Alle inzendingen over lis

Hun oevers bezaaid met hetzelfde riet en lis een eend en wat wiebelend wrakhout, vluchtende libellen voor stank en vuilnis, Tigris en Eufraat, overwoekerd paradijs zo oud als misérables toegestroomd uit riolen.…

omgeven de rivier Visdiefjes groeten elkander Je kreeg zelfs het ijsvogeltje in het vizier Het is of het leven hier meandert Je wandelt mee met deinende golven Genietend van een dobberende fuut Het landschap wordt door rust bedolven Genieten kun je van minuut tot minuut Door vrede uit het landschap omgeven Met bloeiende Valeriaan en Gele Lis…

Het vijverwater rimpelloos de goudvisjes nog stil onder het dauwige lis daarnaast de ontluikende roos. Plots wordt alle rust verstoord een statige reiger loerend als een tijger komt tot aan de boord en snel als een havik zijn snavel wijd open en alle visjes hopen "Laat mij het niet zijn!…

Wie belicht nú simpelweg de lelie, lis en roos de boterbloem, de bosframboos de heide, groen en gras de vlinderstruik, het struikgewas Wie bezingt nú simpelweg de vlinder, vlieg en mier de watervlo, de regenpier de lijster, spreeuw en kraai de roepie-roepie, vlaamse gaai Wie omlijst nú simpelweg het wonder, land…

leven is als Lisse naast hillegom vlakbij sassenheim altijd stippend op de kaart ’s winters is alles kaal de mannen dragen manchester pakken ze tellen bollen de vrouwen hebben dikke buiken ze krijgen kinderen zij zwoegen hun getijden rond in het voorjaar bloeien ze op als hun tulpen tenminste bloeien en hun bollen zich vermenigvuldigen…

De vlam, nietig als een dorre gele lis, siddert in ademnood, voert verbeten kamp, wil drinken, zuigt moeizaam met hevig gestamp. Maar _ aan lavende vloeistof nijpend gemis... Storm en regen gaan het lichtje worgen, dat bijna verzinkt, dan echter opspringt, ondanks noodweer blijft laaien tot de morgen.…

Als ik mij op U verlaten mag Dan zijn dingen zoals ze moeten zijn, Omstandigheden teruggebracht Tot hun kale bestaan - Dan zullen bergen Niet anders dan bergen zijn, En molshopen niet meer Dan onooglijke hoopjes zand En is er niemand die Ze nog verwarren zal…

Wanneer de Blauweregen zacht zijn druppels glanst aan Zonnedauw walst sierlijk het Juffertje in ‘t Groen met een rood blozende bol Pioen die lacht naar de grote Bereklauw Afrikaantje bespeelt als ‘n fanaat een fijnbesnaarde Akkerviool de ranke Florentijnse Lis blaast trompet op een gele Narcis de vrije Meiklokjes klinken frivool Jonkvrouwviolier…

prop van jouw lippen, wankele wervelwind die over de schuit kantelt, een wieg van wrakhout ons onverwekte kind ligt guitig te fluiten in mijn kop de glazen toverstaf strooit gensters over jouw huid ik leg mijn oor aan jouw bloedarme borst de rikketik van een pomp, de goudklomp die klopt in een kier, een koor van blikken de dorst naar het lis…

Een gele lis begeleidt dit nieuwe evangelie! Aan de bosrand bij Soesterberg lichten orbsen op...…

Noch lucht noch water leek verpest De vogels bouwden er hun nest In geurig groen, bij riet en lis Nog nooit dreef er een dode vis! Acht eeuwen gleden sinds voorbij; Het water werd een grauwe brij, De wolken drijven zwart als roet, Geen vogel die nog rustig broedt… Alleen de Vlaamse gaai hield stand.…

Lieflijk vloeide 't zilv'ren beekje Langs, met lis bekroonde, zomen. Alles lachte en alles juichte, Maar! hoe los en ongestadig Is het lieve lenteweder! Hoor nu eens de winden loeien! Door dat olmenbosje loeien! Hoe onstuimig is het beekje!…

En lijze, onhoorbaar haast, doch zichtbaar aan den drijf der avonddomen, blaast een dodenadem nog een loverke uit de bomen, rolt het, glazig-nat en ners, alover 't streuvelende gers, tot in de biezen die de beek omzomen; en laat het dan, gevallen, van het laagste lis, heel langzaam boven 't water stromen.…

Museums werden veelvuldig bezocht, ik zoek je in het Kunstmuseum, het Rijks, van Gogh, zo snel mijn voeten mij kunnen dragen, zoek ik je in Het Louvre, op de Chance de Lise, mijn hart raakt steeds voller, door alle schoonheid, waar jij zo van hield, op te snuiven, en zo kom ik uit bij de duinen van Den Haag, waar jij zo graag vertoefde,…

gaas een metershoge stokroos met talloze rode bloemen torent hij hoog boven de braam die met zijn doornen een rode bessenbos innig omhelst ervoor er achter er doorheen seringen door bloeiend fluitenkruid omlijst een witte roos op voorgrond prijkt voor de wilde pruimenboom links een exotische berenklauw met daaronder in de sloot de gele lis…

Dan worden eerst zijn boeien hem geslaakt; Hij voelt zich vrij, maar zie, daar beurt zich schaatrend Te mid van bloeiend lis en krokend riet De nymf des meers, zoo wedergaloos-wit, Als waar' ze uit enkel zilverschuim geboren.…

1 Regen geselt het dek, de vermolmde sloep die naar het lis drijft. het anker gelicht, En het verheugt ons hoe de oever in de stroom valt. Regen die de visser verjaagt met een lege fuik en aas dat wemelt Het zog van een laatste schip verdwijnt in spatten ‘Een reus drinkt uit een rietje’ zeg jij. We dralen langs het grint.…

Het jonge lis en lover, Geschaard op d' oeverglooi, Buigt, spieglend, zich voorover En denkt: wat zijn we mooi! 't Ziet alles fris en fleurig En bloost van kracht en moed: De lucht is lauw en geurig En 't ademhalen zoet. De wei, vol grazend leven, Gelijkt een groen fluweel, Van 't koolzaadveld er neven Bezoomd met goud en geel.…

De wind bestreek de fonkel-vlieten, de golfjes plapperden in 't lis, 't ging al van 't zoete licht genieten en blonk van dauw en ruiste fris. Ik was niet angstig om te sterven, maar 't zag zo luisterrijk op aard, als had al 't schoon, dat ik ging derven, zich in één uiterst uur vergaard.…

Zoo hoorden het een visch En een zeevogel; dien dag was het lis- Bosch vol geplas en wuivend wit geveert, Meeuwen en grijze reiger, die weerkeerd' Des avonds naar zijn boomnest. Op zijn reis, Zag ik zijn vleugelslag uit het rijs, Mijn wiegekamer. Nog weet ik het wel.…