77 resultaten.
op eigen kracht
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 346 laten we gaan struinen in het veen
tussen veengras en modder
tot de enkels wegzakken
in een zompig land
onder de schrale zon
in de stilte van de namiddag
komen zintuigen op scherp
alle poriën open
vogels houden zich stil
wij ademen ruimte en elementen
vinden steun aan de wallekant
op eigen kracht
* herziene versie…
en iemand die nog hunkerde
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 122 die namiddag liepen we
hand in hand over de boulevard
langs het meer
hees fluisterde je van liefde
van immer samen
fragiel elk woord
stil je adem
kabbelde water
en ik zweeg
met laag de zon
nog lager
rilde je
in mijn armen
terug bij Fritz
jij een Kafee Lutz
ik een whisky
en extra viltjes
voor mijn woorden
maart was koud…
achter de dagen
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 295 de wind ruist niet meer
alsof het raam steeds kleiner
wordt
en alle stemmen wegzinken
zoals de zee in mijn
woning
ik had nog bomen
geplant en duinen
meeuwen en een schreeuwerige
namiddag
maar mijn kamer werd zelden
door zon gedragen, noch door het meisje
dat de straat uitliep
ze zag me niet, las geen dagboek…
Speeltuin in oktober
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 49 Het tafereel blijft echter somber en sober
op deze gure namiddag in het hart
van een grijze herfst in oktober.…
Automne (2)
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 256 ....en aan het einde van de jacht
het haardvuur en de etensgeuren
een dak, een bord, een glas, een bed
de voeten warm, zachte muziek
de nachten kil, de dagen licht,
hoor hoe het dorre blad nu valt
in de namiddag op het mos
en sluit de luiken voor de nacht
zoveel gedacht, gezocht, gevonden
de cirkel rond, maar verder gaat
het leven door…
Baksteen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 149 Je zinkt als een baksteen, als een Titanic
en groot voel je je niet, de tijd heeft geloerd
als een gier, als een adelaar in de lucht om
toe te kunnen slaan en jou op te pikken
en met jou weg te gaan in de namiddag en
je weet dat het geen zin heeft je te verzetten,
dus verzet je je niet monomaan maar berust
en wacht af, want je kunt haast niks…
Staartte vol majeur
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 356 volle zon vertrokken
zij en ik de hond erbij
kreeg snel blaren zonder
sokken want jij was er
voor zonde gods niet bij
zocht je op de paden
in zomers bloemenrij voelde al
van verre ons bankje was niet vrij
zag konijnen zonnebaden
in een winter vol mineur maar
een mager vosje staartte vol majeur
de lucht is nu betrokken
een lange namiddag…
Drang
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 319 Dan - tijdens een milde namiddag
ontstaat de knop, de beloofde welving.
IJverig breekt de bloem door haar strengen!
Dat is wat de mensen Lente noemen,
de moeder van een moeizame drang.…
Aan Pamela
hartenkreet
0.0 met 11 stemmen 2.713 dikwijls zijn er van die naamloze namiddagen
en de tijd loopt sneller dan dat de ruimte
eindigt in een schaduwrijke hel
het voetpad, ja, die is het
die de passen regelt van onze nachtelijke liefdes
die we vergeten, die we niet vergeten
zoals de Brusselse foor,
de ochtenddromen, de oorlogen in verre landen
en we zetten ons leven verder…
Bronst
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 157 De zon draalt laag
stralen breken in het loof
tot gouden twinkelingen
dansend op een vleugje wind
namiddag leunt zwoel tegen de avond
glooiend rust de heide in haar purperen pracht
tot onverwacht de stilte scheurt
door ‘t burlen van een edelhert
de lokroep troont bronstige hinden
voor de toekomst naderbij
en als het woud in mijmer zwijgt…
Ook dit is Kerstmis...
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 191 Deze namiddag was ik in een afdeling van bejaarden,
dement en blijkbaar ver weg van deze wereld. Welke
wereld is de onze, wat hebben we gemeenschappelijk?
Kerstmis nu, een Kind, wat herders en de hoop op vrede.
Waar is hun geest? Wel zijn hun lichamen veilig en goed
doorvoed en verzorgd, gekoesterd zelfs soms, maar waar
zijn zij?…
Zandsculptuur
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 349 .
----------------------------------------------
(uit: De namiddagen van weleer, 2005)
ISBN 90-805979-5-3…
Haaks water
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 147 De glunderende namiddag plaats
februari haaks in het vergezicht
alle beloften van de winter
waaien gebroken weg
in de eerste zucht van de lente
de ijle dijk tracht tevergeefs
dwalende geruchten te keren
de jonge dagen van het prille jaar worden
als hoofdkussens opgeschud
de nooit gekomen winter verdrijvend
een zachte 'g' wankelt noordwaarts…
Dieren haiku's #1
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 184 Natte namiddag
het regent katten en honden
pas ook op luchtvee!…
na de noen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 392 nemen
als de nestor die hij is
vergeelde pagina's kijken mee
over zijn gebogen schouders
wanneer hij anekdotes oprakelt
het stof deert hem niet zo
onverschillig in de lucht
vult hij minzaam de glazen
met het vocht dat in het verleden
zo liefdevol werd gebrouwen dat
de smaak ervan de lippen verdooft
en nog eens schenkt hij bij
de namiddag…
Het verkeert-Sonnet
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 2.489 's Namiddags komt ze in uitgaanskledij
rolt hem in zijn rolstoel voor het venster
fluistert glimlachend 'wacht op mij vannacht'.…
Op eigen kracht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 293 Laten we gaan struinen in het veen
onze weg zoeken
tussen veengras en modder
op verende turfpaden
steun aan de wallekant
en aan elkaar
Laten we nat van de regen
tot de enkels wegzakken
in een zompig land
bij een schraler wordende zon
in de stilte van de namiddag
met alle poriën open
en je zintuigen op scherp
niets anders ervaren
dan…
Die merkbaar ademt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 82 gesproken
Tot onverwachts
Jij me nodigde
Vanmorgen langs te
Komen in je hof
Die vol staat
Met ooft van
Alle soorten
En namen -
Neem maar, zei
Je, zoek maar
Een tas vol
Fruit, ik wijs
Je de lekkerste
Soorten aan -
Bij thuiskomst
Leg ik het rijke
Fruit in een
Schaal met een
Glazen deksel ter
Bescherming -
In de namiddag…
aan Pamela
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 529 dikwijls zijn er van die naamloze namiddagen
en de tijd loopt sneller dan dat de ruimte
eindigt in een schaduwrijke hel
het voetpad, ja, die is het
die de passen regelt van onze nachtelijke liefdes
die we vergeten, die we niet vergeten
zoals de Brusselse foor,
de ochtenddromen, de oorlogen in verre landen
en we zetten ons leven verder…
Seizoenen
gedicht
4.0 met 51 stemmen 14.536 Bladeren vallen naar de aarde,
de namiddag is geel en opgemaakt,
lege metro's waarin niemand ooit naar huis toe gaat.
Ik geef aan dit seizoen een waarde
van veel te grote woorden; de stilstand waakt
over het jaargetijde dat mij soms verder laat.
----------------------------------------------------
Uit: 'Toverdraad van dagvervlijf', 1986.…
Gedeeld natuur/geluk
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 274 vloeit hier in elkaar over
bij het ruisende requiem
van vrolijke klanken
een blijde lentegaard
toont de keukenhof al zestig jaar
zijn schoonheid in miljoenen
bloeiende bloembollen
dat loutert is ontwaakt
in het zonlicht
van liefde der noeste arbeid
die door mensen handen is
aangelegd
mijn vreugde toont dankbaarheid
tot ver in de namiddag…
Titanic
gedicht
3.0 met 4 stemmen 5.054 Een blauwe namiddag maakt niet meer een barst
- uit- in mij. De taal is wit en mistig.
Ik ben door bijna niets tot bot geharst.
Zij was ooit mijn dagverdrijf, maar verging
als de Titanic en later de kleurenfilm.…
GROOTSTE WATERSNOOD
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 In de namiddag
komen vele mensen bijeen
om aangenaam te huiveren
bij brullende golven
hemelhoog spattend schuim
die op de Zeeuwse kust
beuken en spoelen
's avonds davert
het woeste wind- en zeeorkest
rondom geborgen leven
in schijnbaar veilige huizen
is een nietig voorspel
van komend nachtgebeuren
omkneld door grimmig duister
rollen…
Trumps Toorn
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 133 Campagnequote werd afgeschoten,
naar het schijnt,
in de namiddag van 9/11/2016,
waarop het transatlantische huilweer
maar niet overdreef
zoals de verkozene deed, zonder schroom en met succes.…
Kikker op een racefiets
gedicht
3.0 met 22 stemmen 11.930 's Namiddags zagen we haar staan
aan de drukke hemel, boven de helle daken:
verdwaald, lauw en flets had de maan,
het dient gezegd, toen allerminst iets van een baken.
Misplaatst als een kikker op een racefiets,
een smeltende, vale, in een dof laken
gewikkelde bol kaas, hinkend naar niets
via zenit en nadir, geenszins blakend.…
Tegen mijzelf
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 87 als ik zo schrijf
spreek ik dan over de leegte
vul ik die dan op met gedachten
op papier en deel ik het met jou
die op vervulling zit te wachten
in de opgelegde stilte, van
de namiddag, net als gister
het voelt zonder meer arm
in de aangegroeide kilte
komt het binnen wanneer
je mijn woorden tot je neemt
ja, je hoort ze in het geluid…
Surprise
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 78 Rose zat als amazone op mijn orka
Onwetend wilde zij zijn, als de dieren
Gevleugeld in de tijd zonder een plek
Waar liefde sterkt, des ochtends en namiddags
Ontstond nog tijdens deze monstertocht
Een romance uit hun laaiend gesprek
Bij wijze van een wijsgerige troost
Was Rose als dichteres èn erudiet
- Gepromoveerd in gender en de dood…
Morgen Palmzondag
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 772 Met weemoed denk ik aan de tijd
toen we in de tuin van mijn grootouders
palmtakjes plukten - hoe meer hoe liever -
om de volgende dag mee te nemen naar de kerk
en in de namiddag van Palmzondag
naar de velden te gaan
en die op de akkers
te planten.…
Sprookje
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 459 in een late namiddag
het licht op zijn mooist
Het schijnsel alsof
nog niet overschaduwd.
Peutertje speelt
met zandlopers
wankel loopt ze
de wereld in.
Vrouw nadert
haar naam roepend;
dochtertje, dochtertje!!
Een verbintenis
lijkt zich wederom
te herstellen.
bliksem doorkruist.…
Palmzondag
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 217 Met weemoed denk ik aan de tijd
toen we in de tuin van mijn grootouders
palmtakjes plukten - hoe meer hoe liever -
om de volgende dag mee te nemen naar de kerk
en in de namiddag van Palmzondag
naar de velden te gaan
en die op de akkers
te planten.…