inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 56.604):

Clemence

Ik wil je alles graag vergeven,
ook alles na vandaag,
het dorp is afgebrand,
de stad brandt als een balk
in mijn dichte oog,
alsof ik op dit heb gewacht.

Waarom vergeef je mij?
Omdat je weet hoe ik vergiftigd ben?

Soms, mijn woeste minnares,
is dit het beste tegengif,
ook al dendert het genadeloos

zoals ooit in Pompeï,
waar je als bange zwaan
in een vulkaanvijver zwom,
toen je me, lief bloemenvrouwtje,
vroeg: 'Kijkende schrijver,
red mij voor de wereld breekt!'.

Ik nam je bij de hand
en wij vluchtten voor de dodelijke lava.

Ik redde je en wij kusten elkaar
en ineens zag je mij.
Daarna liet ik je vrij.

Schrijver: Joanan Rutgers, 13 augustus 2015


Geplaatst in de categorie: liefde

3.7 met 6 stemmen aantal keer bekeken 101

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
13 augustus 2015
Woorden uit de ziel zoals alleen jij ze schrijven kunt.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)