190 resultaten.
toevallig
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 462 toevallig ben ik ergens opgeraapt
als onmens uit het ongedierte verrezen
ik draag een gele pruik - en sleep
me onhandig van scène tot scène
de hemel in een schuine helling
is mijn onderdak, mijn lot
trotserend in deze beschaving
zingend in het morgenlicht
ken ik geen regels van protocol
in de broze wereld omgeven…
MIJN ROZENPRIEELTJE...
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 770 De lucht blauwde stralend open
Het omhelzende morgenlicht
deelde onze grenzeloze vreugde...
Toen riep ik onbevreesd
"ELENA"...
Kom mee naar buiten
en zie...
waar "Jehovah" is!…
Sporen in licht.(haiku's)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 196 Spoor in morgenlicht
schokkende kar met dromen
je hoort ze kraken.…
Morgendauw...
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.458 De morgendauw nevelt tijdloos
als een pareldeken over het landschap
Een stilte kleurt het morgenlicht
langzaam in wolken van sereen
In al haar schoonheid weeft de aarde
parels van dauw aan het gebladerte
De zon laat het landschap ontspringen
in een fontein van geweven waterdamp
Het is alsof de tijd niet meer bestaat
alleen de schoonheid…
windvangers
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 120 rond knotwilgen
weegt het morgenlicht zwaarder
zich verzamelend in twijgen hijgt wat wind
morgenkinderen huilen doelloos
rond mijn eigen kind -zo lijkt het, immer duurt de dag
ik mag, ik weet het, zonnig wezen
tussen nu en avond uur
binnen het gezang van mezen
ligt de partituur
van haar verborgen lente
zij bevat het eminente van een…
Veegde hij de vloer aan met gisteren
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 96 t Is weer laat geworden
Gisteravond, de hele nacht
Door hebben we gepraat,
Gepraat, zonder ophouden
Gepraat in de stamkroeg
Die ongemerkt onze
Huiskamer werd -
Totdat het morgenlicht
Ons hierbij kwam storen,
Ons vertelde dat het
Mooi geweest was -
En terwijl wij moeizaam
De nieuwe werkelijkheid
Van de maandag,
Van de nieuwe…
Tussen morgenlicht en schemering
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 169 De landman heeft zijn dagelijks werk gedaan
de akkers rusten tot de morgen
ook deze dag werd plant en grond verzorgd
gegeven noodzaak en volkomen.…
Niet te geloven
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 649 Je bent verliefd, zo zielezalig voelt
je hart en heel je denken
is roos als morgenlicht;
niet te geloven
dat vlak daarna die zaligheid
het veld moet ruimen voor het treuren
dat je bedrogen werd;
niet te geloven.
Het leven werd gedood, maar zie
hoe opstaan kon en alles nieuw werd;
verrijzenis -
niet te geloven!…
Vrij ?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 105 wat anders
vermomd, viel het
van z’n voetstuk,
ondervond ik
pijn bij mezelf
of medemensen,
lering te trekken,
terug te keren
bij het ‘zelf ’,
overschreed ik
beider grenzen,
de twee kanten
van het leven,
aan het einde
bestaat er niets,
is het om het even
wat kan ik verliezen,
in de nivellering
van het duister
en het morgenlicht…
Fluister flinterdunne woorden
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 518 Liefste, dip versleten woorden eerst in morgendauw
en laat ze zonnen in het morgenlicht.
Spel hun letters als vlinders op dansende lijnen.
Vouw z’open als de staart van een pauw
en laat ze zachtjes, muisstil verdwijnen
tussen mistgordijnen.…
ER IS ZOVEEL MEER
netgedicht
4.0 met 73 stemmen 171 onder de loep is het strand een heelal
van spiegeltjes en kralen
is bij het morgenlicht je haar
een kanten spiraal van goud
is bij avond je gelaat verlicht
als de bijbellezer van Rembrandt,
krioelt een druppel van leven
in het koekoeksei van je DNA
en onder het plaveisel: het vermoeden van strand
onder de tijd: het vermoeden van het grote…
Waar?
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.718 Leeg is het strand
de laatste golven opgerold
ingepakt door vroege schemer
stil is het land
waar het morgenlicht samensmolt
met jouw kleuren en ik neem er
iets van mee
waar is de zee?…
Weemoed
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 173 ‘k hoorde mijn ziel
in weemoed zingen
toen de avond viel
zonder enig licht
geen morgenlicht
om nieuw te beginnen
alleen tranen brengen
mij een wazig zicht
hoelang blijft het duren
voor de zon verrijst
achter die hoge muren
en mijn pijn verdwijnt
komt er een ommekeer
waar ik zolang op wacht
vind ik mezelf ooit weer
na een…
Ad fundum
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 211 buiten de vier muren
verkwijnt in ’t morgenlicht de donkere nacht
tijdloze woorden die spreken en vermenigvuldigen zich
naar de moedertaal getolkt
Ad fundum
zingt je hart als Pachelbel's muziek
op eigen vleugels van de geest
van zee tot zee
reinigt wat er zweeft voor het wijde zicht
boven de grond van "Friesland"…
Afscheid van Japan
poëzie
3.0 met 4 stemmen 2.681 De dag overweldigt de wijd-open ramen
met het morgenlichten der zee;
berglanden, vloten, eilanden zonder namen,
de kersentuinen van Jokohama
stromen en sneeuwen voorbij ...
ik voel mij gesterkt en tot reizen gereed;
vermoeidheid en slaap zijn verwaaid als mist in de wind ...
— waar gaat gij heen ?…
WEEMOED
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 741 ‘k hoorde mijn ziel
in weemoed zingen
toen de avond viel
zonder enig licht
geen morgenlicht
om nieuw te beginnen
alleen tranen brengen
mij een wazig zicht
hoelang blijft het duren
voor de zon verrijst
achter die hoge muren
en mijn pijn verdwijnt
komt er een ommekeer
waar ik zolang op wacht
vind ik mezelf ooit weer
na een…
Najaarsochtend
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 617 Een Keltische mist polijst de uithoeken
restanten dwalend duister verdrinken
in het binnendringende morgenlicht
boomkronen, in onbeweeglijkheid
gevangen, spiegelen de herfstkleuren
De leegte wandelt met een glimlach
door de kalende akkers
hier waar de taal de dagen raakt
worden de woorden buigzaam
er is slechts licht voor een enkele stap…
De golven blozen
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 382 schaduwgeroezemoes
van de zeegolven
haast onhoorbaar
doortrilt de nacht raadselachtig
aan je oor
inademend neem je kracht op
langs vingertoppen tot aan je tenen toe
de golven blozen
zijn naakter dan ooit
de nacht vloeit aan je ogen voorbij
waakt zachter als massage
alleen de geur blijft hangen
doorvoed als nectar je kloppend hart
als het morgenlicht…
Als stof in de wind
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 180 ik loop in een bos
de morgen is nog pril
hoewel het bos ontwaakt
is het nog heerlijk stil
ik kijk naar de lucht
en naar het morgenlicht
ik luister naar het bos
er groeit een gedicht
een gedicht over loslaten
en over eeuwigheid
over afscheid nemen
en leven in geleende tijd
ik leef in mijn later
mijn vroeger is voorbij
alleen herinneringen…
Voorjaarsdag
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 491 Het was een dag van kleine dingen
over het water deinden kringen
Zeven kuikentjes op rij
zacht, liefelijk en adorabel
zoals een hoogspanningskabel
zoemde het morgenlicht door Mei
Zonder spanning of gevaar
kabbelde voorjaar door het riet
dat lenig boog en hier en daar
een watersnip ontsnappen liet
Het licht wilde die dag niet wijken…
Morgenlijk verwachten
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.062 De dag staat als een maal bereid,
Ik proef in 't zuivre morgenlicht
Als een nog woordeloos gedicht
Uw naë afwezigheid.
De verten zijn al luw van u,
Waar zon de laatste neevlen reeft,
Gij zijt al in het windbegin
Dat door de tere toppen beeft...…
Pasen 2005
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 633 Er klonk een zwarte stilte na de dood
van Hem die 't leven had verkondigd;
die voor zo velen nieuwheid bracht, en rood
van morgenlicht wie had gezondigd.…
Voor Annick (vermoord teruggevonden)
netgedicht
4.0 met 38 stemmen 1.628 Als 't roze morgenlicht
een lieve dag aankondigt
maar plotseling door
zwarte luchten wordt verdreven,
zo werd een veelbelovend leven
in één klap afgebroken.
Geen afscheidswoord werd nog gesproken.
We vinden hier geen zin, geen troostend woord
en toch draait veel op deze dwaze wereld voort.…
Een vroege vogel
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 1.042 Een enkele vogel in het morgenlicht
dat stilaan vroeger ons komt groeten
vertelde dat de lente komt, al kan ze
nog wel even wachten.
Hoe wonder toch
dat ieder jaar opnieuw
dezelfde dingen weer gebeuren
maar telkens met een ander, nieuw akkoord.…
Strelen met mijn ogen
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 248 Mijn hart heeft de sterren enthousiast
uitgewuifd met het morgenlicht.
De rijzende zon heeft zich vrolijk
aangekondigd aan de hemel
met zijn vele kleuren van de regenboog.
Het licht heeft de vele bloemen
in de tuin met overgave gekust.…
Vergezicht
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 493 Over land ontwakend morgenlicht
nevelt mijn adem grauw
overdekt de welige mensengroei
met een deken van rouw.
Gelaten.
Stromen woorden uit met troost
overladen monden
in lege ogen woekeren
tranen mijn diepste wonden.
Ik draag met jou
mijn liefde voor
het leven waarin ik alles
samen met jou verloor.…
Waarom de aarde
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 335 Van de aarde waaruit ik
Vanmorgen moeizaam geboren word
Ontstijg ik de aardse gebondenheid
Die mij het soepele bewegen belemmert
En die mij het liefst met gebogen hoofd
En stramme spieren voort doet gaan
Als ik verwelkomd word door
Het eerste koude morgenlicht
Van deze nieuwe dag waarin ook
De pieren die mij omringen hoopvol
Wakker…
Opgang ( of ondergang 2)
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 284 open oost
je ogen -lege bekers
hopend op het morgenlicht-
over 't opkomen van de dag
open oost
je oren, luide sprekers
boos en storend, boren zich
in een pasgeboren schaterlach
toast op : Joost
mag weten wat er komen zal
nu bommen bloeien als vergeet-me-nietjes
aan bomen barstensvol geweld
toast op : troost
voor velen : Babylon,…
Waarom de aarde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 88 Van de aarde waaruit
Ik vanmorgen moeizaam
Geboren word, ontstijg
Ik de aardse gebondenheid
Die mij het soepele
Bewegen belemmert en mij
Liefst met gebogen hoofd
En stramme spieren voort
Doet gaan -
Als ik verwelkomd word
Door het eerste koude
Morgenlicht van deze
Nieuwe dag waarin ook
De pieren die mij omringen
Hoopvol wakker…
nu ik sterf
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 161 mijn leven eindigt nu, ik ga
maar keer terug in wat de bloemen je vertellen
hun blaadjes zwellen in het
morgenlicht
de nacht is al gezwicht voor
zoete druppels dauw
ik zie je gauw
terug
laat me niet alleen - nu ik ga -
raak me aan en streel mijn rug maar
strijk niet tegen haren in
de lamp dooft zacht aan dit begin
van etmalen vol…