Alle inzendingen over nader-zijgen

Geloof met jouw hart dit leven heeft een doel, er is een wonderbaarlijke fijne stille groei, haast ongezien, die mensen dichter, nader brengt, die vrolijkheid in onze alleengelaten harten zingt, rijk genoeg om afstand te verkleinen, want afstand in je hart, die is er niet.…

De vlier staat mij nader toe in onnadenkendheid, zijn aimabele bloemschaal ruist door ons heen in ieder zuchtje wind beslaat z’n eigen taal, de wortels uit het verleden onverbiddelijk torsen we zijn beknotte zerk.…

Teruggegaan naar mijzelf ingekeerd naar mijn binnenste ik test ik mij op gevoelens wanhopig trek ik conclusies nadenken brengt mij nader mijn kern legt zich bloot dat is dus mijn binnenste gezicht ik raak nu de verten van mijn geest het heelal omsluit mijn wezen als vuurvliegjes raken de atomen mij opgesplitst in de waarden der vervolmaking…

ademtocht van wie U haten, waar 't priemend oog U gadeslaat bent U de troost van hulpelozen in 't woord dat U hen horen laat tussen het snerend woord der bozen waar jaloezie en razernij zich fel en luidkeels openbaren, daar spreekt U openlijk en vrij met hoeren en met tollenaren, door de vermoeidheid overmand treedt U de avondstilte nader…

De olm staat mij nader toe in zijn nadenkendheid, een gelijke taal ruist door ons heen, dezelfde strijd, met wortels in het verleden en ziel in het kale zwerk, onverbiddelijk torsen we samen het beknotte werk.…

Toekomt en verleden schuiven nader zonder gevaar en berouw, het maakt niet uit waar en wanneer het verval zich dient, want we zijn nu bij elkaar en overal mijn vriend.…

toen jij ophield met ademen kwam de paniek tot leven in allerijl naar het ziekenhuis maar onderweg verliet je ons alweer de werkelijkheid hield op te bestaan wanhoop en hoop, ze lagen zo dichtbij opluchting en panische angst, nog veel nader bijeen je was er weer, je viel weg, je was er weer, je liet ons alleen… gelukkig, de ziekenwagen reed…

De vlier staat mij nader toe in zijn nadenkendheid, een gelijke taal ruist door ons heen, dezelfde strijd, met wortels in het verleden en ziel in het kale zwerk, onverbiddelijk torsen we het beknotte werk.…

schijnbaar Deze stilte, dacht zij was thans om te snijden waarom huilde haar hart anders van de smart ‘t Stille liet haar meer dan ooit tevoren lijden in haar borst beukte nog altijd ‘t droevig hart Haar ogen staarden in de ogen van die nacht of ze van deze nacht ondersteuning vermoedde Het zwarte leek haar een wolf in schaapvacht van het snel naderende…

Het is geen muziek waarmee mijn broer nu uit het gebergte van zijn dood nader treedt het is een ademen een ademen alleen in in in en een janken zoals vroeger nooit door hem geuit. --------------------- uit: 'Hohner', 2015.…

Jawel, bij nadere inspectie, een ware gordelroosinfectie! Ik geef u een ontstekingsremmer, daar kalifatert u van op. En over dat IS-geëmmer: zet het een en ander uit uw kop! Dat van die maagden stelt niets voor, Die willen dat graag blijven. En, hoe moet ik het omschrijven, 't zijn niet de allerfraaiste wijven!…

De Heer bracht ons weer nader tot voor Gods aangezicht, opdat wij zouden leven van angst en schuld bevrijd, elkander hoop weer geven ook nu, in deze tijd. Dat liefde moge bloeien zelfs in de koudste nacht, dat moed en vreugde groeien die Gij, Heer, hebt gebracht.…

Ze slaakt geen zucht En noemt mij niet in haar Stil refrein Ook ik ben stil En staar haar naar Nader nu Stiller nu Geknecht worden En geknecht zijn Ze droomt van revolutie In haar geborgen zijn Van gras en geen helm Van boodschappen verborgen in het woud De schelde roert zich Het is niet stil in Antwerpen Soms lacht ze en is ze een uit…

verstard Als elanden en hinden eender lot gesneven onder hagelvuur en schoten een damhert en een reebok die bezwijkt onder 't gewicht aan één muur in zijn kot Bij zomertaferelen op de velden waar edelen bij Egmond aan de Zee op jachtterreinen hun trofeeën telden en men een zotteklap uitdeelt of twee Daar kwamen Belle en Rebelle nader…

kun je dan nog wel lachen als je honger ellende dierenleed en verderf steeds dichterbij ziet komen steeds meer ziet naderen richting je eigen erf natuurlijk blijf vooral lachen want de wereld is kolderiek en zot nog even en we moeten het door ons zelf bevuilde nest verlaten – een wereld zo ontlooft het opruimen moet gebeuren door nazaten…

De tijd komt ons nader toe laat me in mijn onnadenkendheid, gelijke taal ruist door alles heen kruist z’n degens met rechtvaardigheid een doorlopende tegenstrijdigheid, als alles transparant is en tevens ondoorzichtig wordt, onbenoemd geheim streeft naar eenvoud tussen aarde en de zon, hoop lijkt zinvol maar geeft de honing soms de smaak…

Kwam vrouw tegen met hond die muilkorf Zag man met rugzak flinke pas als een soort mars, een jongen met zonnebril, mobiel en herder Nu liep ik aan overkant van marcherende man, mat of we even vlug Nee hij sneller verder Een vrouw wachtte op hond toen ik nader haar bekeek ze compleet geschminkt al bleek haar blik meewarig op mij…

Ik zie uit over een ware oceaan in mijn gedachten wel te verstaan en nader het einde van een oprit of als ik even om me heen kijk nog een kleine toegift of korte uitwijk Zo doordrenkt de natuur mij van een dikke mist, voor mij althans, het is de gang waarnaar men gist na een klim vooruit in de jaren, om alles wat stoffelijk is te vergaren…

uw kritieken uitgedoofd uw gedichten zoveel lichter het moge duidelijk zijn ik orden mijn gedachten, schep een beeld van gister en daarvoor ik strijk dan door mijn haren en frons mijn gebrild aangezicht ik ben een slenteraar een dromer op straat door innerlijk staren zo schep ik mijn leven langzaam, opdat ik niemand stoor ik nader…

Maar, nader dit kunstig gelaat niet: 't Is reeds voor de spiegel bezield. Het aast op uw rust. - Treê niet nader: De kilheid bewoont hier het hart; Het vuur door Natuur haar gegeven, Werd in zijne oorsprong verdoofd. Ga voort, al te ondankbare schonen! Wroet vrij in de schepping! - maar, beef!…

Wie proefde daar het naderende uur?…

Wordt het een musical neen het wordt een klucht John Lanting komt terug om hem te spelen hem na te spelen de heer Henk Krol (69) lichamelijk kerngezond geestelijk pijnlijk verrassend met bijzondere klucht-liedjes over dat vrouwtje en de mannen 'Van Kooten (36) die heeft kloten' 'wij houden van Harry Mens' '50 Plussen en…

Na Kaag en Uslu is nu Kuipers weg De ratten hebben ´t zinkend schip verlaten D66 heeft goed in de gaten Hoe je moet zorgen voor je broodbeleg Bij winst uitbundig op de tafel dansen Maar bij verlies zie je snel nieuwe kansen…

Onze nadering komt toebewogen Geen gestalte, steeds een spiegelbeeld. Voel, hoe ’t steeds bevestigd vergelijken Onzer leden reeds tot waanzin stijgt; Wij, die éénvoud wilden, moeten wijken Voor iets in ons, dat naar scheiding hijgt, En dat, ingetogen, zich vergroot Over liefde, en dat ons zal doen haten.…

Gij proeft nu nieren der bekwamen als in stoet behalve de drie waarvan benoeming al vaststaat samen gebracht door Wijffels in triumphviraat onder wie hier nader te bevragen Mr.A.Rouvoet: Kan U, Excellentie, zijn uitwaaierend lidmaatschap van comités van aanbeveling - in zijn huidige staat negentien malen - niet mede de hem toe te bedelen beleidsinhoud…

hij zet een zestal vallen met blokjes kaas voor ratten gooit akelig precies kiezelstenen naar naderende katten strooit gif in iedere hoek gleuf en gaten niets of niemand die aan zijn liefjes zaten vertroetelend aaiend vertrouwt hij hen toe van mijn vrouws gezwets wordt ik zo ellendig moe bronchitus roggellend in zijn houten burcht ruimt hij…

Kramen met verse vis, kleurrijk fruit en groente, ik nuttig een gebraden kippetje en schuimbekkend nader ik de rijkversierde zaal, waar ik word verwacht door de koningin van Pornoland.…

eigen identiteit wij willen onszelf herkennen in de ander een zijn met velen, maar met onze beperkingen die soms een uitleg verdienen, wat niet altijd lukt onze karakters zijn ook nog geheel verschillend leven met elkaar, naast elkaar en voor elkaar gevoelens nemen soms de overhand het zien moet echt kijken zijn door begrip komt alles nader…

Eerst dacht ik dat je de zoveelste christelijke kunstschilderes was want je werkte jezelf te pletter in kathedralen als een schilderende huurling van de kerkelite maar bij nader inzien zag ik je subtiele ernst en de aparte manier van vernieuwing in houdingen gebaren en attributen. je buigt vol eerbied voor de religieuze kunstenaars uit…

voetje, zacht de trap af, tot ze de ijskoude tegels had bereikt Ze verdiende immers wederom straf omdat ze de ganse dag was afgezeikt In ‘t duister hoekje op de keldertrap kerfde ‘t spitse mes zijn diepe voren En even later drupte al haar rode sap ze kon het spatten op de tegels horen Ze voelde koude op haar blote voet kreeg angst voor naderend…