Alle inzendingen over mee

laat mij maar waaien de wind neemt me wel mee over land en over water op zijn lijnen door de lucht gewichtsloos tevreden in vogelvlucht…

Daar stonden wij dan weer eens met z’n allen Te kleumen op een troosteloos station. Men riep hier om dat niemand verder kon Omdat de laatste trein was uitgevallen. Maar goddank klonk voor het gestrand publiek Toen Mozarts “Eine kleine Nachtmusik”.…

Langs groene velden en kleurige weiden Over smalle wegen, langs dreven, weilanden en bossen over dijken en langs meren, voorbij het oude stoomgemaal In de verte kun je er de paardestallen zien staan Enkel vreedzame natuur, van hier en van over de grens, een gevarieerde route zonder einde En ik neem je mee.…

Neem me mee naar de plaats waar alles verdwijnt en is vereeuwigd. Waar alleen de dans van tevredenheid wordt gedanst. Waar bloemen bloeien zoals het leven bloeit zonder dat je ze ziet. Waar vogels zingen die je niet kunt horen. Waar het leven vormloos leeft als een lief onzichtbaar zomerbriesje…

speel met mij mee laat onze kunst hen eens verrassen zij moeten op de woorden passen waarmee wij jongleren eerst wat klein spul omhoog in lettergrepen tellen ritme en klank maken muziek door vaardige hand dan wat trager grote woorden zijn dragers van gewichtige begrippen jij kijkt verbaasd als mijn handen stoppen rusten hebben…

ik neem je mee... omhoog... uit deze diepe zee. Laten we vliegen, hoog. Samen naar die mooie regenboog. Laten we lachen en huilen van geluk. Samen maken wij die afgrond stuk. Neem mijn hand reizend naar dit land. Ver boven dieptes en dalen richting dromen vol mooie verhalen.…

Wil je alsjeblieft met me mee naar toen, en vandaar alles over doen?…

Kom maar mee vriendin we bewegen met de wind samen zullen we buigen zodat er niets zal breken. Laat ons dansen in de zon lachen als we samen zijn niet alleen maar vandaag ook in de nieuwe morgen. Vriendschap kent vele vormen zoals de golven horen bij een rustig kabbelende zee drijf ik op afstand met je mee.…

Glanzend zong ze: trek me mee achter je aan en dan rénnen de hoge hil over het hele eiland rond Meneer Jeronimo 10…

Neem me mee naar het land dat ons heeft grootgebracht laat me daar alleen Tussen wijngaarden en vijgenbomen vlij mij neer op de grond van ons dorp waar ik elk geluid , elke geur herken Neem me mee en als het dan mijn tijd is zaai me uit over onze geliefde Libanese aarde het oude huis dat lijkt te waken op de heuvel ?…

om mij heen een aanraking heel zacht dat heb ik zo bedacht het lachen en strijden liefdevol en vermijden er bij zijn en weten je wordt nooit vergeten zo is het nu juist jullie geest leeft nog voort soms helder, heel dichtbij straks weer vaag jullie waren het leven waard heb veel kennis vergaard doorgeven en meegeven daar kan ik mee…

in dit stadium van volgegeten magen in staten staart dit volk in een lege ruimte het zijn vrienden noch maten alles om ons heen zal vroeg of laat sluiten vertel mij nog eens dat verhaal van haat waarin alles verdwijnt in de dood leeg plein leeg bord lege straat de zon wordt warmer en warmer rood het orgel klinkt als die van Manzarek Jim…

ik ken de wind zijn allerdiepst verlangen de storm van binnenuit zijn volle bolle wangen ik heb zijn kracht ervaren bij reizen overzee maar ook de bries vernomen van zachtjes doch gedwee…

de fleur van woorden raakt diep van binnen de vurigheid van mijn betoog verblindt jouw zicht langzaam voer ik je mee naar onontheemde gebieden waar nimmer 'n voet de bodem heeft gekust daar laven we ons aan de schoonheid van hemellichamen die uiteindelijk kleur bekennen…

Leunend op de wind mijn armen wijd gespreid ogen gesloten neem me mee wind rukt aan haren en kleren als ontelbare lange vingers aangenaam of toch niet ik hou mijn adem in even maar en zet dan een stap vooruit neem me mee traag worstelend evenwicht zoekend maar ik kom vooruit…

Ga je met mij mee, rennen, strijden en vluchten door het woud der wulpse, wellustige en willende wijven? Ga je met me richting zee naar kwallen, kreeften en vissen daar kan je je nooit vergissen. Ga je mee met mij, alleen of samen, eindelijk af op de grote roze zee? Ga je mee?…

Zie hem turen alle dagen duren langer dan de uren stemmen die praten hij wacht gelaten tot ze hem verlaten rouwen maakt oud zwijgen is goud spreken geeft zout dat bijt in de wonden uit al die monden geen troost gevonden hij kijkt over de zee die eindeloze zee fluistert: neem me mee…

Wat een pijn een gemis aan zijn doorloopt mijn lijf kijk om me heen zie geen redding voor dit zeer een morgen komt zonder meer waar jij ook zijt ik dwaal met je mee...…

Twintig jaar gelee en nog steeds vragen ze jou: "zing je met ons mee?".…

soms verlang ik naar Moeders aardappelpannenkoeken naar Vaders grote hand de mijne in de zijne als we zaterdags op de Vismarkt liepen mijn kindertijd mis ik soms liefde die vanzelfsprekend scheen. Moeders omhelzing, onze reizen als gezin we leken wel zigeuners altijd op pad hecht en warm een clan ik hou van het leven en heb…

maart 2014 Langzaam, Stapje voor stapje, Adem voor adem, Ben je bij ons Weggegleden Jij die ons zo lief Bent, grote kleine broer, Onmisbare schakel in De kring van onze familie - Jij verbond iedereen Met iedereen, was De spil die niet Viel weg te denken - We laten je gaan nu, In liefde, met de vlucht Van de vogels mee…

Van de geboorte af aan Het huis waarin ik woon, Vlees en bloed van God gekregen Waar ik zelf niets aan hoefde te doen, Dat mij een dikke vijftig jaar Gehuisvest heeft, en er dan Plotseling mee ophoudt - Omhulsel dat er nog wel is, Maar disfunctioneert, ontilbare Zwaarte, alleen stramme bewegingen nog, Urinebuis die ontstoken raakt…

Jij hoort hier niet, Zegt de getroubleerde Geest in jou, jouw hand Omklemt ongevraagd de mijne, Terwijl je ogen me nietsziend Aankijken, immers ze kijken mij Niet echt aan, maar eerder voorbij, Met de zalmen mee moet Je gaan, zeg je, - Je starre ogen fixeren mij Om mij nooit meer los te laten, Tegen de stroom in moet je gaan,…

Maar goed, om alles terug te draaien is het nu te laat, de kwestie waar het mij vandaag om gaat : men heeft mij niets gevraagd voor het begin maar voor mijn eigen einde: daar stem ik niet mee in. Ik ben nu groot, ik doe niet mee ik zeg heel duidelijk NEE. Mijn einde, het eind van al mijn tijden kan ik dat echt heus niet vermijden ?…

ik zing vandaag een woord dat haar eerste stapje zet dat ik vasthoud niet laat gaan vandaag over een woord dat voorbij is maar nooit over gaat een woord dat alleen gaat in de ijle verte en over gemis vandaag zing ik woord voor woord…

dan als vanzelf neem ik jou mee in mijn hart…

een eindje met mij mee Ik vertel aan jou mijn leven Luister mee naar mijn verhaal Begrijp wat ik bedoel, mijn woord, mijn taal Loop een eindje met me mee Geniet dezelfde stappen Even in hetzelfde spoor Loop met me mee En laat me gaan Ga door…

neem me mee maar breek me niet mijn hart sombert als een winterse dag de tijd draait traag als een tol mijn hoofd stapelt steen op steen geen glimp vangt het op van wie ik ooit ben geweest neem me mee maar breek me niet haal de deksel af van de grote put alles valt op een onbereikbare plaats neem me mee maar breek me niet…

Neem me met je mee Waar ik kan rennen door de straten En kan vrijen in het park En mijn zorgen achter laten Neem me met je mee Naar een talkshow zonder gasten Waar het virus niet bestaat Net als dashboards en fantasten Neem me met je mee Waar de oude mensen dansen En de jonge en de vreemden En de mensen kunnen sjansen Neem me met…

Och wat krijgen we nou wie is ‘t toch die zijn ogen sluit voor mishandeling in vredestijd? En ik geloof nog steeds niet dat God jou de opdracht heeft gegeven om haar voor twee ijzeren spijkers te laten beven terwijl jullie de doornen plantten alles wat tegen de wind ingaat om de roos uit haar schoot te plukken Na de trieste…