Alle inzendingen over lied OR dichter OR innigheid

Ons stoffelijke wezen brengt dichter zo bijeen wat heel was, lang voorheen; geen tel is meer na deze. En langzaam cel na cel ga ik zo in op jou en jij dan op in mij met innig zielespel. Een eindeloos moment van goud en Godsbeminnen, het sterven overwinnen in eenheid ingeklemd en dan in rust te voelen: dit is zo voorbestemd.…

Des dichters wereld is zo groot, Zo klein, zo stil zijn werk; waar zou hijzelf wel wezen? De wereld ziet en zoekt hem niet: En kent een rijpe geest zijn lied, Nog moet hem na zijn dood zijn naaste omgeving lezen.…

Ik zag haar rose gewaad om kwart voor acht Haar haar was licht, haar huid zo hemels zacht Ze kwam nog dichter bij dan dat ik dacht En zong een lied van liefde, niet van macht Of pijn, ik wist voor jou houdt zij de wacht…

Des dichters wereld is zo groot, Zo klein, zo stil zijn werk; waar zou hijzelf wel wezen? De wereld ziet en zoekt hem niet: En kent een rijpe geest zijn lied, Nog moet hem na zijn dood zijn naaste omgeving lezen.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Huisjes op de dijk met wilde tuinen, waar ik wel eens doorheen wil struinen verfrissende wind door mijn haren naar heldere vertes staren Daar sta ik, blik op oneindig Ik wacht op dat moment dat ik vangen wil Ik zie geen verschil Verder is het stil Geen auto’s, geen treinen, geen fabrieken Geen massa, geen wind, slechts molenwieken hier…

Ze staat hier en kijkt om zich heen en wiegt haar heupen op weelderige klanken Ze neuriet wat en gaat zitten met haar teddybeer op haar schoot Ze sluit haar ogen en geniet van de muziek die alleen klinkt in haar hoofd De wereld gaat aan haar voorbij langzaam vanuit haar dromen Ze heeft een heerlijk leven maar vliegt weg naar vroeger naar…

Nog zachter dan een zedig streelgebaar Ontvouwt de roos haar vurig rode kroon Haar volle blaad’ren in het ochtendschoon Dodijnend door een zoele zucht aldaar De doornen deren niet haar zoete toon Zo vredig vlammend deze tijd van ‘t jaar Hier breeduit bloeiend, licht, helder en klaar Zulk woekerende weelde; ongewoon! Deez’ schone schijn,…

En ogen spiedden, vragend, En schuw, door 't vensterglas; 't Leek alles hem zo vreemd nu Wat eens zo innig was. De gele linde glimlachte In 't avondrood zo moe, En stak de vriend van vroeger Trouwhartig de armen toe. En zij sprak nog haar tale Met de eigen innigheid, En neurde op de oude wijze Een lied uit vroeger tijd.…

het was geen jazz toch kon ik in herhalen jouw middenoosten steeds dichter bij me halen de spraak versta ik niet maar hun gedrevenheid voelt als een boodschap in dit lied helaas is er geen einde ze gaan maar door ook zonder koor geef mij maar jazz waarin jouw hart huilt als het mijne…

Het liefste liefdesspel, dat innig leven heet. Hemelse muziek. Op en in de aarde.…

Er heeft een dichter in haar droom gezeten ergens bij de waterkant, op een mooie plek bij een eenzame boom toen de zon de lente aandacht gaf de dag heeft hij een bijzondere wending gegeven de geluiden van de vogels heeft hij omschreven en de echo van het lied uit een beminnelijke verbeelding de stand van de zon in verband gebracht met…

Het is altijd weer het zelfde lied, te weinig aan liefde en veel verdriet, geestelijk zullen we hem dan dragen, mag hij wat achteraan dan komen, voorop lopen dan de vromen.…

ik schrijf vogels naar jouw raamkozijn voor elke dag een lied wat vrolijk kwinkeleren een zachte ruis door de reuring van de bomen mijn hand vol innigheid strooit zomerbloemen o, mocht ik met jou mijn duizendschonen dromen ik schrijf vogels naar de te vroege herfst spreidt mijn liefde over het keuvelbankje de maan, de…

In je kus voel ik de innigheid die je reeds sinds ons begin voelt. In je armen weet ik dat je me altijd mezelf zal laten zijn.…

Ik denk zo innig aan je, ik verlang zo innig naar je !... Zeg, voel je 't niet komen, van verre niet komen als geuren van bloemen naar je? Mijn ziel staat open voor je, mijn armen gaan open voor je...…

op ons liefdesplekje waar zo veel zoete herinneringen geboren werden spreid ik jouw liefdeskleedje voor je uit Ik streel je door je manen van riet Uit liefde nestelen wij sluiten wij saampjes de deur En de dood nog even buiten…

Mijn liefde voor jou springt moeiteloos over de dood heen om je gesloten oogleden als je gaat slapen een kusje te geven en je een zachte nacht te wensen Mijjn liefde voor jou is sterker dan de dood wrijft over je rug om je te troosten weet je altijd geborgen Als je me mist, was ik er al zonder dat je me hoeft te roepen Mijn liefde voor…

Heeft één Dichter tegen zijn Volk misdreven Als ik misdreef door ongebonden leven, Als ik misdreef, ijdel en ongetrouw? Des rouwt mijn lied. Geen troostwoord kan verzoeten De wrede wroeging der voldreven Daad. Ik heb geen tranen genoeg om te boeten Wat Daad en droom bedreef aan gretig Kwaad. Geen troostwoord?…

zo fluister mij en niet slechts dat maar houdt mij vast omarmd de lente wekt de liefde, lust houd mij dus vast verwarm mij nu innig en kijk zelfs ook mijn lippen zijn die van jou kus teder mij en heftig tot het mij wild wordt in het hoofd schenk mij je lijf en zinnen als ’t jou bevalt dan houdt mij dichter aan je hart streel…

Zo denkt de vogel die de dichter is en zich op zíjn beurt warmt aan dat gemis. Waaruit hij weeral een nieuw lied kan slepen: onkansen worden lieflijk aangegrepen.…

Ja, wij hebben niet te klagen, Beets is dichter-nationaal, En Ten Kate kneedt de taal, En Da Costa doet ons vragen: Wat beduidt dit altemet? Last not least: de Génestet. Ook van Lennep was een dichter, Ook Ter Haar zong menig lied.…

De dichter is in zijn lied het hand-in-hand al voorbij, vindt echter zijn teerbeminde nog niet aan zijn zij, denkt wel haar hart uiteindelijk te kunnen winnen. Nee, een verliefde dichter raak je niet snel kwijt, zijn liefde, zijn verzen, alles benut hij in zijn strijd, om zijn hartendief eindelijk te mogen beminnen.…

Mijn enig lied is 't lied der min; Gij zingt het voor uw hartvriendin; En als Ik zing, is 't voor de mijne.…

uit de golf oprijst Het schuim schudt uit zijn lange, wilde haren Er vlokken tollen over duin en strand Maak ik een lied, door Triton ingelijst Het brengt de dichter sussend tot bedaren Hij recht zijn rug en zwijgt weer moord en brand…

Zijn alle woorden slechts vazallen, die gewillig volgen één op één de indeling van het trieste lied, dat de dichter heeft aangeheven, klankbeeld van groot verdriet, in woorden tot troost gebracht, met alle droeve pijn in het leven, heeft poëzie veel leed verzacht.…

Dichters gaan niet dood. Ze gaan heen en blijven. Het leven van Gerrit Achterberg werd door Wim Hazeu beschreven en voor de toekomst vastgelegd. Op Gerrit's graf rust een zware kei, met daarbij een stenen bankje, dat een steenhouwer hiew, en als trouwe lezer schonk. Achterberg is niet doodgegaan. Zijn innige gedachten leven nog.…

Jij was de beste vriend van de man van de nachtvracht en dat vrat aan je bijna buiten je macht hield je de deur niet open maar vroeg mij naakt model te staan voor je schildersvrucht, die je in een kist had voor de boekenkast der klassieke dichters vroeg je mij, in een innig standje te poseren ik wat verlegen over mijn kleine geslacht…

Hij is in 't midden van de mei Geboren en een dichter zei: Dit is een kind dat zingen zal, Dat de mensen 't horen óveral; 0, wat een zeldzaam mei-geval: Hij is in 't midden van de mei Geboren.…