Alle inzendingen over mystiek

. rond die bomen zong haar huid een wiegenlied zacht gerimpeld tot een plas, waar spiegels helder leken kinderwensen dreven stil vanuit de glans dat zonlicht immer achterliet als sterren, dieper, tot de oorsprong van de dag en schrijvers dansen letters ongedwongen langs de avond, zuiver in het oogpunt van een kleine blonde dood…

nu is de tijd gekomen om de allerlaatste sluier van weten tussen jou en mij het enige nog -in liefde te onthullen als nooit daarvoor dichtbij tot hier toe zijn wij voortbewogen door het ritme van de ziel tot in het aller - diepste diep en ondanks stormen blind gevaren naar waar de stem ons riep nu wil ik samen met jou dansen op de cadans…

er waren eens twee kleipopjes zij speelden in het aardse stof drie tellen als Adam en Eva toen werden zij verpulverd geest doorademt het al het naamloze fluistert liefde reidans van lichtende zielen bezielde stofjes bewegen steeds in hun bedoelde vormen veranderen dan weer…

Zon als behang, onbeweeglijk, de wereld is een medaillon, waarin gedachten zijn geborgen als onkruid van de zee, draag ik om mijn nek gehangen, als doolhof met me mee, slaap op stenen veren, drink uit schelpen de hartslag van hun zoute leven, gedolven uit het schuim op de lippen van de golven, zoek toegang tot nieuwe dromen, waar de…

in groen stapelen ruggen zich naar achter waartussen nevel kleeft als grijze klei aan dikke kammen de kleine ruïne is door steen en tijd van enkel voorgevel met raam tot standbeeld verworden tegen de zachtgrijze hemel grenst de kim aan gele korenvelden scherp geaderd in tinten en zo een hoogte kleuren de stroming kent blauw ruisend…

Als bloemen zijn verdord, is niet per definitie de gift aan gort!…

rondom de berken bezingen zij vruchtbare dagen vragen om zonneschijn, kronen in dansende kringen vrouwen die fluisteren, voeten uit aarde ontwringen lijven beklagend die dronken silenen behagen…

Ergens in het donkergrijze verleden woont nog steeds mijn verwondering Op wegen, al heel lang platgetreden door uitsluitend flarden, herinnering Neerdalen in die oude, grijze dagen betekent mijzelf in ‘t donker zoeken Waar ik geen de weg hoef te vragen welke reis ik nooit behoef te boeken Terugkerend naar waar ‘t ooit begon betekent het…

Op het plein staat een fontein. ’s Ochtends is het er stil. Alleen het geluid van het vallende water, laat zich horen boven de stilte uit. In de middag gebeurt er iets. Vrouwen begeven zich naar de fontein. Ze nemen plaats op de rand, en kijken door de stralen heen. Dromerig zijn ze afwezig, en lijken gelukkig te zijn. Als de vrouwen de…

toch komt er een straal licht door de wolken heen de lucht is net een portret wat iets vertellen moet donkergrijs scherp besneden langs het wit en blauw het wordt iets warmer op een gezicht ergens in de wereld wat een klein beetje licht niet doen kan voor je gemoedstoestand onzichtbare lijnen scheiden alles en iedereen van de ware wil…

de cirkel van vuur doet me niks angst is maar emotie die ons waarschuwd voor het gif van zelfvernietigend gedrag een angel steekt ons vandaag de dag o Ohhiuchus drager van hij die sist het is de laatste draai die ons evenwicht moet herstellen een schorpioen heeft geen schubben maar schilden zoals een insect de mug zit gevangen in een eindeloze…

Waar in de top van de geknotte wilg angst een grauw aangezicht hangt en verkoolde ogen die een zwaar gemis vertonen, sterft het hart aan betekenis... Waar wanhoop een ladder richting hemel vormt en het hoofd met het hart een strelende vinger met een stekende dolk verward, geeft een broze engel zijn bekentenis: "Kwaad wordt kracht, toorn…

Het schikte me niet dat hij op bezoek kwam juist op het moment dat ik mijn koffers pakte voor een paradijselijke trip. Wrevelig wierp ik hem de folder toe waar de blauwe zee van afdroop. Ik keek naar de afgetrapte schoenen op mijn kurk droge vloer. Hij nam zijn hoed af en veegde met ranke handen denkbeeldige stof van zijn jas. Waarna hij de…

De vrouw zei tegen haar man dat ze borsten vol melk had. Borsten vol melk. Haar borsten waren vol met melk. Ze wilde haar kindje met het jurkje aan. En die lag in een wieg bij de kachel. De man wachtte op het eerste woordje wat het kindje zou spreken.Op het eerste woordje. Op het eerste lieve woordje wat het kindje zou spreken onder de lamp…

Als de schaduw het water om mij heen doet verkleuren in grauw en grijs. Gedachten, in een spiegelbeeld verdrinken, mijn mond geen woorden kunnen spreken. Mijn ogen het beeld wat ik zoek niet kunnen vinden, tot dan, zal ik verder zoeken Als de schaduw verdwijnt het water weer helder kleurt zal ik mijn gedachten verwoorden.…

Zwart als het ravenkleed; bezield door verlangen te vernietigen, ze offert haar kinderen; voor een duister doel nachtmerries van het bestaan.…

Immers, duisternis lag op de vloed, onze zielen waren in nood en God zocht ons in die eenzame nachten. Nog steeds gaat het ons niet goed, wij ontvluchten de waarheid van ons lot en het nu kan maar ten dele verzachten wat onze oorsprong zo duidelijk begreep. Noem mij een naam die niet verbonden is met een onoplosbaar lijden, mens-zijn,…

Een muur en nog een muur. En daar tussen in sta jij spreekt mij iets toe, het licht boven je gezicht in kruin donkere aarde onder je gewortelde voeten je handen gebaren mij te komen. Een deur een wereld. Verder gaan of stilstaan. En daar tussen in goddelijke handen die spelen met het licht op jouw lichaam, een regenboog van vlinders…

Wat U ziet is wat er is en wat U niet ziet zo voorbij probeert U dat maar te begrijpen in het vierkant van uw leven Langzaam boog mijn hoofd naar links om maar dat ene beeld te grijpen wreef mijn ogen nog eens uit om ze vervolgens toe te knijpen Ja, heel goed - sprak achter mij een zware stem de kunstenaar die mij liet schrikken in een…

de stenen voelden warm aan in hun teruggetrokken groeven het metselwerk was half vergaan maar de muur is blijven staan ik zag woorden van de tijd in overleven opgeschreven raakte aan emoties van het vroegere in herbeleven las de eeuwen uit het boek dat generatieslang is bijgehouden ben een geworden met getrouwen vanaf het…

Ik zie al langzaam wat rook komen, maar die rook komt uit mijn hoofd, Indianen in mijn Grand Canyon, zelfs dat is onderdeel van een kapotgeroest maan- landschap. Ik zie door ogen die niet van mij zijn. Buitenaardse wezens bezitten mij. Ik ben te open, een makkelijke prooi voor priemende ogen met ver- drongen gezichten, zwevende gestalten die ik…

Daar waar het blad de boom vertakt de wind een volle bloemknop knakt gaan dromen soms verloren En als de bodem leven voedt de Aarde al het goede doet in stilte niets zal storen Bent U met mij, mijn goede Vriend de Kracht die al mijn fouten ziet en in mij blijft geloven Het leven desalniettemin en iedereen die ik bemin zal ik mijn goud…

de vleermuis en een glazen kat schedeltjes van ratten ik had van alles wat nam de donkere schaduw van het pad een paar lijkbleke skeletjes ging er snel mee aan de slag mijn raven zaten op hun tak te rouwen maar wisten vliegensvlug de restanten te verstouwen het elixer gloeide maanlichtgeel fonkelde wat sterrenpracht ik roerde het…

Wie is daar die mij roept Mij smeekt om hulp In de leegte van eenzaamheid Het omvat een schulp Met een schraal geluid Hoor ik daar die ene stem Nee, het is geen onbegrensde stilte Van onbereikbaarheid wat het kloppend hart laat bonzen In de schemeren nacht van de sluier het is allang geen gesloten kamer meer waar tranen van melancholiek…

Dit ben ik Zittend achter de computer gedichten te schrijven over wat ik over het leven denk en weet, maar nooit heb ik het over mezelf Dit ben ik efia Een meisje dat veel met haar leven bereiken wil Van het leven leren en genieten wil... En soms niet eens weet wat links en rechts is Dit ben ik Een meisje dat soms onzeker is Maar het…

Er is de vraag gerezen Te luisteren naar dit lied Het richt zich op jouw wezen Eenvoudiger kan het niet Het pakt je bij je klad En voert je op haar wil Zacht als wat Naar de bron van alle stil Ergens daarbinnen het daarom van leven Je huilt van blij Al duurt het maar heel even Je was er wel dichtbij Je kijkt op Ook de ander heeft…

nog spreken mij de stenen toe als ik ze raak in voeg en groef hun bestaan is langs ons heengegaan we hebben ze niet eens zien staan in woord en beeld ligt alles opgeslagen alleen bezitten wij geen reproductiegave maar in voelen spreken alle talen komen herinneringen onze kleur en warmte halen…

Gedachten in beweging die me laten zweven door de aardse tijdlijn heen als een klein nietig stofdeeltje. Waar de vogels zingen als in een vreugde koor, hun lied gedragen door de wind klanken die mij vergezellen. Naar een nieuw bestaan waar licht en sterren mij ontvangen door licht en warmte omarmd voel ik een eindloos vertrouwen.…

Rest mij nog u mee te delen uw vorig leven was tekort herhaling is uit nood geboren ontmoetingen zijn identiek de ergernis, de valsheid en 't geniep worden nu echter goed bestreden de overwinnaar is nu reeds bekend het lijden, de tranen en het groot verdriet al deze persoonsgerichte zaken zijn de deuren naar een toekomst, die overvloeit…

het wortelde diep maar was nooit opgeschoten in de weelderig bloeiende tuin pas toen zon en warmte het genadeloos lieten afweten ging het onderaardse leven schuin vuurrood knalde zonde door regenstorm en kou hemelsblauw bruuskerend met ontrouw toen het hellevuur de eigen pijn verbrandde en doelloos strandde doken de wortels weer…