Alle inzendingen over lijden

bekijk mij, in afzondering en spreek dan kwaad ieder woord zal enkel naar mij leiden ik zal voor u staan, vol onmacht en naakt aanschouw wie ik ben, in ziel en 't strijden zo vreselijk nabij maar ook nimmermeer zuiver door het onbeschermde lijden zie naar uzelf en wat ik ontbeer waar u mij in het verstaan ontmoet slechts tijd beschrijft…

(voor Karin) Zie toch eens het avondrood en dan mijn hart, zo dood, het krijsen in een eindeloze strijd om hulp en tederheid, de mens is mij zo lief, te lief, zodat ik dikwijls lijd en geen verklaring vind van wat er diep in ons naar boven stroomt.…

www.inspire2live.org Wieken van een molen Pedalen van een fiets Gedraaide wind met Vereende kracht en Elke spier bestrijden De één na de and're Beklimming; strijdend mét Vóór en tégen angst Gevecht voor 't leven en niet te vermijden Massief monster kanker Als Alpe d'Hu(Z)es niet hol Strijdend fietsen en Al fietsend strijden Minder mensen lijden…

krampende pijn die rottige zwarte migraine heeft je weer eens te grazen ik voel me zo machteloos ik kan niet veel voor je doen ‘k Wilde dat ik je kon verlossen van die smerige duivelse kwaal als ik met je hoofd kon ruilen dan deed ik het, direct, subiet al komt van ruilen vaak huilen dat interesseert me dus niet jou zo vreselijk te zien lijden…

Leg af je angsten en je pijn, je gaat "over" het lijden. Nu, tussen schemering en nacht, hou ik je in mijn armen, en streel je rimpels, diep en zacht mijn hart vol van erbarmen Ik neem je handen een voor een, en hou ze in de mijne, en wacht, tussen schemering en nacht, tot een nieuwe ster zal verschijnen.…

Strijkend zegt zij: dat vergeten van wat ik gisteren deed en zei, dit langzaam aan wat minder weten is het niet al de nacht in mij die mij mijzelf maar laat herhalen het leven loopt aan mij voorbij ligt aan mijn handen te verschralen voortdurend lijd ik averij.…

Goede tijden slechte tijden We hebben het allemaal Soms gaat het goed Soms gaat het slecht Soms hebben we geluk Soms hebben we pech Dat is het leven wat we leiden Soms hebben we het goed Soms moeten we pijn lijden Denk als het slecht gaat Er komen betere tijden Waardeer het leven Waardeer het kleine Je hebt nou eenmaal goede…

rechterbeen de dokter klopt met een hamertje op mijn rechterknie en constateert geen reflex inmiddels barst ik van pijn en ergenis zij zegt hernia ik wil het niet horen het is gewoon de uitkomst van 13 miljard jaar klote heelal zo kan ik even doorgaan zolang ik gelukkig nog leef gewoon blijven bewegen zegt de dokter terwijl ik lijd…

als een pauw Al had ik ook dat er goed van af gebracht - omdat ik de dingen zo goed heb doorgedacht - ik ben verre van een booswicht, voor dictator zijn ben ik niet gezwicht Mijn beelden zijn altijd edel van snit Niet altijd transparant, maar minstens wit Ik heb zeker oprecht gekleurd En mijn belang onder u verscheurd Zo ligt al dat lijden…

the lady in blue beschreeuwt , al beeldend, haar schoonheid die zich tevens doch onvermijdelijk mengt met sterfelijkheid dat is wat ik voel, het wonderbaarlijke doet ook lijden, wordt met melancholie aangelengd het is niet enkel de schepping van een vreugd vertaald in een sensuele zucht het heeft ook de dood in zich, verlies…

haar musicals en kinderdicht Zij is een vrouw, een schrijfster van gewicht Haar toon was licht haar leven .....zwaar Van een spin valt dit niet te zeggen Het insect vormt geen gevaar haar web kun je beter mijden Dat heeft een kleefkracht voor een vlieg kortstondig lijden Vraag 't de Spin Sebastiaan het is niet…

Geruisloos treed ik naderbij, als een bediende Jij kijkt mij aan, herkent, een zacht gepiep Ik zie ontluistering, en lijden, en al dit onverdiende Ik houd zacht je hand en vervloek wat ik denk in 't geniep Wat Kerk en Staat verboden heeft omdat Hij jou schiep Dan een beeld, een lach, een krachtige jonge vrouw Zij gaf mij het leven, uit haar…

ik want de dagen die komen heb ik nodig om te leren begrijpen waarom nu zoek ik nog naar antwoorden wie bent U blinden zien doven horen verlamden staan op geef me een paar dagen om te ontdekken wie U bent stil zijn wil ik maar wel voorlopig zoals een geheim dat straks onthuld wordt stil staan wil ik bij het lijden…

Zijn naam is: ‘ik heb veel geleden’ en er lijden nog velen. Júíst in het heden.…

Dansers in de stad verdwalen moedig dominerend in verlangen tekenen ze het landschap met hun geliefde lijven en soms onder de wolken vliegt er een vogel in de danszaal die niets weet en niets kan begrijpen dan dansen ze nog moediger hun ogen rijp door taal van lijden in bewegingen, nog onbeschreven brengen ze dromen naar oevers van…

handig bekeken vanuit 't buitenland in Nederland griezelt men ervan volgens azië/midden oosten een subliem plan jonge kippetjes zo lieflijk amper genoten van ieder streepje zonnestraal voor hen banaal bekijk alstublieft dit erbarmelijk lijden op de site stel vragen voordat u/jij de pizza smakelijk op gaat eten lieve…

zeggen hoe het niet meer moet met je grote mooie hoed dansen in het hoge riet meneer de vuile hypocriet want je woorden snijden laten mensen lijden je mes staat weer op scherp in dit gevoelig onderwerp je laat je eigen wereld draaien door roddels rond te zaaien maar je oogst kan wel mislukken en dan kan je rotte appels plukken gelukkig…

In stilte zie je het lijden van die Koning aan dat kruis. Voor wie de weelde van zijn goedheid nog geen plaats vond bij de mensen thuis. De spot en hoon was zijn victorie uit welk wij nu nog dagelijks bestaan. Het kruis nog steeds de glorie. De rots waarop een ieder het kwaad in zijn leven kan verslaan.…

Is het lijden dat een mens onteert. Met matigheid valt goed te leven. Is een brug naar tevredenheid op stand. Is de passie met het genoeg valt goed te leven. Is de mens die leeft met een altijd gevulde hand.…

'k Verlaat me-zelf; 'k lijd aan me-zelven ijle schade. Ik ben 't aanhoudend maal, in een gesloten kring, van ene domme, duldeloze, ondankb're made. Maar raak' de vinger van een kind me, dat me rade: hij hoort mijn holte; ik luid; ik zing.…

op het spiegelend vlak en dicht haar oever mijn geschreven woorden toe het sterven in mij oogst het laatste leven terwijl de zee aan mijn ogen kantelt tegen het licht tot na het duister het gemis zal slechts een vondeling beroeren wanneer zijn dromen zich vinden in die van mij laat mij dan het strand zijn dat verzwolgen door het lijden…

Gevangen in eenzaamheid Gevoed door schuld Waar ik zo onder lijd Het bestaan niet langer geduld Vooruit wil ik wel Maar door mijzelf gestuit Gedachten een moordend spel De poort die sluit Zij blijft lang gesloten Tot haar naam luidt Onbezoldigd en liefdevol de poort geruisloos opengestoten Brute kracht is haar vreemd Begripvol geeft ze…

Het leven had je geraakt Het lijden voorbij De Aarde achter gelaten Het graf toegedekt Het boek dicht.…

Soms ben jij de draaikolk die ik moet ontwijken toch wil ik zwemmen in jouw zee of ik de ruimte daartoe krijg zal blijken vertrouw me en zwem maar met me mee Nee ik zal je niet gaan mijden daarvoor mag ik jou te zeer ooit komen er andere tijden en vindt de kolk z’n draai niet meer Tot dan blijft het een beetje lijden toch heeft het…

als ik met mezelf ben zo samen mezelf bekijk en steeds beter leren ken ben ik toch blij dat we bij elkaar kwamen Je zult maar met een ander in jezelf samenwonen iemand die je niet wil zijn met zo iemand tot overeenstemming moeten zien te komen kan lijden tot aversie en pijn Daarom ben ik met mezelf best wel blij ondanks mijn lichamelijke…

ik heb je op de markt gekocht je lag alleen, stilte om je heen in de schaduw van het middagstof ik voelde al meteen dat ik je mocht we zijn naar huis gegaan ezels grijsden in een rij hitte en die stank voorbij je oogstte mijn bestaan ik kon het geel niet laten lijden zou je nooit kunnen besnijden of willen schillen als een vrucht nu je…

de dood is ijdel, ijdel in begrip maar ook in het laten lijden, de dood is als klevend rijp in een vroege lente of als de herfst die verlaten de stilte verkend in de weemoed van elk wezen dood zijn is roerloos trachten te blijven liggen, zelfs wanneer het licht zich placht te voortplanten door ogen die zich eeuwig hebben gesloten dood…

je zegt ik kan de pijntjes voelen van de bomen van de onrust in het gras van de twijfel in de wolken van de benauwenis onder vogels van de vrees voor kruipende dieren je zegt ik lijd met hartzeer om de broosheid van de bloemen om het verdriet van de kleinen om de domheid van de groten zullen we zoenen?…

je had het paradijs in handen geen drempel was te hoog je ogen zagen alle landen minachtte wie voor je boog je eiste opponenten een oorlog was voorspeld het zijn voor jou de krenten in het warme bloed geweld je naam zal koning kraaien tussen lijden en verzet dood zal naar de zielen graaien van mensen die zijn neergelegd arrogantie…

Het heeft veel mensen goed gedaan Veel lijden werd erdoor verzacht Wie weet nog van het ooit bestaan Heeft het er levend afgebracht? De Ierse Shaw had zo een stulp Het draaien in zo'n 'schrijvershut' Was ook Wim Kan een ware lust De Muze kroop er uit haar schulp Een stille plek, klein paviljoen Vol frisse lucht in kwistig groen…