Alle inzendingen over moeder en zoon

Té goed was je voor je kinderen Het ging je ook nooit hinderen. Onze zware boekentassen sjouwen, het vieruurtje stond steeds gereed Mama en oma waar je - moest - van houden Zo wijs onderlegd ook gewoon Liefde. Wat bracht je ons bij Even genoeg voor mij.....…

Mijn zoon werd oom zijn vrouw werd tante hun kind werd neef mijn dochter werd moeder haar dochter werd zus haar man werd vader mijn man werd opa mijn dochter werd moeder haar moeder werd oma en zo is de cirkel weer rond dus,want mijn dochter is moeder!…

Aan iedere vrucht kent men de moeder; aan iedere vrucht kent men de zoon; aan iedere vrucht is een relatie verbonden, die de moeder bindt aan de zoon.…

Is een zegen voor moeder en zoon. Hij heft immers niet het zwaard. Daarvoor is hij immers te lui en hangt met lippen roze aan de vrede Dus ook luiheid kan een goede eigenschap zijn. De verkooppraat van kruideniers en uienventers wordt ons ook wel eens te veel. Een luie man krijgt nog dromen Voor de dag zijn de werknemers.…

De dag dat ik moeder werd mijn zoon op de wereld zette zal ik nooit vergeten zo welkom, in liefde ontvangen toch begrijp ik iets niet De dag dat zij moeder werden hun zoon op de wereld zetten zullen ook zij nooit vergeten waren zij welkom, in liefde ontvangen wat deed hen zo ontsporen dat zij Op één dag iemands moeder vader dochter…

." Hij zag nog zijn moeder, hoe ze wenend, onder bij zijn voeten zat. En zorgde nog voor haar. Johannes denk om je moeder. Moeder kijk, daar is Uw zoon. Hij was maar een mens een gewone jongen. De zoon van de timmerman. En over enkele dagen wordt hij hier weer als baby geboren. Met veel vertoon.…

wij eten bij polen mijn jongste zoon en ik mijn moeder bleef in polen haar jongste zoon ben ik ik weet niet wat ik eet en of ik slik of stik…

En jij, jij stond daar, zonder afweer, deze zoon, die jij eens baarde, Wat deed hij je'n verdriet...…

Terwijl ik onderdompel in verleden vaar jij langs mij de toekomst binnen totdat wij elkaar treffen op dezelfde plek Begonnen halverwege maak jij eens af waar ik bleef staan met spotgelach - een traan op een hete plaat - herken ik je uit ons voorgeslacht Waaruit jouw zonen weer te voorschijn komen de hete plaat misschien iets koeler de…

, "Mama is heel erg boos", Spreek ik op kwade toon, In mijn hart is het al vergeven, Ik hou van je, mijn zoon...…

En toen, na jaren, Melaats, een zwerver Ter poorte klaagde: Uw zóon keert weer... Zag zij hem aan en Vond gene tranen, Voor zoveel vréugde geen tranen meer. ------------------------------ uit: Experimenten (1911)…

het was een jaar, vader gebroken door ziekte geteisterd door stilte met luide brokken protest tegenover de luwe vreugde van oef, het is nog niet gedaan vandaag en hier, vader vraag ik om vergiffenis voor moeders enkele tranen om treurnis die ik haar bracht die nacht, toen ik jouw naam spontaan vergeten was mijn geheugen is niet meer dan…

De laatste kreet van je zoon was: ‘Moedertje, Belieg mij niet, belieg mij niet. Mijn vaderland is dood, in de zoenegloed van mijn moeder die ik derven moet.’ – Je zoon, moedertje, viel niet voor een gerechte zaak, Maar zijn bloed werd hem afgeperst door allen, omdat ons de menselike goedheid is ontvallen.…

Wat kan dat tegelpad, die stomme stoep u schelen? Bent u tot eeuwig schrobben soms verdomd? Een waas van groen trekt van de malse grond. Tel de lentes die nog door uw aderen spelen. En laat vooral uw stramme ledematen zwijgen. U heeft uw zetel boven wel verdiend. Of is het waar dat u de gunsten van die vriend alleen door almaar sloven kunt…

Sei totten cnape: 'hael mi terstont din moeders herte voor minen hont.' Hi ging en sloech sin moeder doot en vluchtte mettet herte root. Mer twyl hi loopt, stuict oppen steen en valt, - dat erme hert meteen.…

Veel woorden zijn gestreden Veel pijn is er gedaan Elkaar nu steeds vermeden Ontkennen het bestaan De tijd kruipt langzaam voorbij De uren, de dagen, de weken Eens hoop ik dat jij voor mij Deze tijd doet verbleken Elke dag bid ik onze Heer Dat het goed gaat met jou Elke dag weer keer op keer Omdat ik heel veel van je hou Je moeder…

‘Gisteren hebben wij ook al heel de dag met ze dicht gezeten moeder en dat terwijl de zon schijnt’ ‘Luister jongen,’ zei zij terwijl zij haar bril op tafel smeet, stond moeizaam op en begon aan de knop van de grote grijze kachel te draaien hoge oranje vlammen kwamen tevoorschijn.…

De enige liefde in ons gezin kwam van mijn moeder. Als ik mijn ogen sluit hoor ik haar zachte bescheiden stem aan mijn oor die fluisterde… Mijn kinderen , jullie zijn het licht van mijn ogen en jij mijn zoon, bent de sultan van mijn hart.…

hij kon soms dragen niet de pijn zoon van een verdrietige moeder te zijn.…

Kolderiek periodiek (nr.13 uit een reeks van 100) Zoon (verspreekt zich) tot zijn moeder: “ Haal jij de gebakken moeflons uit de oven?”…

Ik ken een vrouw, Ik voel veel voor haar, Zij heeft humor, Heeft nooit het kind in zichzelf verloren, En is mooi. Zij is onbereikbaar, Maar ik weet zeker dat ik ooit haar spiegelbeeld ontmoet.…

jij werd de zon in mijn leven jij bleef mijn zilveren maan ook ik wou jou alles geven, bron van mijn eigen bestaan. refrein ik had jou liever dan de bloemen dan vogels en vlinders bijeen. sinds ik jou moeder mocht noemen bleef d'hemel vlak om me heen.…

nog vliegt het kille witte als een doffe klap ondanks de duif is stilgelegd los en vast van schreiend aangemeten moederplicht doch zij verheft uit godverlaten zwakte welke wereldmoeder ook zo voelde toen haar zoon verging het gesloten ogenkind zijn geliefde en hun kroost het volk tast door de mist hoe sterk de band…

Zonen vertrekken. Moeders slaan hun ogen toe. Keren zij ooit weer?…

Het leek op Roos, wat bleek toen zij beviel: niet mooi en niet gehuwd was deze zoon.…

Een knul ( zoon) in de groei vervolmaakt haar gezin, het simpele begin van de dag is een kom melk, aangelengd met water, wat poeder erin, geen suiker een stevig waterig ontbijt.…

ferm gezegd sindsdien schreeuwt moeder het Moerman mantra van de daken ze schotelt haar zoon bakjes rauwkost en blauwe druiven voor de zure lucht de hoempa-pa’s het laatste avondmaal het zachte breken…

Op melkwit paard, met telkens wuifgewiek Van d' open kelk der rose rokjes, rijdt Een tenger meisje, als vleugelen gespreid De ranke lelie-armen, bij muziek Brutaal van koper-schetter-jool, bereid Tot vogelzweven, voor verwend publiek, Door linte'-omwoelden ring die, star-comiek, Een clown hoog óphoudt, dat zij 't blank doorrijt'. In '…

Het verdriet van de zoon om de vader het verdriet van de dochter om de moeder zo diep, als het verdriet van de zoon om de moeder en het verdriet van deze dochter om het gebrek van haar vader die niet van haar kon houden zoals ze wilde niet meer kon vertrouwen op het bijleggen van geschillen is het diep verdriet van denken tekort…

moeder Aarde vader God broeder Zon en zuster Maan en ik die het liefst van al niet had bestaan…