Druipsteen

doorstond zijn rots van weeromstuit
hagelstormen en orkanen
hij brak op ongehoord geluid
van ingehouden eigen tranen

verdroten droop zijn edelsteen
bergaf naar donkere oceanen
verschool zich daar in het gemeen
van angsten en gebonden wanen

soms schittert op het watervlak
een glimp van ongetemde kracht
ontkent een blauwe hemel strak
de eeuwigheid van deze nacht

Schrijver: Ludy Bührs, 23 juni 2008

ludy.roumengmail.com

Biografie van deze schrijver

Verdriet depressie hoop

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 34 stemmen 649