Netgedichten

netgedicht (nr. 29.887):

de noodzaak

Uit zijn lippen
ligt de hongersnood
te barsten -vragend
uit een gekrompen spraak

hij vraagt zich af
de wereld
wat je daar van kan meenemen
slechts een doorprikte zijkant ervan
de lijdensweg

een opklopbare knapzak
tot een troostbal
het paar dode dingen
waar je van leeft
het snijden in het overleven

van alles wat
maar geen luchtkastelen
gedroogde pezen bijtklaar
aangemaakte houten lonten
het scherp van de snee
een afgeknepen kaartje
van die ene vriend
een afscheidsbrief
het papiervodje - de weg terug

wat draagkracht
dat in het donker schrijft
en tot het beest verweest
het zwarte gat
dat grijpende vingers heeft
het verschil tussen mens en dier

hij spiegelt zich nog even
veegt het bloed van zijn zoekende ogen
legt zijn pellende huid af, schilt zich zichtbaar
spreidt het ijle in witgesteven lakens
en voegt zich bij het dode van zijn lichaam
het wurgen van de noodzaken