Alle inzendingen over nat

‘t Is nat in de leegten, het zuipt er en ‘t zijpt; ‘t is droge op de hoogten, het stuift er en ‘t nijpt. Noch stijgen, noch dalen en is er mij lief: geen beemden, geen bergen, is ‘t beste gerief.…

oktober, het is herfst de mensen lopen met gebogen hoofden en opgetrokken schouders over de straten door de wind die ongehoord sterk en hard geselt huid en gezichten meedogenloos striemen doet door regen de zomer...voorbij koud en nat zonder op te kijken vervolgen zij gehaast hun weg binnensmonds zacht verwensend waar het klimaat in dit…

Verder biggelen ze in variërend tempo van waar hun zachte geluiden rustgevend zijn voor mijn hart Daarbovenop kleuren ze het vervolg van deze frisse en natte dag maar meer dan ooit breekt de lucht open en verschijnt er een mooi kleurrijk geweven blauw.…

Herdershond van op de hoek nog steeds aan de pijnstillers kopt de voorpagina, tevens voorwiel van een Peugeot, nog nat van het laatste nieuws. Poedel stapt over op blikvoer van Jumbo En het teefje van hiernaast is loops! Van hiernaast! Loops!…

onze aanhangen niets is open gebleven en geen tijd om te beslissen we zijn in een rivier gestapt op onze rit door het maanlicht laten we naar de maan zwemmen laten we door het getij heen klimmen je steekt je hand naar mij uit om je te begeleiden maar ik kan je gids niet zijn ik hou van je wanneer ik je weg zie glijden vallend door het natte…

Nu kijk je mij aan, je ogen nat van tranen, je voelt je zo machteloos op deze wijde wereld.…

de schaamte en neem me vaster in je arm laat ieder woord teveel in lucht verstillen te lang hield tijd ons in een ban vergaten wij elkaar, onszelf nu wil ‘k nog enkel minnen beneveld, gekneveld, vervoerd en geroerd ontvluchtend nuchtere werkelijkheid is het tot passionele waanzin echt niet ver; hier in jouw bed zo warm, heet de lenden nat…

dag lieve vriend bedankt voor al die mooie jaren waarin jij mijn maatje was die mij zonder woorden kon begrijpen en voor wie niets te dol was samen wandelen aan het strand je lijf uitschuddend en je natte kop in mijn hand alert op elke beweging die ik maakte trillend van ingehouden spanning gefixeerd wachtend op het stille seintje…

nee zeg nee ja het sneeuwt het sneeuwt het sneeuwt hier op amsterdam de mensen praat me niet van hun stiltes hun kijkers voor vensters hun zwijgen ze denken ze zwijgen de mensen hier in amsterdam het sneeuwt het sneeuwt het sneeuwt hier op amsterdam de straten worden nat van de witte vlokken brel zong van de neige die bleef wit…

dag lieve vriend bedankt voor al die mooie jaren waarin jij mijn maatje was die mij zonder woorden kon begrijpen en voor wie niets te dol was samen wandelen aan het strand je lijf uitschuddend en je natte dop in mijn hand alert op elke beweging die ik maakte trillend van ingehouden spanning gefixeerd wachtend op het stille seintje…

Voorzichtig stap ik het gras op En ik hoor mijn voetstappen, sop, sop, sop. ’t Gras is glibberig en nat. Voor ik het weet lig ik op mijn gat. Beschaamd kijk ik om me heen. Gelukkig, niemand, ik ben alleen. Tegenover me zie ik de grote rivier. Het is donker, maar de overkant zie ik vanaf hier.…

het ervaar je denkt bij overlevingstrijd aan paniek en angst maar die hebben ruimte en tijd nodig die is er niet, want onbewuste acties vullen de gedachtegang Vrij van verlammende angst is er grote kans op overleven die genen worden doorgegeven aan nageslacht en als collectieve ervaring in de genen geschreven Ik lift met een nat…

Mijn wangen zijn nat. Vlug kijk ik in de spiegel en schrik. Dat meisje, dat ben ik. Hier zit ik dan huilend om een meisje. Ze wil dood! Ze heeft zo veel pijn. Er valt een traan. Een traan uit medelijden, een traan voor het verdriet. Een traan voor de pijn, Een traan voor de liefde die ze nooit gekregen heeft.…

In het nanachtdauw zicht onder het blauw zich nog moe droomde, aard nog nat zelfs de zonneregen sprieten nog niet raakte het was toen, domweg toen dat ik de hakken hoorde klakken. Bij het bombardement de tree naar zolder kraakte, wij angstig toch nog geen doodskreten slaakten in het huis zonder gebroken dakpannen.…

21 juni lente voelt zich gepasseerd je hebt een adres voor me waar de zon naar me lacht ik verlang naar de zomer de schemering daalt over het verhemelde oeverland wilde planten opgeschoten geuren in het aangerande gras van mee verwaaide dromen dat stemt somber, maar ook helder verspreidt zich geur van regenplanten regenvogels en natte…

. ----------------------------- Kranen - kraanvogels: vogels die in nat grasland en hoogveenmoerassen te vinden zijn.…

Want len- en warmte is daar, Mijn geest stijgt op, naar boven, ’k Wil nat- en morgenuur Met vul- en lippen loven!…

Wieg mij op tonen die vertroosten en laat me gaan waar geen harde paden zijn, maar paddenstoelen huizen en gevallen bladeren fluisteren in natte aarde die verzucht. Laat me zijn op plaatsen die doen verdwijnen en vergeten mijn armoe, mijn tijd. Waar ik kan versmelten en al het ijs verdwijnt. Maar ach jij, jij die blijft!…

Het zijn niet alleen woelige baren, kronkelende landstroken en zilte nat die haar begeren of charmeren maar ook hier in de stad heeft zij een plekje gevonden om dagelijkse trek even te onderbreken voor een pauze op klein stukje dak in het bijzijn van trouwe buurtvogels.…

Moddergatse schepen voeren toch uit want het laatste eten was opgegeten en men bezat geen rooie duit Dus de vissers moesten wel visssen op die grote ruwe zee en hoewel het eigenlijk niet kon voeren tweeentwintig schepen mee Alle blazers en ook de aken zeilden naar het schollenplat het was een uur of vijf maar varen doch iedereen werd koud en nat…

Een zonnestraal schittert tussen kruinen van kale bomen schaduwen strekken zich naar voren uit, werpen grillige patronen op de modderige grond van een verlaten bospad dat glimt in 't frisse winters nat terwijl een klein meisje er stil loopt te dromen.…

de dag is aangeroerd boven de huizen drijven natte ijzeren wolken op straat gaan auto’s aan een onzichtbaar snoer gedreven niet spreken het is al benoemd het gaan regelmatig overslaan van een spatie stilte en dan de vloed van grommend geroes donkere ramen weerspiegelen het verloop alleen gestoord door studenten in een rondvaartboot…

Één pot nat. Terwijl de Koerden IS wel bestrijden, ook met zeer moedige vrouwen. Vreemd toch dat Turkije maar zijn gang mag gaan...…

je uitkijktoren de natuur bepaalde vaak je spel regen, zon en wind waren je makker ik zie de ruiter als mijn vaste vriend zijn splinters in mijn ruwe handen de geur van ’t hok van hout en hooi is vers in mijn geheugen blijven hangen het verlangen naar wat vroeger was vreet nu vaker aan mijn akkerziel ik zie ze staan, een traan maakt nat…

Het zijn niet alleen woelige baren, kronkelende landstroken en zilte nat die haar begeren of charmeren maar ook hier in de stad heeft zij een plekje gevonden om dagelijkse trek even te onderbreken voor een pauze op klein stukje dak in het bijzijn van trouwe buurtvogels.…

Een dagje subtropische temperaturen Hete romance op het zoute Zeeuwse strand Verstrengeld in de zwoel brandende zomerzon Passionele vrijpartij in het natte bronzen zand Golven breken op de sierlijke lijn van haar rug Vlug grijpt ze me vast, houdt me stevig beet Hartstocht blinkt in de glans van haar ogen Haar wilde blik vervoerend tot…

Het is 20 augustus Een zomerdag die met de herfst vrijt Orkaantijd Schoonvegen van de gehele aarde met minachting van de zwaartekracht Nijd Orkaanwoede Woedend schudt de wind de kruin van de notelaar in onze tuin Hevig, nat Een verzopen bloem ligt op een noot op het pad Modderige kattepootjes volgen mekaar in huis tot op een zonnig plekje…

eeuwenoude beuk heeft na een lange strijd zich gewonnen gegeven en ligt dwars over het bospad nog imposanter dan voorheen op mijn weg door zijn val is een gat geslagen in het hem omringende bos brokstukken liggen her en der verspreidt beukentakken vermengt met eiken en dennen alsof zij van een en dezelfde afstammen eindelijk bereik ik nat…

Proeve van thans in onbruik geraakte dichttrant Op de burgwal staat de dame, Doek en wangen nat van tranen; Want een dame in de romance Moet zich steeds ellendig wanen. En de maan ziet op haar neder, ’t Stormt uit alle hemelstreken; Want in de romance mogen Maan noch stormwind ooit ontbreken.…

hij gaat voorwaar hij staat rechtop zijn haan die kraait neemt van voren of gedraaid oogt ruige rover van Riaadh borst'lige kin van dagen ongeschoren zijn machtig torso glanzend glad gaaikes zijn helemaal wild en nat in droom vereend al lang van voren nagelknipper nooit van gehoord onderhoudt zichzelf met stippen tollen schroeven en…