Alle inzendingen over lijdensweg

O meisje, meisje zo klein en teer je hart vol van lijden en verdriet een lijdensweg dat was je leven en leven doet zo`n pijn emoties overheersten je leven en meisje, mijn respect voor jou eindelijk, uiteindelijk de keuze voor jezelf het einde van je leven dat bepaalde jij zelf voor altijd en voor eeuwig maar jij had geen keuze slechts…

Zij dacht: het is voorgoed voorbij, de lijdensweg. Die man van mij is dood, maar ook totaal genezen. Ze bleef er veel te vaak aan denken, aan het gemekker van haar klager. Het leven zonder was zo mager. Ze lag te huilen, ‘s nachts in bed. Waar ze geen mekkeren meer hoorde. Ze miste wat haar ooit zo stoorde.…

Gogh is liters verf verloren zonnebloemen, zonnebloemen ik word gek van zonnebloemen maar nog geler is het koren van de flanken der Ventoux wenkt een dode wielrenner maar ik weiger om te komen naar de zinderende rotsen ik wil drinken, louter drinken op de brug van Avignon moet ik kotsen, moet ik kotsen op de brug van Avignon waar de lijdensweg…

Met ochtendoogjes, priemend door flarden stralingsmist, overzie ik de lijdensweg van het landschap, de permanente correcties, oppervlaktepeelings, agrarische tatoeages, ontstoken piercings langs de rivieren, alsook het menselijk skelet dat overal werd ingebed waar wormen knagen en everzwijn wroet.…

‘Het leven is een zaak van balanceren’, bedenk ik als ik nog wat auto’s schamp, ‘een fietstocht is een lijdensweg vol kramp, de reiziger moet bidden en ontberen’. Het trappen is geen feestelijke klus, al wordt het door de artsen aanbevolen als onvolprezen weldaad voor het hart. Men zwijgt over de geestelijke smart.…

Ze is naast boos ook zo ontzettend bang Maakt U haar lijdensweg nu niet te lang U hebt Zich toch al uit de markt geprezen Houd toch wat rekening met ons verdriet Misgun, mij zondagskind, Uw Ingreep niet Met liefs. PS Ik heb Uw Boek gelezen…

Eindeloos was de lijdensweg die je moest gaan. Jouw pijn is nu wel weg, wij hebben nog een lange weg te gaan, moeten we rechts of juist de andere kant. Ik weet het niet want: jij was het die de weg aanwees. Nu je daar ligt stil koud en sereen mis ik je zo verschrikkelijk want: waar moet ik in vredesnaam heen!…

de dood kan afschrikkend zijn soms toch wel enigszins verzachten enwel er staat een nare lijdensweg voor die persoon te wachten zeker niet onze Schepper als schuldige aanwijzen voor jou eindigt het verdere leven met een diepe wrok let op jouw omgeving vast noodlijdende mens of dieren tijdens het rustgevende tikken…

Gaia is onrustig De wind raast over 't land 120 km per uur Blad verwordt tot zand Elementen laten zich horen Regen hagelt neer Wortels uit aarde getrokken Weergoden gaan tekeer 'De Goede Week' voor Pasen 'Witte Donderdag' 't laatste maal 'Goede Vrijdag' lijdensweg We kennen het verhaal Storm voor de stilte Lijden voor verrijzenis…

O meisje, meisje zo klein, zo kwetsbaar en zo teer je hart gekrenkt vol van lijden en verdriet een lijdensweg van dag tot dag en leven doet zo`n pijn emoties overheersten je leven teveel verdriet onder je lieve lach en meisje, mijn respect voor jou eindelijk, uiteindelijk de keuze voor jezelf het einde van je leven dat bepaalde jij…

m’n oude hond sjokt aan het lijntje mee wij kennen alle stenen in de straten en ondergaan de lijdensweg gelaten de wilde haren zijn nu heel gedwee de knoppen aan de takken tonen leven er zit een vreemde trilling in de lucht de kille wind nam afscheid met een zucht en vroege vogels kwetteren gedreven m’n metgezel bevrijdt zich van z’n halsband…

een bijbelvertelling de lijdensweg begon na het bevallen bezoekers gingen onbedaarlijk proesten m'n ouders wisten ook niet wat ze moesten me houden of me elders zien te stallen ik ben niet wat je noemt een godenzoon en vrees zelfs dat Hij zich voor mij zou schamen (dat jong is niet van mij, ik zweer het …amen!)…

De derde is als lijdensweg een groot zwart gat. Met holle ogen schuifel ik de heuvels over. De gêne voor het wild plassen is verdwenen. Hup, daar gaat hij weer. Ik ben het zeiken zat.…

Ik had dan ook veel van Rambo's lijdensweg gemeen. En ik deelde in zijn triomfen. Wanneer ik niet kan slapen, kijk ik vaak naar de laatste Rambo-film. Daarna sla ik vaak nog even een kruis.…

de ene kant ben ik stapel op jou en dan zegeviert het geweldige gevoel van de mooie dingen waar ik op bouw helaas omzeil ik dan mijn uiteindelijke doel Aan de andere kant haat ik jou intens om jouw lafheid en al die rotstreken ik voel mij dan een veel te goed mens en ben meteen op jou uitgekeken Dus ik pik mijn heilige doel weer op de lijdensweg…

De lange lijdensweg moet jij verduren Zoals je moeder en vader voor jou, En luchtkastelen zijn enkel hopen muren, Jij bent geen prinses, maar gewoon een vrouw. Al eeuwen staat het geschreven in kranten: In dit land worden kleine meisjes groot; Hier hebben vrienden ook duistere kanten En het eind van de reis is hier de dood!…

Ik leef mee met iedereen die dit heeft meegemaakt En deze lijdensweg nog steeds moet ondergaan Familie, vrienden, en zelfs kinderen is kwijtgeraakt Hoe zal het verder gaan met hun bestaan? Misschien gaan ook zij er morgen aan... Dit zou  niet, en nooit meer mogen gebeuren!…

steeds ons nummer vindt ergens onder restanten van verhuisde zaken terwijl je je kwijt aan andere taken denk je dan nog aan mij tussen het bloemschikken en de trouwerij damn heb je al een kind erbij of is de muziek die je hoort het geluid van de burgerij ik maakte je muze en jij maakte keuzes je dacht aan later terwijl ik smaakte naar een lijdensweg…

We hopen intens dat deze lijdensweg snel voorbij is, want dit is wel zo mensonterend.…

stem, die somber klinkt we bestellen een kop koffie met appeltaart en slagroom tijd tikt voorbij onze droom het waait nu flink buiten praat je verder, en het regent het komt met bakken naar beneden op het riet we zitten droog naast jouw stem de taart is lekker zoet en warm we laten niet veel tranen los in dit penibele land aan de Lijdensweg…

oorlog was Mijn cultuur zit in mijn bloed mijn geloof is groot ik denk aan de vele mensen in nood die gevangen zitten in kampen niets hebben om aan vast te klampen Ik loop hier op straat naar de volle winkel eens was ik een scharminkel ik blijf beschaafd mijn hoofd omhoog want er is iets dat zich in mij, als vanzelf handhaaft mijn lijdensweg…

bomen horen zien en voelen anne keek naar haar kastanje kaal schitterend in de winter de boom ontlook voor haar ze verliefde in de prille lente hij hoorde de ontzetting voelde de verstikte gevoelens van twee jonge mensen in de zomer van 1944 voorzag de lijdensweg niemand durfde het toen protesteren tegen gebral misschien had het ook…

lang krullend haar, mijn moeders trots werd iedere morgen uitgeborsteld de marteling hield maar niet op verwenste haar, en niet alleen in stilte wat ik maar steeds niet kon bevatten: dat lijden nodig was om mooi te zijn en meer nog dat ik dan mijn moeder daar eeuwig dankbaar voor zou zijn als puber had ik het al gauw bekeken de lijdensweg…

nooit meer weg te rennen Jij bracht mij prachtige geborgenheid met open armen mocht ik ontvangen ik wilde je eigenlijk nooit meer kwijt ik kon alleen maar naar jou verlangen Mijn hart was glanzend en glad jij streelde het dag en nacht alles paradijselijk mooi totdat de tijd mij groot onheil bracht Heel langzaam stierf er iets in mij de lijdensweg…

De aftocht werd een lijdensweg met nieuwe twijfels. Maar ik vocht me erdoorheen, doorheen het postmodern gewoel. Met geluk hervond ik mijn oude levenspad: een trefpunt waar veel wegen samenkwamen, oud en nieuw, gebaand en ongebaand. Niemand hoeft mij de weg te wijzen.…

" Maar ook al was 't verlangen nog zo groot, de dood, die haar een lijdensweg bespaarde, kwam snel; ze werd verenigd met de aarde, die ook de narcissen bewaarde in haar schoot.…

Uit zijn lippen ligt de hongersnood te barsten -vragend uit een gekrompen spraak hij vraagt zich af de wereld wat je daar van kan meenemen slechts een doorprikte zijkant ervan de lijdensweg een opklopbare knapzak tot een troostbal het paar dode dingen waar je van leeft het snijden in het overleven van alles wat maar geen luchtkastelen…

De engel is gedaald met ‘n schitterend fluisterend geruis zijn stem galmt als een zoet gezang niet huilen mama, ik ben niet bang eigenlijk verlang ik wel naar huis Och lieve kind, mijn hart pompt pijn het leven heeft jou en mij bedrogen rust zacht mijn dappere kleine meid je bent uit je lange lijdensweg bevrijd mijn beverige hand sluit nu…

geen enkele weerklank ondervonden Zegt dat ze hypochonders heten Dan op een kille voorjaarsdag treft haar een niet verwachte klacht waarom ze in haar wolkenloze koepel luid lacht, en in ontkenning stram volhardt De goede raad wordt morrend opgevolgd maar veel te laat en hopeloos verward als een gevangen dier moet ze zich overgeven De lijdensweg…

huis Je leven had nog steeds veel zin Je was niet overbodig Je kwam vaak werken bij je zoon Die had je hulp zo nodig Je rookte en je dronk niet meer Je leefde kerngezond Daar heb je nu geen donder aan Twee meter in de grond Daar heb je nu geen kloten aan Liggend in die doos van hout In een ruimte zonder licht Rustig, stil en koud Jouw lijdensweg…