De golven blozen
een sluier van licht
dempt schaduwgeroezemoes
van de zeegolven
haast onhoorbaar
doortrilt de nacht raadselachtig
aan je oor
inademend neem je kracht op
langs vingertoppen tot aan je tenen toe
de golven blozen
zijn naakter dan ooit
de nacht vloeit aan je ogen voorbij
waakt zachter als massage
alleen de geur blijft hangen
doorvoed als nectar je kloppend hart
als het morgenlicht gloort
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/quicksilver_dicky/
Schrijver: Quicksilver, 10 augustus 2009
Geplaatst in de categorie: psychologie