210 resultaten.
dwalend hart/ontheemd
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 265 Als een ontbladerde boom
getakt in zijn naaktheid
ben ik een roepende
in de woestijn
waar geen weg is
om gehoord te worden,
de stroom van de rivier
geeft geen houvast
zij mondt uit in zee.…
Verscheurd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 83 De rechter zware arm
van fraaie Wilgenboom
langs de schors gescheurd
wordt straks geamputeerd
haar schoonheid
ligt nu kreunend in het gras
lichamelijk is zij aangedaan
treur in alle naaktheid
zelfs de wind kermt mee
hier treft hem geen blaam
wiegen kan ze daar wel laten
dat richt zich naar de sterke kant…
dat had voldoende moeten zijn
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 358 die nacht gekleed in naaktheid
en volle overgave
ontdaan van elke franje
waarop de wonderlijke stroom
ons eindelijk in stilte samenbracht
die nacht waarin je smeekte
- KIJK ME AAN -
heb ik mijn ogen geopend
en meer dan mijn ogen
om jou in liefde te ontvangen
die nacht heb jij door mij
tot op de bodem van mijn ziel
DE WAARHEID GEZIEN
dat…
Plaatsvervangend (plv.)
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 98 breukvlakken ter ziele
het zilte vuur uit de ruimte,
waaier van herwonnen puin
achtergelaten in geboorte,
dichtgegroeid na verloop
de geopende muren
van huisraad op straat
een uitgetreden naaktheid
ten toon
- zij schaamden ons…
nauwelijk verhuld
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 330 schalen bloemen
bloeien zomer
manden fruit
verrijpen geel
maar ik ben kil
bevroren
door de winter
ijskoud stil
de rode morgen
parelt dauw
hitte trillend
op het lijf van jou
je verdween
in stormen schuld
je naaktheid
nauwelijks verhuld
ik schreeuwde
je nog terug
de hemel was verloren
je had me op mijn rug…
Verlangend naar...
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 234 In naaktheid van schemering
blinkende zweetdruppeltjes op verhitte huid
tastende handen over heuvelland
versmeltend verheven naar andere stand.
Wegglijdend in ritmisch bewegen
verdwijnend als pasgeboren jongeling
in vochtig koesterende warmte.…
Japanse kers
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 212 ik was er onderdoor gelopen
haar uitgestrekte naaktheid liet ze, maar
haar stam droeg water
ik zag hoe schors zich vormde, tot het
grillige verloop van takken die ze
zweven liet
uiteinden zwollen
als tepels, door winterkou verhard
daaronder groeide lente
waar de magere dag mijn lijf verdraagt
verdraag ik zelf het wegen
van haar witte…
wit uitgelicht in zwart
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 245 je mocht me zien
een scherp profiel
wit uitgelicht
in zwart
zonder schaduw
zachte naaktheid
strelen donker vullen
met jouw gloed
ik kon jou velen
waar anderen
mij dichten
zonder hart
jij maakte mij
weer lichaam
gaf mijn
vingers tast
ik wil vandaag
eens echt omarmen
en niet alleen
als gast…
ochtendmist
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 379 ik weet
ik word morgen wakker
met diepe kleuren
als zonlicht of sterren
pasgeboren
nog nooit zo dichtbij
maar naaktheid
weegt zwaar
zwaarder
dan wolken vol winter
of het zoeken naar
het andere
het is geweest
maanlicht wit
in een lied
vol onstilbaarheid
het liefst praat
ik met jou
elk woord
in één nacht
ja, morgen…
Liggend Naakt
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 874 Niemand anders dan hij
die haar naaktheid verdorstte
nu zij liggend op linnen
haar eeuwigheid schreef
en de dagen zag komen
de nachten zag gaan
met de mensen die dromend
voor haar bleven staan
in het licht dat de ramen
er lomend vermorsten
op schierwitte borsten
als hij alleen bleef
met de dame die hem
door zijn schaamte bedrogen
verbloosd…
Tristesse vuursteent
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 388 Het meisje doet haar kleedje uit
laat de woorden zien, die beroeren
lange nek en schouderbladhaartjes
de nerven van haar ruggengraat
Zij nodigen uit tot levenslang kussen
vederlicht strelen van het gemoed
Zo bestaan zij in de naaktheid
van ouderwetse dingen en tranen
om wie men liefhebt en vervolgens
met tanden in de onderlip tegenkomt…
Doorbreken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 209 Achter het licht van het venster
zit ik verscholen in hoeken
van beschaduwde gedachten
uit het binnenst van mijn gevoel
waar woorden slechts geborgen
voorzichtig daglicht betreden
zoeken zon en warmte
als in omhelzing van mijn lief
schuwe naaktheid terzijde leggen
verwelkomen zonneschijn
en licht dat de horizon beschijnt
in ruimte opnieuw…
Verdwaalde gedachten
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 84 verdwaalde gedachten vinden vrijheid
daar waar zee de hemel kust
geborgen in sculpturen
dat liggen te pronken in de naaktheid van het zand
gisteren stond er nog een vervallen zandkasteel
die grondig onderhoud behoefde
alle woorden waren immers weggeroofd
doordat het tij ruim baan had gehad
nu worden deze verhalen
voor altijd bewaard…
Koningsdochter
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 179 Op jouw rug teken ik
een hart dat ik vul met xxx'en
Jouw naaktheid als Eva
die van mij als dat van Adam
Ons bloot zijn en dat van
een prinses
Haar mis ik
en jou wil ik
dus geenszins kwijt
Jij en ik, wij samen
Wij bouwen ons leven om
anderen heen
het plezier van
van elkaars
liefde en gebaren
wij beleven el-
kaar voor
eeuwig hartgrondig…
Ik ben slechts
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 711 laat me sterven
in de naaktheid van je hand
waar ik stil verlangen adem
naar het zachte
schreien van de dood
laat me gaan
in de hartstocht van je huid
waar ik het zwijgen achterlaat
onder versteende longen
voorbij het verre avondrood
maar ontzeg me niet
de liefde, mijn liefde
laat ze bestaan
in geschreven morgenlicht
wanneer…
Nooit meer dezelfde
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 389 De slag komt uit het niets naar voren
een mes dwingt mij,
ik weet mij verloren
Ruwe handen trekken,
naaktheid wordt onthuld
Dan dringt het diep in mij
vermoordt het wreed mijn onschuld
Het flonkeren der sterren zie ik met mij sterven
maanlicht dooft
zwart wordt mij de nacht
Door afgrijzen pijn angst
bezwijk ik dankbaar
Stinkend grauw…
geen titel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 97 verlaten van groen
ingetogen op jezelf
je naaktheid ten toon
zo sta je daar, moederziel
mijn meelij is gewekt
terwijl het een natuurlijk verloop is
toch…
je grandeur van weleer
komt weer, dat weet ik
toch…
op pijnlijke wijze wordt blootgelegd
de onvolkomenheden opgelopen
tijdens storm, droogte, hitte, natte
en toch, ben je volmaakt…
In liefdesdrift overvallen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 54 Zoals ooit de zee deed, toen ik een jongen was
liederlijk in de eenvoudige vorm van weidsheid
zo overval je mij met jouw intense liefde
het is de herkenning die projectie veroorzaakt
oude tijden herleven bij de aanblik van jouw naaktheid
we komen in dit dromenveld door daden
samen zijn we nu met de belofte van de natuur
geëmotioneerd in mijn…
helpende hand
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 889 toen
er nog geen schepper was
bestond heilige liefde
uit pure naaktheid
geheten: paradijs
Hij
zag het
met holle ogen aan
en dacht;
dit is te mooi.. genoeg
ik ga hier een
schitterende hel van maken
dus
op een warme dag
onder de blauwe zucht
schiep hij jalousie
uit een handje lucht
of twee
daar keek hij met afstand…
ijsmeer
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 548 haar vuur kent geen uur
van sterven of een flakkering
geen doven onder naaktheid
hemel biddend smekend
geen koude taiga strekt zich
uit onder haar weemoed
het meer weerspiegelt slechts
sneeuwvlokken uit het hart
haar trillen is niet dat
van het riet aan de poel
waar bedorven water kleeft
aan de klauwen van de hebber
meer dat van de…
vrijde met je schaduw
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 343 keek je na
je blik verdween
in vele ogen
ik riep je naam
ruggen bleven blind
hoofden stil gebogen
ik mocht je schimmig
kussen tot de wellust kwam
dan ging je weer je eigen gang
ik vrijde met je schaduw
tot licht onze naaktheid
bedekte en zon liefde scheen
ik zocht je en wachtte
verloren jaren, ongezien
ben je er altijd…
narcissus en echo
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.635 in opperste volmaaktheid
ligt hij verwaand in 't nest
bewondert hij zijn naaktheid
en vindt zichzelf het best
in opperste verrukking
neemt hij zichzelf ter hand
ziet zijn gelaatsuitdrukking
in de spiegels aan de wand
in opperste verbazing
blijft bevrediging lang uit
beseft hij zijn verdwazing
als hij zijn ogen sluit?…
nederland waterland
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 372 de straat is leeg
druppels vallen in een plas
of ernaast en maken nieuwe plassen
mensen zijn de regen vooruit gerend
schuilen in portieken
waar spruitjeslucht hun naaktheid toont
ze wachten met de overgave van een hond
die niet eens zijn vacht meer schudt
nog staat het dorp stil
en bewegen grauw en grijs de wolken
straks malen molens…
de laatste Mono Lisa
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 254 laat de wind stil gaan liggen
wanneer we het vlees van elkaar
afschrapen
niets meer gaat van mij naar jou
naaktheid tot op het bot
geen kracht meer
geeft
verberg regen in stenen
de verwarring van gedichten in een lichaam
dat zichzelf verdrinkt
zwalkend door verlamming
laat het stil zijn
tot in het meest argeloze woord
ik ben de…
Speelsheid in ons
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 276 De rode wijn uit jouw mond proeven
het verborgen, voortdurend bewegen
onder jouw zijden, slaperig hemd
Een vroege ochtendwandeling, wakker maken
de zon van ons komt stralend tegemoet
dan hete chocolademelk met rum
Ik hou van een lang voorspel in lagen
lekker strelen, likken, kussen en plagen
waarbij onze naaktheid vanzelf bloter wordt…
tot licht onze naaktheid bedekte
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 536 ik keek je na
je blik verdween
in vele ogen
ik riep je naam
ruggen bleven blind
hoofden stil gebogen
ik mocht je schimmig
kussen tot de wellust kwam
dan ging je weer je eigen gang
ik vrijde met je schaduw
tot het licht onze naaktheid
bedekte en de zon liefde scheen
ik zocht je en wachtte
verloren jaren, ongezien
ben je er…
De kleren van
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 243 zie de keizer komen
o, lezend onderdaan
kom alsjeblieft toch snel
we zullen ons vergapen
aan schoonheid van dit dicht
dat in al zijn naaktheid
voor ons te lezen ligt
applaus is oorverdovend
zo ook het cijfer-commentaar
maar slechts een twijfelaar
kan zich zijn scepsis
permitteren
want wat ziet het weifelend oog
na beter observeren…
“ Zen-sitive “
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 134 Knolselderij weegt
zwaarder in naaktheid
dan een mensenhoofd.
Dennenboom staat in
lichterlaaie, de rug
naar z’n natuur gekeerd.…
Druppel
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.175 Vertederend is het aanzicht van een waterdruppel
die naar beneden glijdt over haar schouder
Sierlijk voortbewegend verkent hij stukje
voor stukje haar prachtige lichaam
Subtiel vloeit hij over de naaktheid
en voelt hij de warmte van haar huid
Verlangend staar ik hem aan
Meerdere druppels zullen volgen
Hun lot is bepaald
Onbewogen laat je…
ceremonie
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 321 laatste woorden scharrelen zich
rond weggeworpen
stof
alles houdt zich stil
in dit hartbrekend ogenblik
wanneer ik mijn naaktheid
in jouw zwarte handen
afleg
als een kleed van verlangen
om een rivier te worden
naar die oneindigheid
waar vlinders
de waarheid
aan geliefden hangen
leugens slechts een poëtische
haarwrong…