Alle inzendingen over nabijheid

Heer, U ziet alles van mij, U kent mij U weet van mijn zitten en mijn staan En weet precies waar ik heen zal gaan U blijft mij dag en nacht dicht nabij. Elk woord dat ik uitspreek kent U al Niets is voor Uw aangezicht verborgen U kent ten volle mijn verdriet en zorgen U Heer, mijn God, Koning van ’t heelal.…

Heer, onze Heer, groot is Uw majesteit En dat U toch ons in alles nabij wilt zijn In vreugde, maar ook in verdriet en pijn Uw naam zij geprezen tot in eeuwigheid. ( woorden uit Psalm 8)…

aan de rand van dit bescheiden dorp dicht nabij het begin dat leidt naar de kim zie ik over vlakke velden en akkers waar langs bossen en tussen oevers de Dommel door ons Nijnsel stroomt een waas van pril groen over zwart zand ik heb het plots door, 't raakt mijn hart; word door dit teken der natuur overmand het is toch winter, in een windvlaag…

kwam jij die trap weer af met in jouw ogen die glinstering Het was doodstil op je kerkhof geluiden klonken flauw, van ver Samen bereisden we dit doolhof en nu bewoon jij een verre ster Het was doodstil op je rustplek een enkele uil kraste in het bos Ik leun maar even tegen het hek; mijn gedachten laten je niet los ‘t Was doodstil, nabij…

Laten we stil zijn voor God de Heer Die ons Zijn liefde heeft gegeven En ons nabij wil zijn in ons leven. Laten we stil zijn voor God de Heer Want Zijn liefde gaat alles te boven Laten we Hem danken en loven. Laten we stil zijn voor God de Heer Want Hij wil naar ons gebed luisteren Ook al is het maat een zacht fluisteren.…

oor, stromend als een warme douche en in mijn lijf een tinteling die daags erna nog dieper ging mijn haar, waar zoete geur in hing van jouw parfum, betovering door jou bezeten, in jouw macht ben ik bedwelmd door jouw demonen, nevelwaas beneemt mij kracht om overgave in te tomen is het jouw bijzijn of je stem van ver, op afstand of nabij…

Nu geluiden weerloos zijn in de kalmte van de stilte jouw onzichtbare nabijheid die mijn adem steelt de uitgekozen zinnen waarmee je mij doorzoekt liefhebben in het dagelijkse vergeten uit eenzaamheid op zoek naar nieuwe wegen voor als niemand meer wilt lezen en begrijpen in die droeve begeerte naar affiniteit zonder het dilemma van onwetendheid…

Onvoorstelbaar nabij zijn wij, want wij zijn nu hier. Jij en ik en zij. Harten die in ons kloppen. Breinen die in ons denken. Longen die in ons ademen. Bloed dat in ons stroomt. Mensen zijn organen. Wij zijn moleculen. Atomen zijn wij. Fijner nog. Energie. Allemensen, wat zoeken wij, terwijl we al gevonden zijn?…

Een tuin vol hoekig denkende beplanting wijst minzaam naar het nabije wandelpad, dat verzinkt onder oerwoudbegroeiing. De Alpenhut, binnen rotswanden gevat, en het Noorse huis der schone bezinning schenken eendracht aan de lusthof van de stad.…

worden een lach hoe ze in haar tas rommelt hongerig maak ik van beperkte ingrediënten een psychologische compositietekening op uit haar gebaren de blik in haar ogen is ze echt gelukkig en wat gaat ze stemmen hoe het kapsel voor me bij een lyrisch concert beweegt op de muziek de zweetdruppeltjes in zijn nek in de onafwendbare nabijheid…

Blijf Gij me nabij dan in ‘t komende jaar en maak door mijn leven uw liefde ook waar.…

De lijder aanvaardt het nabije sterven; zijn geest drinkt de bos kleine bloemen; geen angst of verdriet kan dit bederven. Het korte geluk, dat hier wil opdoemen stroomt door de sterke voedende nerven van de boom, die zich levenskracht laat noemen.…

Welke nabije toekomstverrassing wacht? Jonge muren mogen welkomstlied zingen. Voeding en lekkernij hebben nieuw tehuis, waarin verkopers en klanten te werk gaan met ruim klinkend stemmen- en handengedruis. Het welzijn der bedragen doet verstaan: "Hier heerst stemming van geurig koffiehuis, fijntjes en bescheiden, wil nimmer vergaan."…

in de stilte, midden in het ruisen van de storm, sluipt het naderbij. ze rilt en zweet, zo dicht is het nabij. zij wordt heel tenger dan en maakt het innig blij en vrij.…

Ik voel me van nabij zeker gedragen Maar slechts een enkeling kan mij Over alle lagen bevragen Bovendien aan antwoorden mag Of durf ik zelf me nog niet te wagen…

een jas ma waakte en ze liet haar nooit alleen Schoolreisjes maken: Niet toegestaan veel te gewaagd èn je weet maar nooit Op haar verlanglijstje stond bovenaan eenmaal op schoolreisjes te gaan, ooit Eindelijk, echter pas in de laatste klas moest ma het wel met moeite toestaan Als ‘t waait, draag je dan beslist je jas en wees voorzichtig nabij…

De Beagle 2 is zoek geraakt nabij Mars, hij heeft nooit berichten kunnen geven. Over waar George en John nu samen delen, en of ze wel hetzelfde liedje spelen. Ik denk het niet, al blijf ik het hopen. Ik zal meteen het singeltje gaan kopen. Kijkend in de smoezelige spiegel een schrik, en strompel vloekend en tierend naar de douche.…

De strijd leek al gestreden, het afscheid was nabij. Het leed leek al geleden, het leven leek voorbij. Het afscheidsgedicht geschreven, daarover voel ik me nu schuldig. De dood had niet echt haast, en het leven was geduldig. Een operatie zou je helpen, voor ieder totaal onverwacht.…

Ik voel de wanhoop nabij, het laastste restje hoop zakt weg. Ben ik nou de enige, of zijn er meer met zoveel pech. De twijfel komt dichterbij, en de pijn gaat groeien. De twijfel wordt heviger, zal ik wel of niet bloeien.…

zuchtzacht uit de aarde komt donkere leegte opstijgt uit koude klei het gezang mijner kind'ren verstomd denk dan nog eens aan mij Als de lente in jouw lichaam herleeft als vlijtige liesjes op een rij die jij gezwind en dartel water geeft denk dan nog eens aan mij Als de open haard gezelligheid dicteert het warme 'ons'-gevoel zo broos nabij…

op hoge veulenbenen stapt zij vastberaden dwars door de spiegel van de aarzeling en uit de scherven van haar meisjesbeeld ontstaat voor de eerste keer een vrouw met haar kinderogen nam zij foto's van een nabij verleden waarop wat druppels van een mengsel vol haat en liefde schaduwvlekken maken, die tot voorbij het heden raken nog is…

vintage of lief feeëriek een droom waarvan de eerste steen met liefde is gelegd maar die in fundering en ontwikkeling alle registers heeft opengezet duurzame snufjes als zonnepaneel en warmtepomp zijn terstond geïnnoveerd het selfsupporting zijn hebben jullie in vele omzwervingen wel geleerd ook de locatie is niet verkeerd het vorndaal nabij…

route naar de kern Korter werden de paden strakker het patroon Abstracter de vormen en groter de leegtes Haar pad werd bepaald door beklemmende stiltes en daverend onweer Zijn ego manipuleerde, manoeuvreerde kronkelend tussen waarheid en leugens Een indringend spel roulette van macht en onmacht De benauwdheid sloeg genadeloos toe zijn nabijheid…

van hield en wilde sterven in het teken van het kruis Het hemelse Koninkrijk beërven We mogen hopen dat hij daar de vrede heeft gevonden die hij niet kon vinden op aarde Gelijk het Woord aan de gelovige openbaarde Liefde hoop en troost, vrede leven tot in eeuwigheid In eenzaamheid begraven; met de horde Zonder wie hem het meest nabij…

het is al lang geleden je zou haast zeggen in een gedachteloos verleden dat ik naar jou schreef ze waren koud, die korte zinnen gekrast met aangelengde inkt ik heb het nabij zijn gemeden kruiste de degens vanbinnen heb zodoende de eigenliefde verlinkt leve de republiek schreeuwde ik tegen het laatste kladblokvelletje van goor uitziend…

is de oplossing vaak nabij. Als je het even niet meer weet.. mijn eenzaamheid was groot, maar nu soms groter. Als je het even niet meer weet.. ben je graag even alleen. Als je het even niet meer weet.. wil ik je kwijt of toch maar niet. Als je het even niet meer weet.. het leven met jou is moeilijker dan ik dacht.…

Zoet Moeder, blijf beschermen al wie hier heel even toeft, sterk de harten, droog de tranen, wees nabij wie steun behoeft.…

Als stille schepen in de nacht gingen ze aan mijn kust voorbij als schimmen langs de horizon zo onbereikbaar als 't maar kon, maar ogenschijnlijk zo nabij. Komt er een schip alsnog in zicht, dan vind ik uit een ver verschiet weer vriendschap over golven heen en sta aan zee niet meer alleen en meld het in mijn scheepsbericht.…

Nu is de dageraad, de zon nabij.…

Onze Heer Jezus volbrengt aan het vereerde kruis Zijn onmenselijk lijden rust drie dagen in het graf omgeven door een schone hof herrezen uit de dood wandelt de levende Heiland door de bloeiende tuin bloemen geuren jeugdig sterken Zijn vreugde weldra te verschijnen bij wie Hem nabij waren en voor hen de laatste woorden van de…