Alle inzendingen over lonkt publiekelijk

Je lonkt naar de schicht in het glas Verloren in de gloed die er groeit Ik hoor je spinsels In het ijle gefluisterd Dat je zonder voorbeeld In het lood van de avond (Al een beetje vergeeld) Tot een amorfe schim verduistert…

Niet, dat ik Danny Makkelie goed ken, Maar nu lees ik dat bondsbestuurders vrezen Dat Danny homofiel zou kunnen wezen. “So what?” denk ik dan bij mezelf, “Nou en?” Het gaat er bij een scheids om hoe die fluit En diens geaardheid maakt geen flikker uit.…

Als je weet Dat dat bloemetje Naast de voordeur Geweldig mooi is Qua vorm, qua kleur En qua structuur, En het je nu Niets meer zegt, Dan zit je in Je donkerste uur Waarin het niet zijn Lonkt, en het zijn Heeft afgedaan…

in de verte hangt nevel laag uit bij zichzelf en de man met de hoed loopt schaduw in duister het bankje voor twee lonkt zo zalig zo zoet naar pijnlijke ziel van de man met de hoed…

Er lijkt in Dordrecht aan de Kromme Dijk Zich zoetjesaan een wonder te voltrekken Supporters hangen hoopvol in de hekken En rekenen zich heel voorzichtig rijk Het is, zoals dat heet, nog niet gedaan Toch klinkt het zachtjes: Dordrecht komt eraan…

ruikt de vuurrode appel die vanaf de fruitschaal naar mij lonkt kleurt de liefde die in dit jaargetij spontaan ontluikt siert de sering die welig geurt menigeen verleidt geniet ik paradijselijk van deze schoonheid…

mijn orkest van woorden zit al klaar de zaal verwachtingsvol gespitst op de akkoorden vanavond geen vocaal mijn publiek wil puur muziek preludeer in lichte tonen tot de woorden stromen naar een bloedstollende finale toen heb ik afgetikt want in de stilte voor applaus vond het publiek haar eigen dromen…

~~~ kortgelokter dan tevoren verdronk ze in zijn aandacht niet langer van plan zich achter een rookgordijn te verbergen ze schudt zonder vertraging de druppels weg achter haar oren lonkt openlijk in zijn zonnebril en ziet zich dichterbij groeien ~~~…

teveel verdriet hangend in de lucht altijd gemengd met resten tederheid als onvervuld verlangen naar meer dan matheid als onverwerkte blokkades afgeremd door onzekerheid in een ver verleden lonkt nog immer ongecompliceerdheid als fluisterdun ideaal…

Als oma naar hem lonkt met blote billen, Hem kond doet van alweer een kinderwens, Wordt opa woedend: “Er is ook een grens, Je moet dat op jouw leeftijd niet meer willen”. Moet opa opgenaaid dan aan de bak, Krijgt opoe van hem onderuit de zak.…

In Oktober lonkt de herfstzon naar rijpe rozenbottels. Onder de notelaar raapt de bezigaard de gevallen vruchten. 'T zijn okkernoten. De groene schaal ontbolsterd de krakende noot, en zie: vier klamme kamertjes in een notedop.…

De vrijheid lonkt, maar komt wel met een prijs.…

Kleumende schaatsers in winddichte pakken gekromd en vermoeid onderweg zijn naar iets dat lonkt in de verte, ben ik een diepgelukkig mens, want dit is mijn land, dit is mijn land, mijn Noord-Hollandse land.…

hoe vroeg in het seizoen een braambes naar me lonkt, zo ogenschijnlijk paars en rijp hoe onweerstaanbaar mijn verlangen naar haar zoete smaak, de vrucht zich gewillig plukken laat hoe bitter nog haar sap dat over mijn tong naar binnen glijdt, mijn lust zo snel vergalt…

Aan de oever lonkt een boomstronk haast welbewust. De tijd zwijgt. Ik heb het begrepen...…

Buiten lonkt een lente zal hij ook in mijn hart kunnen ontluiken?…

de krokus lonkte naar de prille zon en gaf zich vliegensvlug verhit gewonnen het ging dus over, spel te snel begonnen de bloem wou enkel weten wat er kon het voorjaar brengt ons vreugde dichterbij de mens is zonder winterkleding vrij…

Gans rechts houdt ongelijkheid graag in stand en VVD lonkt naar de PVV; likt ook de hielen van de BBB. Beschutten zo de ‘orde’ in ons land. Maar liggen politieke kansen open? En neigen die naar groen? Mag ik dat hopen?…

twee straaljagers vuurbal een vliegtuig boort zich in een klappend publiek als onderdeel van de show…

ik kus de tranen van je ziel die rijkelijk vloeien nadat je stukje bij beetje loslaat datgene dat je al jaren vasthoudend meetorste nu voorzichtig laten vieren maakt dit het ongeplaveide pad wankel doch uitdagend er lonkt licht aan de horizon…

Temmink vs Goliath Het gevecht van de eeuw Elkaar doodschoppend Zonder zucht Zonder schreeuw Goliath vs Temmink De winnaar onbepaald Twee wilde gladiatoren Niemand treurt Niemand maalt Temmink vs Goliath Straffe Goliath wint Doch Temmink sterft niet Het publiek stemt Het publiek bemint…

Op het Podium Voel ik me thuis Sla als een wilde om me heen Tast mezelf in het kruis Een schreeuw van gekte Het publiek ontwaakt Door deze schreeuw van triomf En ik sta daar enkel naakt Ik en het podium Stront voorop De mensen genieten Van mijn rotkop Doch het geeft voldoening Een vermaakt publiek Maar na elk optreden Voel ik me…

Openbaar Is algemeen publiek notoir. Het wordt dan zo gezegd Als het ware blootgelegd Of kenbaar. Het gemak Van het gemak.…

Het orkest zweeg Het publiek verveelde zich dood De dirigent nam de tijd voor zijn hoge nood…

ik was spoorslags door haar binnenland gereden had voren geploegd in haar eigenwaarde en haar zomerkleed mijn wreed vertoon lonkte naar haar jeugd vloekte binnenskamers heb haar als een jonge zeehond buiten spel gezet stil telt ze haar verdriet…

zelfs het gedicht dat ik nu schrijf voelt als verloren tijd zo onstuimig lonkt haar tere pracht onweerstaanbaar betovert ze dan ook mijn blik, vertraagt zij m'n pas ik wuif haar na tot ze verdwijnt er dwarrelt nog wat bloesem op mijn jas, en op het pad langs de dijk…

weleer is waar de passie naar de vrijheid lonkt die onverminderd vlindert in miljoenen zachtaardig kriebelende motjes zoek ik een gedicht dat zwicht als voorwaar er niet toe doet is sámen sterk in eenzaam vrij want alles geef ik toe maar die ik liefheb dat ben jij…

Er lonkt de aangename aanname van alles, zonder denken. ---------------------------- uit: 'Maar zingend', 2013.…

poëzie is net een circus clowneske bewegingen rechtopstaand balancerend bibberend op de springplank publiek in vervoering jonglerende woordkunstenaars verdringende zinnen op wippende schommels geacht publiek en de toeschouwers krommen snijdende ringen jongleurs swingen de clown een ware virtuoos grootsvermakend…

---------------------------------------------- Diergaarde Blijdorp veinst failliet te zullen gaan door de bezuinigingen en roept het publiek op om een petitie te tekenen.…