5453 resultaten.
Mist uit zee
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 101 De zee is grijs en vlak
Slechts een streepje stroom
glinstert bij het hoofd
Dan wordt het licht gedoofd
en schuift een witte muur
geruisloos en obscuur
over strand en stad
Ze maakt m’n huid nat
strijkt de dag plat
gumt lijnen uit
maakt beelden buit
Ik ga naar huis
Sluit de gordijnen
om ook te verdwijnen…
De landingsbaan gemist
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 20 In de
mist heeft
hij het
paspoort
van een
ander
weggegrist
en toen de
landingsbaan
gemist…
Een hert dwaalt door de mist.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 200 Het landschap waar ik door reed was mistig,
de koeien en de weilanden tuurden me mistroostig aan.
Dit land is haar land zoals de gedichten
die ze zelden leest de mijne zijn.
Nu de nevel is opgetrokken
en het licht op rood springt
zie ik haar voor me, een verschrikt hert
met grote lieve ogen.
Ik schakel naar tweede en prevel zacht;
wees…
Mist
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 99 Een mist bevangt mij
zijn waas neemt mijn adem in.
mysterie nabij.…
drupt parels van de bomen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 579 ik zie geen onderscheid
kan best dat je mij
je schaduw slijt
in dichte mist
het zicht wit alles
wat voorhanden is
geluid wordt
unaniem gedicht
de deken van gezelligheid
drupt parels van de bomen
in het zachte plenzen
verdroomt het licht in wensen
vervreemding ademt
in het traag bewegen
ogen draaien wit en zien
de binnenkant van…
Onverwachts
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 57 Een plotse mist
hult elke hoek in een gewaad
pakt ook de zon in…
Heldere mist
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 35 Laagje voor laagje
een mist bedekt stad en land
gehuld in stilte
Wanneer mijn breekbare-en-kwetsbare
verdrinkt in een mist van dichtheid en uitgestrektheid
waar haar silhouet wordt gemetamorfoseerd in vage contouren en on-
duidelijke vormen terwijl toppen lijken te zweven boven deze ongeziene luchtlaag.…
mank
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 763 stormgewassen zuiver ruikt het bos
een populier ligt neerslachtig dwars
over het voetbalveld geveld
moeder eend telt nog een keer
vandaag mist ze er drie
van de vijftien maar de vijver
maakt een draai waar ze zich
verstoppen kunnen boven water
onder de treurwilg buiten beeld
in de verte vindt een trein zijn
rails terug evenwijdig
er…
Rijpt vorst kristallen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 64 mist vreet stilte
onder huilende takken
waar druppels spatten
op het rottend blad
vocht schuurt langs
basten van bomen
spiraalt naar toppen
in watten gevat
onzichtbaar
sombert het bos
zijn witte vachten
in koud kille nachten
in het eerste licht
rijpt vorst kristallen
is stilte weer terug
zonder vallende drup…
(on)draagbaar
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 133 komen
noch zal het leven
mij verlaten
zo ik jou
als een bos rozen
verdord achterliet…
Nebula
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 88 schimmen
flitsen aan het oog voorbij
gaan voor zon
noch schaduw opzij
- als de mist, die licht doorlaat
maar niet helemaal
- als de bomen van het bos
en het schijnsel van een plek
open en kaal
- als een geheugen
dat herinnert en vergeet
zoals een bekend gezicht
waarvan je de naam niet weet
- als een zonnescherm
dat filtert en afwendt…
DE VROUW AAN HET VENSTER
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.422 't Raam is zo hoog
Dat zij eerst de aarde ziet in wijde verte:
De stroom omarmt het bos in blauwe boog;
Door 't groen gaan rode vogels, ranke herten.
Niets weet zij van het levensspel daartussen;
Maar het moet schoon zijn, want zij mist het zeer.…
Vermoeidheid.
hartenkreet
4.0 met 26 stemmen 1.910 door het bos
waar de mensen steeds verdwalen
daar laat het zijn schaduw los.…
[ Ik weet het niet meer ]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 40 Ik weet het niet meer,
het is hier ook zo mistig --
Ligt het daar soms aan?…
opeens dood
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 427 stel
je valt dood
van je fiets
en niemand
die dat weet
of ziet
langzaam groeien
de planten
over je heen
en je wordt
opgenomen in
ja, in wat
laten we zeggen
het bos
iedereen die je mist
in de verte wat tranen
geen kist of toespraken
niemand weet waar je bent
je ligt ontbindend
onder mos en varens
maar niemand
die…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Kwikzilver
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 374 Maandenlang heb je
Hem getreiterd, gepest,
Geschoffeerd en buitengesloten
Alleen al om de kleurrijke kleren
Die hij droeg, hij was zo´n aparte,
Hij hoorde nergens bij,
Maar één ding ben je vergeten,
Kwikzilverige pester die nu meehuilt
Met de wolven in het bos,
Dat je je hebt vergist, dat je
Anass nu opeens zo heel erg mist
Je hebt…
Verklaring
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 126 Pijl en hart gesneden in de bast
daar doorheen de letters onbeholpen
groot “U I T” en nog wat initialen
De boom ruist met zijn bladeren
draagt de namen van een toekomst
eens doorvoeld en voorspeld
Het bos maakt geen bezwaren, het is
winter en in de koude nacht dansen
de dryaden in mist en sneeuw gehuld
In hen passen de waanzin van
onvoltooide…
Het bos in
snelsonnet
3.0 met 20 stemmen 1.819 In Schinveld wordt de burger flink geplaagd
Het groeit nu de gemeente boven ’t hoofd
Ze heeft wel stille vliegtuigen beloofd
Dat klinkt inmiddels best wel afgezaagd
De burgemeester onderneemt nu stappen
Hij vraagt de actievoerders om te kappen…
In het bos
gedicht
3.0 met 25 stemmen 9.856 Er worden geen vragen gesteld geen suggesties
gewekt, er wordt niet geveegd maar gestreeld
eerst worden stammen van bomen gescheiden
dan bladeren van scherven, pluisjes van stof
de eenvoudige gebaren boezemen iets in
waar het klaar is, lijkt nog niets begonnen
intussen vertrokken de sprokkelaars vanzelf
boog het zoekteam…
In het bos
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 491 vergeten de stille pijn
Ik loop door het bos
Gedachten aan beter
Rennen door mijn hoofd
Stil laat ik mij zakken
Op de mossige aarde
In de sereenheid van het bos
Hoef ik even niet te denken
Alleen maar jouw stilte mogen proeven...…
Het Bos
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.006 Zittend onder een boom
Denk ik na over vervlogen dagen
De bladeren vallen en ik dagdroom
De mooie herinneringen vervagen
Een wirwar van wegen
Waar achter elke boom een verhaal schuilt
Als de takken bewegen
Is het of de boom huilt
Het zijn echter niet de tranen van het bos
Maar de wirwar van mijn gedachten:
Een chaos…
Het Bos...
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.151 Ik loop door het bos,
de stilte brengt rust,
net zoals de stilte tussen ons,
rust in mijn leven brengt
De bladeren laten los,
en waaien weg,
net zoals ik los liet,
en mijn eigen weg ging
De zon, nog krachtig,
breek zich een weg door de bomen,
net zoals ik met al mijn kracht,
de circel doorbroken heb
Ik kijk voor me uit,
zie een kleurijk…
Boos
gedicht
3.0 met 27 stemmen 7.601 Het is bepaald overdreven te denken
dat het gedicht een poging betekent
om iets verstaanbaar te maken, laat staan
een uiting van priesters die god zien.
Een gedicht is niet meer dan een oor, om te grijpen
wanneer men geen woorden meer heeft
in officiële gesprekken, een reling
bij zeeziekte in de salon.
-----------------------------------…
In ons bos
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.133 In ons bos worden bomen geveld.…
ben je boos?
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 959 ze verzetten zich
met handen en voeten
maar bij kop en kont
pak ik ze op
doe ze in een doos
verzegel die met kop-dicht tape
en zet hem op het spoor
in een platte wagon
naar de horizon
kleiner wordt de doos en kleiner
gedachten proberen uit te breken
ik zie ze beuken maar
het tape houdt stand
klein
wordt de trein
en verdwijnt…
Boos
gedicht
2.0 met 200 stemmen 44.282 Hij voelde zich veilig in zijn woede:
als iemand die zich op een mooie dag
onderdompelt in een warme tuin.
(De wind kamt de heg
liefdevol in model, kinderstemmen klinken
alsof ze verpakt zijn in watten van zonlicht
en ver weg.)
Niemand kon hem meer iets doen:
hij had alles zelf als vernield.
-----------------------------------------…
Bos
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 635 Ik leef in het bos,
eet bessen en paddenstoelen,
onder mijn voeten het mos,
een zacht natuurlijk kleed,
op de takken trippelen vogels,
tussen de bomen staat een schichtig hert,
bang voor de herfstkogels.
De dennenappels en de bladeren
bedekken de grond.…
Het bos
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 2.678 Er staat een oude
boom in het bos
zijn takken krom
begroeid met mos
hij steekt niet meer
zo fier in de lucht
soms denkt hij wel
met een diepe zucht
het bos is niet echt
het bos meer
wanneer zie ik
de anderen weer.…