Baksteen
Je zinkt als een baksteen, als een Titanic
en groot voel je je niet, de tijd heeft geloerd
als een gier, als een adelaar in de lucht om
toe te kunnen slaan en jou op te pikken
en met jou weg te gaan in de namiddag en
je weet dat het geen zin heeft je te verzetten,
dus verzet je je niet monomaan maar berust
en wacht af, want je kunt haast niks doen.
Een foetus die in zichzelf opgerold de
verschrikking van aan een zijden draadje
moeten hangen, moet doorstaan en de last
van deze eenzaamheid en donkerte draagt-
Geplaatst in de categorie: emoties