Alle inzendingen over nat

beginnen mij te strelen Mysterieus als een natuurtalent Jouw hitte ontwaakt mijn passie Verliefd op de allerlekkerste vent Ik snuif je geur diep naar binnen Jij kleed je tergend langzaam uit Wil je proeven je zalige lichaam Als rijp sappig en exotisch fruit We blijven vrijen en versmelten Tongen teasen maken overuren De lust zwelt onze natte…

rand, Punten achter elkaar vertand, Verhard en star maar transparant, Kristallen schitteren als korrels zand, Stijgende zon op het koele meer, Stralend licht breekt speels en fel, Warmte krijgt gestaag vrij spel, Smeltende ijskappen dalen neer, Rollende tranen langs de bergwand, Verzamelen in een letterbad, Kolkend golven de woorden nat…

Het is de eerste bladzijde van een gedichtenbundel op een nieuwe blauwe dag drie zwarte kraaien verstoren de rust in het natte stadspark in de ochtend van het groene gras we zijn erg visueel ingesteld zegt de fotograaf tegen zijn model een levenslustige knappe jongeman een mistige waas voor zijn mooie ogen statusloze engel van lage landen…

Luiden deze bijzondere ongewone omstandig- heden de komst van andere tijden in en zal men tegelijkertijd zijn sporen nalaten in ieder van ons of is er misschien nog een vleugje hoop Hoe dan ook, deze onstuimige en natte vlagen zijn in mij ingedrongen; het hart diep geraakt.…

Hij sliep in zijn zwarte kooi, waarvan de toppen, gouden bollen om te strelen, niet te breken en in zijn trillende hand tussen de wijs- en middelvinger de pen, waarmee hij zijn natte haren kamde, alvorens het licht te doven. Hij zocht voorbij het venster van zijn kamer naar een droom waar de pijn was opgebrand.…

een rok er overheen zonder was onzedig in de kerk of in de kapel het hoofd en de armen bedekt ach je wist niet beter er was een lach er waren tranen in het donker je was kind en je was het niet in de kelder hingen grote katoenen onderbroeken ze gaven enge schaduwen op de kale muren Leiden ontzettend krengetjes van barmhartigheid een natte…

en geef mij de hand En laat mij u leiden door lanen, Waar bloemen aan de kant Glinsteren nat van tranen. Kom! en geef mij uw hand En ik zal u leiden waar Ons land als een toverland Licht in de maannacht klaar. De wateren zullen zwijgend zijn, Diep met murmelend beven, Waar ik mijn mond uw mond zal geven Als een dronk van wijn.…

Een song voor jou mijn schat alleen maar liefde voor jouw oor dat kan schoonheid beeldend brengen met de geur van heel veel bloemen, die groeien in het natte groene gras te mooi om hierin te verdwalen te blijven naast jou in de zonnewei ik weet dat ik moet gaan moet me melden, de plicht roept we wisten beiden dat dit ging gebeuren zo vlug…

met glitter omspannen stijve kuiten, levergevlekte handen glijden langs volvette uitgezakte heupen bijeen gepropt in een baleingetrokken korset Dikke roodgeplamuurde lippen ontploffen in het aangezicht van vermeende herwonnen jeugd uit een mondhoek drupt ongemerkt een kwijltje controleloos over een dikbesmeurde kin, glanzend als een kale natte…

Ach, hoe menig kloeke hand, Ach, hoe menig blij gemoed, Hoe veel harten zacht en goed, Hoe veel flinkheid en verstand, Zag ’k verdronken in een glas, Waar (in steê van 't zuiver nat, Dat uit bron of duinwel spat) ’t Vloeiend vuur uit kruik of vat, ’t Hels jenevervocht in was! Ziet!…

Zeehonden stromen als koelkasten over de bergen Voorbij zijn de groene dagen Eeuwig duurt de voortkabbelende stilte Eindig zijn de bemoeizuchtige vragen Ooit stond ik alleen, te paard onder de kraan Nooit was ik samen, maar enkel zonder hart De reis die ik heb afgelegd, heeft me gebracht naar natte gronden Daar waar het veen mij nog steeds…

Het meisje komt thuis, haar haartjes nat,een hagelsteen in haar schortje opgevangen. Ach het deed niet zeer. Ze heeft zojuist anijsblokjes gekocht voor in de warme melk. Bloemen mooi en kleurrijk vond ze niet meer. De gordijnen zijn gesloten al. Meisje gaat naar haar bed.…

De zandeilandjes verbonden door een sprong of een natte schoen, de zee grauw golvend, ver de pijpen van IJmuiden. We liepen op een duinpan af, ik wilde er wel wat met jou, zomaar in je jas en in de kou...... maar die gedachte kwam niet bij je boven. Al gauw stond je bovenop de kam. Behoedzaam betraden we de ruggengraat van ‘t duin.…

voeten op de geasfalteerde straat Eentje had blond haar de andere was vuurrood beide hadden die typische giechel op ’t gelaat Twee zonnestraaltjes wijl ‘t goot van de regen hun kleren waren door die regenbui al drijfnat Zij zongen samen, wij kunnen daar wel tegen en bovendien ach kijk eens, wie doet ons wat Meisjes gierend door in donkere natte…

Als donderslag bij heldere hemel op een natte novemberdag een zonnestraal door de bewolking heen op deze verder sombere dag Die zonnestraal ben jij het bericht van jouw komst maakt ons zo blij je ouders vinden het zo fijn een tweede kindje op rij Nu nog zo'n piepklein mensje maar je mag er al zijn op ons gezicht verschijnt een lach jouw…

Men zeide van dit, men zeide van dat - Het maakt er nog heden mijne ogen nat. De dorens en distels die steken zo zeer, Maar nijdige tongen die steken nog meer... Geen vuur op aarde brandt er zo heet Als heimlijke liefde, waar niemand van weet...…

Thans lig ik op een eilandstrand Te wachten op hoog water want Ik heb het hier nu wel gezien Die troep en rommel bij paal tien Ik ben het wachten meer dan zat 'K verlang weer naar het zilte nat Een blote buik, een been of bil Een verse prooi is wat ik wil Want heus een kwal heeft ook gevoel Begrijpt u nu wat ik bedoel?…

Luiden deze bijzondere ongewone omstandig- heden de komst van andere tijden in en zal men tegelijkertijd zijn sporen nalaten in ieder van ons of is er misschien nog een vleugje hoop Hoe dan ook, deze onstuimige en natte vlagen zijn in mij ingedrongen; het hart diep geraakt.…

Na 12 jaren samen moet ik verder zonder hond Het beest Is mank, stinkt uit zijn bek En likt voortdurend aan zijn kont Vandaag laat ik hem voor 't laatst uit Morgen krijgt hij van de dierenarts een spuit Ben ik eindelijk af van dat eeuwige geblaf Die natte neus steeds in mijn hand En de stank als 'ie in het water is beland Wat zal het leven…

Je lijf dat lekker, altijd graag een-in-de-zee en spel van nat en glad, een-heen-en-weer een zitten, staan en bukken en dan daarna gewoon weer kleren aan, zien we hem daar staan we groetten, praatten en jij wou weer opnieuw. Maar we hebben 't zo gelaten liepen langs het water terug.…

Het deed met denken aan de dag dat ik door de natte straat van het verleden liep. Ik wist spoedig zou ik dansen dansen om verdwenen verdriet. Werd het die middag warm? En wisten we dat allemaal? Reizend langs de paden, wegen, meren en dalen. Stranden vol kabaal. Het gewone.…

Tussen weser en het zwin De eems de dollard En de ee van dokkum En de lauwerszee Lag ongelooflijk Lang gelee Bij eb een massa Vissersgoud Garnalen In de waddenzee Bij hoge vloed En storm op zee Werd grasland nat En minder zoet Dan vluchtten friezen Zwaan kleef aan Door pompeblêd Eerst naar de wielen Terp noch ward Viel meer…

Kou rillend staan bomen verlaten en zielig bij Gekleed met de pracht van een nat en verdord blad wankelend in het leven op stuk hout waar zij verwikkeld is in een verloren strijd met de binnenkomende wind, het vallen nabij.…

nico lekker niksen Mijn god, 't is morgen vast te laat, misschien Vormt 's nachts het wassend water averij Dan zal de IJssel hoog komen te staan Gelijk de zondvloed over akkers gaan Eens in je leven komt zo'n kans voorbij Het spant er flink om bij Daventria De kade ligt pal langs de binnenstad De voeten van Geert Groote worden nat…

De zon in de strakblauwe lucht de buurvrouw puft en zucht wat een hitte wijffie, zegt ze mat ik ken er niet meer tegen weet je dat de druppeltjes parelen op haar voorhoofd haar ogen staan alsof ze is verdoofd Met een natte doek dept ze tussen haar enorme borsten in haar hand een borreltje, om niet te verdorsten in de tuinstoel op de Haagsche…

Verloren in de tremolo zal alles slijten moeten ook de onverbiddelijke naalden van de tijd kwijt geraakt langs de eeuwige natte strook voeten in de dragers van kortstondige sporen…

behaaglijk aan je buik Je hoort het ruisen van de takken De lucht en de vogels Je ziet de golven en de vissen In het heldere water De man aan de kant zie je beter Ogen maken contact Bij elke stap zie je meer details Je bouwt bruggen van woorden De andere kant komt menselijk dichtbij Kom Welkom ben je Al kan ik je niet helpen En ben je nat…

Donker is de zachte regen, vallend op 'n bleek gezicht, verandering brengt dauw, met 't vroege ochtendlicht Sta op,j e wordt vast ziek, liggend op de natte grond, maar jij blijkt eigenwijs, met strakke lippen om je mond Je hebt vast iets stouts gedaan, net als zoveel kinderen, verberg je bang in deze struik opdat ze je niet vinden Waarom vrees…

oktober, het is herfst de mensen lopen met gebogen hoofden en opgetrokken schouders over de straten door de wind die ongehoord sterk en hard geselt huid en gezichten meedogenloos striemen doet door regen de zomer...voorbij koud en nat zonder op te kijken vervolgen zij gehaast hun weg binnensmonds zacht verwensend waar het klimaat in dit…

handen als vuisten Verkrampt net als die ene keer Toen hij elke deur dicht deed En mij alleen achterliet in tranen Ik volg hem in zijn voetafdrukken Een spoor van wat eens was geweest Achtergelaten op de Herengracht Waar we volop dansten en genoten Elkaar vonden in alles wat mooi was Ik versnel mijn stappen kom dichterbij Mijn hand raakt zijn natte…