228 resultaten.
Met vallen en opstaan...
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 Wanneer oceanen verdampen,
verschijnen wolken.
Wanneer wolken bevriezen,
vallen unieke ijskristallen.
Zoals ook unieke mensen bestaan.
Vallen, opstaan en verdampen.…
kan het zijn
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 83 kan het zijn dat
jij gesloten bent
een oester die zich
alleen thuis voelt
in ondiep water
van oceanen
dat je weinig stof
doet opwaaien
ik je kan openen
al weet ik niet hoe
dat het jou niet
uitmaakt
op welke bodem
je leeft
hard of zacht
kan je dat zijn?…
zee
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 237 Slapende blauwe oceanen
Ontwaken door de wind
Welke mij liefdevol aait
Hoog op de golven dansen
En een handkus gooien
Naar die gouden horizon
De zeilen maken dat vragende geluid
Waarvan het antwoord bekend is
Ik hou van de zee…
Achter de horizon
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 248 Achter de horizon slapen zwanen
en moeders in japonnen
kinderen onder luchtballonnen
bij het water dromen vaders
in tranen die rivieren maken
en oceanen zonder zon
staren naar bomen
die woestijnen benijden
mieren die olifanten berijden
in een land dat niet bestaat.…
Atlas van de waterwereld
snelsonnet
4.0 met 1 stemmen 148 De oceanen liggen vol met troep
En microdeeltjes drijven in hun maag
Het leven wordt verdrongen, laag na laag
Wij maken van de zeeën plastic soep
Ons kunststof-dna vervormt de cellen
Straks zwemmen er slechts plastic schaalmodellen…
het vlakke land
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 118 ik kan slechts
traag verhalen
over de vlaktes
waar ik was
over de
grootsheid van
het hemeldak
over winden die
ononderbroken
aanrolden over
eindeloze
oceanen hoe
de leegte me
ruimhartig adem bood
hoe het vlakke
land het hart
uit mijn lichaam
tilde
daarover kan
ik slechts
traag verhalen…
Puur
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 104 Als verliefdheid niet zo zoet was
en verdriet was niet zo zuur
Dan was de herfst niet zo kleurrijk
en de winter niet zo guur
Bergen zouden vlaktes zijn
oceanen kleine waters
De klok zou geen secondes kennen
er is alleen nog "later"
Het is nu toch veel mooier
alles is nog puur
Want verliefdheid is nog zoet
en verdriet blijft altijd zuur…
Dichterswater
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 104 Is waarin dichters drijven,
zoals in diepe oceanen,
wanneer ze dichten gaan.…
drijf met de wind
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 145 Na twintig lange dagen
Een tijd van eenzaamheid
Kan ik nu verdragen
De last die het dragen heet
Gaan met het water
Begaan met de lucht
Drijf als een vlinder
Vlieg met een zucht
Oceanen hebben dieptes
Als bergen dalen kennen
Maar toppen boven alles
Toppen toppen
Evenwicht…
Vlucht naar de vrijheid
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 316 Over bergen en obstakels
geen zee of meer
die je vrijheid beperken kan
vlieg over oceanen
grote vlakten en woestijn
naar waar je liefst wil zijn.…
Ochtendnevel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 159 O, te zwemmen als een vis
in verre oceanen
en te vinden wat je mist
O, te vliegen als een vogel
door de ijle wolken
ervaren wat je niet wist
O, langzaam te verdwijnen
in de ochtendnevel
en niemand die je mist
O, ga met me mee lief
naar al het onbekende
wees mijn illusionist…
SENTIMENTELE POËZIJ I
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.022 Duizendtallen oceanen
Zijn in 't eindloos wereldmeer
Van mijn bittre weemoedstranen
Slechts een droppel en niets meer.
Honderdduizend eksterogen
Doen de zwerver minder smart,
Dan het branden van mijn ogen,
En het smachten van mijn hart.…
Mijn stem
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 899 Laat me vrij
Laat me gaan
Het is tijd
’k Moet hier vandaan
Zwevend
Over
Landen
Weiden
Stranden
Oceanen
Zeeën
Meren
Naar een onbekend gebied
Vanwaar
Ik kan observeren
Zonder dat men mij
Ook ziet
In die rust
Zal ik dan blijven
Nooit
Door wie of wat gestoord
Misschien
Dat ik dan kan begrijpen
Waarom
Mijn stem niet werd gehoord…
Zuurstofrijk ?
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 225 Geschuimde regels
op een gedachtezee
in oceanen van
onvoorspelbaarheid
waarin ik tijdloos onderga.
drenkeling naakt zonder
vinnen en schubben,
filter de woorden met
de kieuwen, om het
zuurstofrijke vocabulaire
uitzicht te vernieuwen.…
alles wat je hebt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 116 er waren vogels met veren van dreiging
uitzichten die alleen jij hebt gezien
er waren oceanen van wachten
stromen van het leven die je bewogen
er waren kersenbloesems van leven dood en wedergeboorte
er is graniet er is goud
smelten en bevriezen
er is binnen- er is buitensluiten
licht tussen de bomen
er is je ziel alles wat je bent…
Droomvrijheid
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 397 Intimiteit bracht de droom
tot droomvermenigvuldiging
dalend in het droomland
en vele node woorden
vond ik, naast mijn domheid
ik wilde weer weg
in het hotel van verdriet
kon ik de maan naar je toetrekken
tijdens een windstille nacht die ademde
over oceanen vol onbeheerste vrijheid
omdat er een werkelijkheid verscheen.…
Druppel
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 432 Ik ben een druppel
op weg naar de
oceaan, langs
bochtige beekjes
vervolg ik mijn bestaan
vloei langs rivieren
vervolg mijn weg
eindpunt van
het leven
waar verdamping
mij doet overstijgen
word ik gevangen
in een wolk
overzie de beekjes,
rivieren tot oceanen
in hunkering
van mijn aardse leven…
Ziel
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 89 Met iedere geschreven zin
ontbloot ik een deel mijn leven
ik ben een mens die eens diep viel
en nu op zoek is naar zijn ziel
ik voer op de wildste oceanen
in iedere uithoek van de aardbol
heb ik gezocht
In iedere bergspelonk, de diepste krocht
ik heb mij dus naar het schrijven gekeerd
daarin vind ik haar zeker
alleen wat verweerd.…
sterrenstof
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 242 hoe licht moet
men zijn om
aan de aarde te ontsnappen
hoe ver zal
men gaan om
de horizon te bereiken
hoeveel honger
heeft de zon als
zij de planeten opeet
hoeveel as
is nodig voordat
de zon een ster wordt
hoeveel jaren
duurt het voordat
de oceanen verdampen
hoe pijnlijk
is de sterrenstof waaruit
we gemaakt zijn…
Joshua
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 2.075 In de gloed van de rode zon lijkt hij
nog het meest op een zwarte leeuw,
over oceanen en tijd
naar deze woeste kust verplaatst.
Zijn manen slingeren een radslag,
zijn brullen is van zijde,
hij heeft zijn oren
naar de zoute wind gedraaid.
Hier is Joshua:
schrijdend, spelend, rennend
over dit Thaise strand,
zijn lach is breed en wit.…
Bewonderenswaardig
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 190 Iedereen bewonderde
zijn weidse blik -
zoals díe uitkeek over het landschap
bergen, dalen, bossen en meren
woestijnen en oceanen
onafzienbaar als ze waren
toch hélemaal in zich opnemend
die blik die zei:
pas als ik dat allemaal belopen
bereden, bevaren heb
en daar dan ben, dáár
daar helemaal achteraan, weet je wel
dan ben ik er -…
Alle tijd van de wereld
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 58 In dorre woestijnen en in oceanen.
Ook in een mens die gestorven is,
en in onze herinneringen leeft.
In een aandachtig levend mens,
die alle tijd van de wereld heeft.…
ONONTDEKT
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 59 luchten verbergen soms
onverwacht een wervelwind
oceanen bezitten onpeilbare
diepten en draaikolken
er zijn bergen met verborgen
grotten die niemand kent
soms is er een moeder die
onverwacht bevalt van een kind
of een oerwoud met nog niet
ontdekte dieren en volken
en soms zijn er mensen
met duivelse gedachten
die te laat worden herkend…
Immuun?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 291 waarom vloeit er nog inkt
harte vocht, in kanalen bedwongen
naar oceanen van papier
altijd weer die eendere golf
vervluchtigde monding
vergleden strandzand
wat me krimpen doet
mijn zinnen ontdoelt
afgedreven wrakhout
ergens aangespoeld
op tijdloze klippen
zonder ondervloed
verlaten, verwezen
mijn pen
leeg geschreven…
Een schitterend relikwie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 78 ik heb altijd met
gretigheid gereikt
naar ultieme schoonheid
vond ontroering
en extase in de
mooiste muziek
zag de ziel
van een schilder in
een schitterend relikwie
verdwaalde in de
paradijselijke rankheid
van een beeldengroep
maar schrok ontzettend
van oceanen vol met
niet afbreekbare troep
kan schoonheid nog bestaan
als…
Machteloos
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 477 de poolkap ontdooit,
door smeltend ijs
rijst het peil
in oceanen
vermengd
met zoute tranen;
miljarden zijn het,
bedroefd geplengd
machteloos
ervaar ik het verlies,
en zelfs uit zuidelijke streken
waait soms een kille bries
tergend langzaam,
we doen het rustig aan,
helpen wij onze aarde
uiteindelijk naar de maan…
Toonloos vertellen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 97 Ogen waarin de glans
Ontbreekt, haren
Dof van eenzaamheid
Sprankeling die al
Lang verloren ging aan
Oceanen van verdriet
Open blik die levens
Lang gesloten is
Leven gesloten ingericht
En stem die alle
Leven kwijt is
En als hij iets
Te zeggen heeft komt
Hij niet verder dan
Toonloos vertellen -
Toon van oneindige
Vergankelijkheid…
alles wat je hebt
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 100 er waren vogels met veren van onweer en dreiging
er waren uitzichten die alleen jij hebt gezien
er waren oceanen van wachten
er waren stromen van het leven die je leerden mee te bewegen
er waren kersenbloesems die spraken van geboorte leven dood en wedergeboorte
er is graniet en goud
er is smelten en bevriezen
er is binnen- en buitensluiten…
Druipsteen
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 649 doorstond zijn rots van weeromstuit
hagelstormen en orkanen
hij brak op ongehoord geluid
van ingehouden eigen tranen
verdroten droop zijn edelsteen
bergaf naar donkere oceanen
verschool zich daar in het gemeen
van angsten en gebonden wanen
soms schittert op het watervlak
een glimp van ongetemde kracht
ontkent een blauwe hemel strak…
glanzend moment
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 470 Een glanzende dag
Laat je zwevend dromen
als de wolken in de lucht
en de vogels gestrekt over de oceanen
die geruisloos worden vervoerd
door de briesjes bij het zonnige land.…