Alle inzendingen over nood

Geef ons brood en kracht ten leven, Gij, die alle nood vervult! En vergeef ons onze schuld, Zo als wij elkaar vergeven! Voed ons harte met Uw Geest; Leer ons lieven allermeest! Leid ons, macht- en krachtelozen, Geen verzoeking te gemoet! Maar beveilig onze voet, En verlos ons van den Bozen!…

Aanschouw mijn nood, mijn neergezonken geest, En zie mijn oog van stille tranen leken! Ik smeek om niets, hoe kwijnend, hoe bedroefd. Gij ziet mij een prooi van bedwelmde zinnen: Gij weet alleen hetgeen uw kind behoeft, En mint het meer dan ’t ooit zichzelf kan minnen.…

Het is veeleer geluk, waardoor ik tranen wis, geluk van vroeger, dat ik nu zo node mis. Toch ga ik wel weer zoeken naar iets wat ik toen had. Alleen om daar weer te vertoeven.... Bij mijn geluk, waarvan ik ééns mocht proeven.…

Heer, wees met allen die in nood verkeren Die vrede en veiligheid moeten ontberen Heer, ontferm U. Heer, wees met onze kleine kinderen Dat geen pijn en verdriet hen mag hinderen Heer, ontferm U. Heer, wees met allen die ernstig ziek zijn Die het moeilijk hebben en vergaan van pijn Heer ontferm U.…

Dies hebben ook op dijne macht grootdadig Ons ouders vrij vertrouwd; en du genadig Hebs', Heer, verlost, uit alle lasten smadig, In hare nood. Als haar geschrei rees tot in dijnen schoot, Du stondst hen bij, in alle wederstoot: Zij hoopten vast, en werden niet schaamrood In hun gebeden.…

zwembad om mijn lot te ondergaan en ik plonste als een baksteen in het diepe naar beneden waar mijn houtje-touwtjes knapten en ik bijna was gebleven maar ik wou mijn zwemdiploma niet verloren laten gaan en dus vocht ik mij omhoog totdat mijn vingers boven dreven En ik wees ze als een dominee die preekte naar de hemel waar een reddertje in nood…

Verstrooid langs de heirbaan, in kommer en nood Zocht zwervend en beedlend de dorper zijn brood. Maar eindlijk wees 't lot aan het kind het gezag; De riddervorst viel in de weiflende slag. Luid zongen de priesters en loofden hun god; Het leger trok op naar het koninklijk slot.…

Een witte roos bloeide op het vale veld, roos van de dood te midden der gewonden een jong gezicht had in zijn laatste nood de vage schaduw van een lach gevonden.…

Je hebt nog een heel avontuur te gaan, ik zal altijd in jouw nood klaarstaan. Al staar je even doelloos naar de zon, weet dat jij bent, mijn grootste levensbron. Zie je lieverd, het wonder in jou.. (het gewone, schuilt meestal achter een wonder..) je mama..…

Gij behoeft niet te spreken 'k verlang niet te kennen Uw nood ! wie wil mij ontsteken, wie geeft mij het leven met d'inslag van dood? — Hier zijn mijn voeten, mijn borsten, mijn handen, hier zijn mijn leden, mijn lippen, mijn mond, wie laat mijn folt'rend smachten verbranden? wie heft heel mijn wezen van aard-zware grond?…

Ik heb honger, ben in nood en voor mij zijn vrienden dood, 'k heb geen kamer en geen vrouw, 'k bleef alleen, doch zonder rouw, 'k heb geen tranen, 'k heb geen lach... morgen zij de schone dag!…

Geef ons brood en kracht ten leven, Gij, die alle nood vervult! En vergeef ons onze schuld, Zo als wij elkaar vergeven! Voed ons harte met Uw Geest; Leer ons lieven allermeest! Leid ons, macht- en krachtelozen, Geen verzoeking tegemoet! Maar beveilig onze voet, En verlos ons van de Boze!…

Veertig lange jaren Keken van onder op mij neer Van ongeboren haren Naar biddend tot den Heer Van liefdesbrief tot noden Elke kerst maar weer Verjaardagen en doden En geboortes keer op keer.. Stapels stapels prullen Waarom gooi je nooit wat weg?…

De mond vergat sinds lang de kunst van ’t hart te kneden, En de overreding week, die van dees lippen vlood: De matte boezem zonk; en geest en kundigheden Verstierven in de klem van d’algemene nood. Wat zoekt ge, o Kunstvriend, nu, na de uitgeblaakte vonken, De fakkel nog in de as, die van haar overschiet? Ach!…

Daar vloeit een zilverklare bron, Die alle nood verdrijft, Waar Willebrord zijn dank bij stort, En die gezegend blijft. Dat is de put van 't klein Heiloo, In Kenmerland beroemd; Die 't wonder looft ontdekk' zijn hoofd En strooi hem met gebloemt.…

Nooit trok ge, in hoge nood om onderstand gevraagd, Met loden schoenen voort; nooit hebt ge uw Vriend verlaten. Gij zijt de steun des lands, de band der onderzaten. De rampspoed juicht in 't leed, als gij hem onderschraagt. O zuil van 't echtgebouw! o schoonheid, nooit volprezen! De vriendschap spiegelt zich in uw aanminnig wezen.…

In vreugde en smart in nood en klagen Zal 't Godvruchtig volk naar de Here vragen Plotseling overstelpt door de wereld met vragen Jezus Christus en zijn bruid Zijn heimelijke vijanden blijven zagen Over het Coronavirus in onze dagen Vallen aan op hun buit Een brandende pijl door glas en lood Gevecht van leven en dood In Zijn Huis daar voelt…

liefde kloppende hart heb jij in het geheim een kasteel gebouwd omringd met bomen die wortelen in het woud hoor ik de echo van zovele dromen het is jouw stem die zingt over de zomer zwaluwen die scheren tussen dansende wolken het geluid van een koekoek in avondrood een stem die laat fluisteren wat ware liefde is zo vaak samen in diepe nood…

Heer, wij bidden U voor deze wereld in nood Voor de mensen die in angst verkeren Die door oorlogsgeweld en honger verteren O, Heer, agressie en terreur zijn vaak zo groot.…

Soms wordt hun ruzie zo groot dan geraken zelfs zeeschepen in nood verwoestend belagen zij elkaar en brengen mensen en schepen in gevaar.…

bijten in stijgen tegen zwart massief de steen graniet basalten rots als trots de aarde uitgekotst rennend hijgend hart op hol zoekt groen zijn weg naar geel en bruin in water dat als zilver door de handen glijdt hemel toont krampachtig blauw in violet gebed vervaalt het grauwe lijk de dood eenmalig en goedkoop de tijd vermoordend in zijn nood…

En dan die vele naamloze boeren gedurende de tweede wereldoorlog jaren; die de redders in de nood van de vele stedelingen waren.…

Je was een held, zo werd gezegd een medaille, niet van node het was de groep die sprak, dus "waar en wet" makkers van het eerste uur, door avontuur verbonden.…

Een vriendschap kan soms uit nood worden geboren, wanneer in de bittere koude bijna een leven wordt verloren. Tussen de Alpen kan een mensenleven langs de rand van de afgrond gaan, in het hooggebergten kan dan alle hoop in een illusie verloren dreigen te gaan.…

Moeder de gans, uw kroost is in nood ! Een smerige rat beet uw oudste net dood. Maar moeder doet niks want ze is post-nataal en volgens de roddels verstoord cerebraal? Maar waar zit de vader hoor ik u denken.. Die zit in ’t café zichzelf te beschenken. Porto, jenever, wijn of karmeliet .. Zo verdrinkt vader zijn ganzenverdriet.…

Door godverlaten straten trekt de dood even verlaten door de koude herfstwind De wind huilt droevig diens grote nood hij schreit luider dan een droevig kind De dood werpt zijn schaduwen vooruit als spoken dempen ze het laatste licht Rillingen glijden over menig kille huid angst leeft op ’t oude afgeleefd gezicht De dood werpt blikken…

mis met ‘ja’ zeggen een wijs man zei ooit: keep your friends close but your enemies closer maar misschien is die man niet zo wijs misschien zat die man ook achter een mitraillette, klaar voor de onderwerping van een weerloos volk dat in een open veld staat maar, is dan de vraag, zoeken we die allemaal niet een beetje hebben we allemaal geen nood…

Was bereid zelfs zijn leven te geven voor mensen in verdriet en in nood. Waarom gaf hij alles. Waarom bestreed hij de dood. “U hebt mij een lichaam bereid,” zo bad hij tot zijn Vader. Een lichaam gehoond en bespot. Om mensen leven te geven. “Daartoe ben ik gekomen, om uw wil te doen, o God.” Hij gaf het bewijs van Gods bestaan.…

de IJssel hoog komen te staan Gelijk de zondvloed over akkers gaan Eens in je leven komt zo'n kans voorbij Het spant er flink om bij Daventria De kade ligt pal langs de binnenstad De voeten van Geert Groote worden nat Vervloekt zijn Rijn en Waal en Isala Als je deus ex machina wilt zien Dan is de Ark van Wilp redder in nood…

En eenmaal op een dag in Mei, Was 't kind zo moe, zo loom; Hem leek de brede, bruine heî Wel 't landschap uit een droom; De vogels zongen ginder ver, Als zweefden ze op een gouden ster Hoog boven zorg en nood, En kweelden zoet en zongen er Voor 't Kindeke van de Dood.…