Vanwege houdbaarheid, een goede reden. Gelukkig is de pot vis in mijn kelder (Een fles met zure haring) nog wel helder.…

als mezelf iets met ik afspreekt - wat het is, hoe of hoe lang hier niet wezenlijk van belang - en wij het passioneel bezweren; wie en waar is dan dat schepsel dat steeds weet te domineren en het ongevraagd verbreekt ?…

niet voorbij de rode lijn afstand om leven levend te houden terwijl het enkel levend wordt door dichterbij…

neem mezelf eens op de schop graaf verder dan naar wie ik nu ben spit door tot wie ik werkelijk wil zijn eigenhandig leg ik mijn wezenlijke " ik " bloot want eens als ik sterf wil ik wel als mezelf doodgaan al is het met zwarte nagels…

Ik vind troost in het feit, dat alle wezens dragers van eeuwig leven zijn!…

Niet-gevat en zonder ogen, tekent zich daar het wezenlijke af.…

Hoe kan ik door rakend onhandelbare zaken heen kijken als ik door zicht op ze de andere kant niet doorgrond; het is al moeilijk zat en met jou te gaan over lijken, wezenlijk te verstaan dat de mens eens rechtop stond.…

Stromende lichtstralen, Dromende wezens schralen, Ik kon het intussen niet vergeten. Het komt soms in mijn dromen tevoorschijn. Als een dromerige schijn. Ook al is mijn leven bezeten.…

in die droom over water of over glas zag ik de dagen voor me, maar bleven vragen liggen voor later ik was daar niet maar hoorde wezens van papier in een verheven stad onder een heldere nacht zacht zingen was je maar hier.…

Psychopaten zijn bij een crisis de laatste graaiende wezens- schaamtelozen schuwen niets golfbanen zien er zwart van.…

Als de levenden hunner doden herdenken komen de gestorvenen een beetje tot leven en sterven de levenden een beetje hun dood verbeeldend in een beetje troostende eeuwigheid waar de levenden een beetje als de dood voor zijn op z'n minst een beetje hun levende zielen, allerzielen Gedicht nav van het programma Allerzielen van het Kamerkoor Amphion…

Levende taal Verandering Wat is er tegen? Men leeft Men verandert Gelijk de taal - Leve de taal!…

ongrijpbaar, onbegrijpelijk het ene moment is groen of rood en daarna gaat alles op zwart verkeerd gegokt, bewust ingezet op de dood heerlijk eten, kruiden spatten uiteen, papillen weten meteen, dit is hemels opgegraven begint het rottingsproces, een ei van duizend jaar de dodenakker wacht en wenkt zacht naar de nacht, het zaad…

van het universum Vruchtbaar wijzend naar de levende Geest en naar het kind in mij Waar we ook gaan, we gaan vrij...…

Als we lichtjes branden voor de doden licht veel 'licht' op, in ons gemoed in onze hoofden, harten en zielen wie goed doet, die goed ontmoet alleen en ook 'één' met z'n allen in het donker, maar ook in 't licht beseft ons, ook wij zijn aller zielen en aan doden ben je iets verplicht soms wat langer, soms wat korter stil te staan, bij…

Waar blije stilte spreekt van graversarbeid, die eens in ruig moerasland werd verricht ademt een jong meer ruim en verlicht: langs zijn oevers is beschut leven verbreid. Het kalme riet blijft zichzelf, kent geen tijd, toont steeds vreedzaam beschermend aangezicht: een hecht onderkomen, open én dicht, voor dieren tot huizen of zwerven bereid…

Doen wij nu continu aan woordjepik? Design, deleten, meeting, daten, shrink, feelgoodfilm, airbag, bullshit, missing link, feedback, ja zelfs the Voice of Holland (sic!) Met spleen denk ik terug aan de puristen. Die hebben zich wel erg snel laten kisten!…