Alle inzendingen over nodeloos

Onder de sterren In de regen Om het huis kom ik ze tegen Bij het ontbijt Erna, ervoor Het houdt nooit op Ze gaan maar door In de auto In de kroeg Ze stoppen niet Tis nooit genoeg En zelfs op straat In volle drukte Geen moment Dat het mij lukte Ze in te tomen Te verdringen Machteloos Ze te bedwingen Soms is het te Slaan ze op…

de wereld is zijn verstand verloren of was het er één wiens frustratie zo was opgekropt dat hij de vrijheden van zijn thuisland niet aankon zodat hij kon overgaan tot het beramen van om hen die het leven liefhadden nodeloos mee zijn dood in te sleuren gewoon, omdat het kon…

Waren wij nodeloos grievend, nu vredelievend.…

Platanenleed Takken Nodeloos geamputeerd Ik was het die ze op moest pakken in niet te tellen moten hakken Moedwillig de natuur versjteerd…

De zin van leven is soms onzinnig te noemen maar wie zijn wij, om die reden te roemen wie zijn wij om te bepalen of onzin ook nodeloos is? Alles heeft een reden. Helaas.…

Door het orgaantekort in Nederland Gaan vele levens nodeloos verloren, Maar misschien zijn er elders nog donoren; Afghanistan ligt daarbij voor de hand: Dankzij de bommen der Amerikanen Is daar een verse voorraad aan organen.…

mensen weenden luid om de man die hen verliet maar het ergst van alles: ze hadden verdriet om iets dat niet bestond de man die zij zo diep aanbaden was het kind dat al die tijd verstoppertje had gespeeld…

Hoogste tijd educatie te educateren. Vorming, onderwerpen aan hoger onderzoek tot zinvolle correctie van ’t studieboek hoger intelligentie te pretenderen maatschappelijke problemen evalueren te komen tot aanvaardbaar peil der student dat hij alvorens te blameren verschil kent tussen eindeloos fuiven of ook iets leren terwijl hoogleraar…

Als vrijwel dagelijks het nieuws altijd wordt bepaald door vormen van terreur de tijd uur-na-uur weg tikt met geadresseerde bombrief bij de deur Hoe kan tijd nu werk'lijk niet janken terwijl onze wereld onmens'lijk zichzelf immer en altijd zal blijven herhalen Oorlog, geen structurele vrede Grote vraagtekens van de natuur Onvoldoende…

soms weet ik niets te schrijven dan lijken letters in oud zeer te beklijven of houdt de geest ze in grijs gevangen ook kan hij het ongeborene naar verten dromerig doen afdrijven als een literaire abortus provocates van een nodeloos bevrucht verlangen…

(Een hoop ijdelheid) Virtuoos doch afgeleid toont zijn kunsten achteloos Onderdaan der ijdelheid Roem en rijkdom- gekkigheid Om den brode nodeloos Lust als broze paria Publica hysteria Aanbidden van gebrekkigheid…

Negentiende-eeuw, nederigheid Na 1999 Nimmermeer normale noviteiten In Nanking negentien miljoen nomaden Normoverschrijdend nagenoeg normaal Nee niemand nagelt anonieme namen Nodeloos neerbuigend aan de paal…

Wat hebben we weer nodeloos geleden, Door Rutte en zijn hielenlikkers-kliek, Hij maakte heel ons landje arm en ziek, Vandaar mijn wens vervat in deze bede: Ontslag voor deze laffe woordenkramer, En honderdvijftig Omtzigts in de Kamer!…

Nog streep ik letters en adem nodeloos de tijd die me komt helen – doch vele woorden ben ik kwijt het zachte in mij het zachte strelen doorweekt en beschreven met zinnen en of god mij haat het zal best kunnen neen ik noem het geen verraad maar ondermaatse lessen…

Nodeloos zwelgen in het zweet Dat mijn rug laat rillen. Het antwoord weigeren Tot het bijt in mijn geheugen.…

De nacht kleurt het verlangen Voorbij het purperen avondrood, Een bootje draait en danst Op golven net een slag te groot Driftig manoeuvrerend Raakt het nodeloos in nood, Geluk eerder nog verterend Nu met schrik beroofd van De laatste meedeinende golf, Op verlangens na verdronken.…

ze noemen je een held maar je was zo alleen in het veld ze noemen je een held maar je had zo'n angst voor 't geweld je was nog jong geen twintig jaar was met jezelf nog niet klaar was bang voor het gevaar dat oorlog is jij wilde geen held zijn men maakte er een van jou die stierf voor zijn land voor zijn kameraden weerloos --- nodeloos…

moment van herdenking slachtoffers van nodeloos bruut geweld verdriet, mededogen gevoeld in het land voor Samuel Paty en de onschuldigen omgebracht in Nice ik zou het willen uitschreeuwen om het verdriet zo groot, vele tranen snikkend tegen de angst, want die is verstikkend letters op papier letters, woorden die vragen, schreeuwen om…

Het ongerijmd verlangen dat glansrijk de schemer bood de dagen mijmerend doen galmen met de ranke souplesse van de nood, laat voldoende ademscheuten om schamelheid te verdringen, een schouwspel adembenemend wanneer men de dichtregels kent, mijn hart zal dan niet nodeloos tikken maar met fantasie krachtiger dan ooit wannneer het de onherroepelijke…

schaarste kleurt de leegte dromen hangen in de wind nu de teugels vieren verliest je geleidelijk alle grip nodeloos happend naar ontnomen lucht verbreken ogen een pijnlijke stilte smaakt de regen bitter lang zijn de gangen waarin gedachtes dwalen steken verdichte beelden zichtbaar af bij de schijnwerkelijkheid…

Wat een wereld is dit toch, Onverdraagzaamheid ten top, Niemand die meer iets wil delen, Nodeloos geweld door criminelen in de dop. Elkaar op straat begroeten, Vindt men een dom idee. Van alle regels die ze moeten, Ongedurig, chagerijnig en ontevree. Normen en waarden doen er niet meer toe, Elkaar het leven zuur maken.…

Hoe leg ik hem uit over nodeloos geweld, dat wereldleiders gebruiken om te regeren? Wereldleiders, het gaat ze voor de wind, maar hoe kunnen ze het ooit nog vergeten, dat elk mensenleven belangrijk is en telt. Ik vraag me af of ze ooit nog zullen leren?…

Al mijn nodeloos gepieker stroomt als water naar de zee. Wie blijven zijn mijn eenden. Geloof, hoop en liefde ook. En mijn schone zelf.…

Nodeloos geluidloos, onbekend, niet gewend, troosteloos, voelt waardeloos. Toch welwillend, onhoorbaar gillend, luister 't gefluister. Voelbaar verstaanbaar, breekbaar lichtpunt in het duister.…

Zij, als nacht zo nodeloos geboren, zwart op zwart en in dat zwart verloren, zijn licht dat om zichzelf verlegen zit te bidden dat het duister hen verhore met diep in hen van elke pijn de pit.…

Zeker de mooie dingen rek ik niet nodeloos, hoe mooi ze ook waren. Ik ga nu de oever van de lente bevaren.…

zinnen, de daad van een wankele berg die zich hult in de leegte van het verlaten landschap of neem het zoals het sterven zich verrijkt aan tranen, de geur van gestold bloed waarvan het blad nooit liefde heeft gekend geen profeet schrijft nog nostalgie op zijdeglans met vileine teksten zonder oorsprong, maar kerft zijn geweten met nodeloos…

Ja, ik herdenk, gedenk mijn opa die vermoord werd door al bleven zij mij het antwoord schuldig, levenslang ja, ik herdenk al degenen die nodeloos het leven lieten, zigeuners, homo's, mannen, vrouwen, kinderen alles was 'n reden om ja, ik herdenk omdat ik mijn vrijheid dank aan degenen die hun leven waagden broers, zussen, vaders, moeders…

Levende poezie zuurwrang vruchtloos ontoegankelijk hoog glanzende culturele poepdoos beschamend lijkenwaad rechtstreeks uit diepe zielencultuur vingerrijk verleden verzuchtend het nodeloos weten hoogmoedig steekspel der gedrochten de gouden spoelbak verblind oogwaarschijnlijk op dwarshout gericht stinkend het riool indrijft wetenschappelijk…

Cognac, nodeloos, koud gezet. 'Draag je mijn stukken?', hoort hij vragen. Onderwijl zijn ogen nat. Druppels langs een glas, een fles die ooit veel voller was. Dan in de verte, een waardeloos kermen, kreunen, dat met wijn en thee langs lege kelen schraapt. Neen: de wereld is niet volmaakt.…