Alle inzendingen over minnares

De achterneef van mijn vriendin Uit Susteren bij Schin op Geul Vertelde aan mijn minnares Uit Berkel c.q.…

In dat ene moment vallen meisje en vrouw, moeder en minnares samen in één geheeld lichaam dat ook hem ruimschoots toelaat. Er is niets meer van te merken, tenminste ze vergeten het beiden dat zij van haar tenen tot haar navel volkomen verlamd is.…

Zelfs al stort de tempel in Vrouwen blijven altijd bouwen Schoongewassen linnen vouwen Vechten als een tijgerin En te boek staan als heldin Wolken witten, hemelen blauwen Zelfs al stort de tempel in Vrouwen blijven altijd bouwen Moeder, minnares, of min Door de eeuwen heen getrouwe Aan het vrouwzijn met de vrouwen Moedig blijft…

Niet verlaten door oude schaduwen die fluisteren in de slapende stilte heb ik liefde in woorden verloren,gedachten gevonden en kleuren verzameld om elk spoor van rouw weg te tekenen in een droom waar schimmen hun cocon verliezen en geboren schaduwen blijven glimlachen wannneer de avond mij omarmt als een minnares die haar mijn liefde schenkt…

wat blijft er van me over als er niemand is om te delen ik ben niet meer dan de onbekende minnares van een sneeuwloze winter die ver ginder ver de diepe ouderdom van wij samen wij naar de verste horizonten fluistert waar ik huil om het licht leven lichter en de taal die zo zwier zwaai zwierend meer werd gevoeld dan begrepen…

aartsvader leest de uitgevaren nymf in mollige winterdagen postuum de les voor in ‘t hijgend oor, strijkt de hand over de verzilverde gram een binnengesmokkelde vriendin dringt in, de ritselende tuin staart naar het kronkelend gebaar van het schijnverloren wild een balsemstruik op de borst haalt aan, de slakken breken door, de minnares…

Maar meer nog dat ik zelf behalve minnares, vriendin, maatje en gewoon ook vrouw de beste engel wilde zijn voor jou.…

Twee moordwijven zijn aan het doe-het-zelven Ze sluiten deur en ramen met veel spijkers Ze houden immers niet van pottenkijkers Waarna ze met cement het lijk bedelven De arme man, het heeft hem zeer verdroten Maar de bekisting zat echt als gegoten…

Jij was het meisje, lief en wonderschoon; je bent de vrouw, zacht en goed, de moeder en de minnares. Wij in voor- en tegenspoed voor het aangezicht van God.…

en uitgeteld als Rimbaud, wijs als Van Eeden, dom als weet ik veel, teveel om op te noemen, getergd als Strindberg, droevig als Woolf, Plath en ga zo maar door, eenzaam als Rilke, vol wanhoop als Ter Braak, diepzinnig als Hesse, verga ik in mijn dagen als een schip in nood, de storm vervloekend, het wrakhout omarmend als een wilde minnares…

't Is mij niet om het even of mijn Eva Mijn virtuele dichtkunst minnares Niet voor retraite kiest maar als maîtresse Mijn teerbeminde guardian alter eega Zij is mijn eilandnimf en zeemeermin Mijn raad op dichterspad, beschermgodin Betovering berooft mij van mijn zin Een tinteling stuwt mij het zeegat in Mijn stem is dan wel…

juni 1993 - juni 2003 palet van gemengde kleur terpentine, schilderslinnengeur tabak, as, Old Spice en bier flessen leeg, chaosrommel alweer een goed glas gevuld met gebruikte penselen ik verstop me want verfvingers op de smetteloze moeder deur, wij hebben allen aparte kamers en jij een minnares om de hartstocht te delen.…

ik duik in jou mijn dichter en waan me even je minnares op lippen zonder spreken een eerste geliefde bemint je niet beter zoals ik je stem onder ‘t bundelend licht van begeren ik murmel je ’s nachts in de lucht van mijn longen kruip in je woorden om de kou te ontlopen je bent zo mooi in de zucht van mijn wereld achter het…

Palet van gemengde kleur terpentine, schilderslinnengeur tabak, as, Old Spice en bier flessen leeg, chaosrommel alweer een goed glas gevuld met gebruikte penselen ik verstop me want verfvingers op smetteloze moeder deur, wij hebben allen aparte kamers en jij een minnares om de hartstocht te delen ik lijk op jou volgens de moeder niet bedoeld…

Ik verloor niet alleen mijn minnares, maar ook het gezin waar zij zo jaloers op was. Ze was ook stinkend jaloers op mijn schrijfwerk, de reputatie die ik met zweet en tranen heb opgebouwd. Zelf zwalkt ze maar wat aan en gaat alles mis wat ze begint. Hoe ze ook mooi weer speelt.…

Berijders die mijn leven vleugels gaven Wat zou ik jullie graag nog eens ontmoeten Vooral nu momenteel benen en voeten Dienst weigeren, niet langer soepel draven Mij met u aan een heldere beek te laven Elkaar te strelen en het zilt te zoeten Zacht hinnikend uw minnares te groeten Genietend wat aan poëzie te schaven…

En gaat u spontaan opbiechten aan een beller die zich voorstelt als contactonderzoeker dat u vorige dinsdag druk in de weer was met uw minnaar of minnares met naam en adres? Wee de onverlaat die de vorige vragen met nee beantwoordt. Hij of zij heet een burger te zijn Die het aan elke solidariteit ontbreekt.…

bent bloed, vlees, buik met darmen Met rimpels en een onderkin Beharing als een vogelspin Een kruising tussen een apin En het zigeunermeisje Carmen Ook jij bent bloed, vlees, buik met darmen Vol dagen frisse tegenzin En dat ik jou nog steeds bemin Dank je uitsluitend aan je charme Ook jij bent bloed, vlees, buik met darmen Oh, muze, minnares…

Een ode aan taal, mijn minnares Die Sprache, jezik, la lingua Zo gauw zij spreekt, verstom ik weldra soms bot als een bijl, of 't scherpste mes Waar ik ook kom, zij spreekt iedereen aan gehuld in doorzichtige kleren omringd door bronstige heren soms Champs d'Elysees, dan weer Reeperbahn Spreek!…

Vriend, gezel die meer en minder dan de vrouw voor anderen toegewijd voor mij als minnares, tevens vermetel kind, haar levensles, onafhankelijk en wijzer en jonger maar altijd van dezelfde tijd.…

de brief was klaar, bezegeld met een kus de woorden had ik uitgeperst als pus ik wist niet dat het kant noch wal zou raken want niemand hielp over mijzelf te waken ik liep maar rond, gevangen in een lus van binnen huisden vuurspuwende draken die bralden over merel, over mus en plots besloten alles uit te braken wie was zij: moeder, minnares…

uitdagend als zijn sterke schouders zo vol verlangen is mijn lichaam, ik voel me schuldig door mijn verlangen naar de zoon die de vader doet verdwijnen, mijn zoon blijkt alles waar ik naar hunker, mijn zoon is met zijn mooie, lieve lijf zo kwetsbaar, hij is zo begeerlijk, maar hoe zacht en begeerlijk ben ik dan, als vrouw, als zijn moeder, als minnares…

Soms, mijn woeste minnares, is dit het beste tegengif, ook al dendert het genadeloos zoals ooit in Pompeï, waar je als bange zwaan in een vulkaanvijver zwom, toen je me, lief bloemenvrouwtje, vroeg: 'Kijkende schrijver, red mij voor de wereld breekt!'. Ik nam je bij de hand en wij vluchtten voor de dodelijke lava.…

Als gedroomde minnares zul je nooit het bed met me delen, dat is de zuivere waarheid na jaren van dichterlijke verblinding. Het is een ideaalbeeld van de vrouw, die mij tergt en pusht, die mij tot schrijven drijft.…

Dag lieve vriend, dat is wat je bent, met jou kan ik zó goed praten en lachen en nu kan ik mezelf haten om wat ik niet zijn kan voor jou, je minnares, je liefje, je vrouw. Dag lieve, lieve, beste vriend ik zeg dit met medeleven, want je hebt zóveel meer verdiend dan ik je ooit kan geven.…

vroege avondstilte pasteltinten op rimpelloos linnen woorden als beelden op het doek van zonnebloem of korenveld zo vreemd levensecht het is het doek dat stabiel een ondergrond biedt een knop in wording in simpelweg een pennenstreek leg wolken stil in eeuwig leven weet als geen ander hoe Monet een schuur gebruikte voor zijn minnares…

Als ik met haar vrij heb ik wat mijn hartje begeerd, ze is dan mijn minnares, van iemand anders wordt zij niet. Terwijl ik na de daad het plafond bekijk voel ik me raar, ik voel me machtig en onzeker tegelijk, maar eigenlijk bang.…

ik duik in jou, mijn dichter en waan me even je minnares op lippen zonder spreken een eerste geliefde bemint je niet beter zoals ik je stem onder het licht van begeren de roep naar geluk, het vragen naar’ t schoonste je aanraking zo zomers en teder ik murmel je ’s nachts in de lucht van mijn longen, kruip in je woorden om de…

Vriend, gezel die meer of minder dan een mens voor anderen toegewijd, voor mij een minnares, tevens vermetel kind, speels van aard, ruimhartig en wijzer en jonger maar van dezelfde tijd.…

De fijnste streling die jij kent is mijn straling op jouw huid Mooier dan dat gevoel kun jij niet zijn Ik ben jouw liefste minnares Je neemt mij met de naam die je me geeft: Meesteres der Stralen, zon van jouw leven Jouw hoogmoed maakt mij mens, wetend dat ik te licht, te heet ben om met jou intiem te zijn Daar kun jij slechts van…