Alle inzendingen over ogenblik

Hier naar de stilten van uw troon Stijgt in éen toon 't Veelstemmig wee dat bruist in de aardse holten; En elk gelaat dat tot u opziet uit de volten, Is ogenbliklijk schoon.…

De nachten komen met raadselachtige ogenblikken. Waarin ik vlucht bij de moeders voor mij. Want we hebben moeders in de hemel, en moeders op het land en moeders in het water. Opeens merk ik dat ik hulpbehoevend ben en dan weet je dat je een moeder hebt.…

kom wel meer kunstige aardse engelen tegen op mijn reis beeld, je ligt stervensmoe gegoten in renaissancestijl aan de edele rand van edentuin mijn grote poëzie-engel, vervolledigd stilleven blauw licht, ornament van puur arduin ook engelen moeten af en toe rusten 'k voel verscheurd het verdriet in mij mensen, zeggen op het juiste ogenblik…

letters vallen van haar golvende lippen een branding van woorden van brede gebaren iedere zin dringt door tot de kern ieder ogenblik is een geboorte. Niets heb ik te zeggen ieder zintuig steekt in dit uur van leven.…

De conclusie van de Volkskrant is onjuist: Wanneer er een forse goudader in zijn lichaam ontdekt zou worden, zou zijn leven geen ogenblik veilig zijn. ----------------------------------------------------------------- uit: Persoon/Onpersoon (1971, verzamelde gedichten)…

Het graafwerk door soldaten is nog geen ogenblik gestrand. Er is koortsachtig overleg dat vast en zeker ons betreft. Vinden zij hier net als wij de weg? Is er ook van ons verweer besef? Daar in die hoek ligt onze dodenakker in de oksel van de nacht waar allen vrij zijn van gejakker; het omhulsel van ons voorgeslacht.…

De stervenden walgt dartle wellust, Ook walgt hem de eêlste nectar, In 't vege tijdgewricht: En, vrij van 't ondermaanse, haakt hij In de uiterste ogenblikken Naar de armen van de slaap.…

Hoe het waas als een mist zonder enig teken van beweging en geluid blijft hangen zodat verschillende soorten klanken worden gedempt, dingen ziet men pas op het laatste ogenblik Op welke wijze gedachten en gevoelens stromen en vloeien samen tot een punt.…

water in 't grimmige nachtdonker speelt de zanger moedig een reuze bliksem schittert de verlangde vrouw verschijnt op de ziedende schuimbergen hartstochtelijk werpt hij zich in het woedende gebulder dobbert wild op en neer Minja 's armen omvatten met tere gevoelens drukt ze hem aan haar borsten de minnaar beleeft zijn gelukkigste ogenblik…

Dwalend en verdwalend tussen hoop en wanhoop waarin zij iedere sirene met verleidelijke stem en onweerstaanbare zang probeert te achtervolgen in deze geruisloze sliert daar alles is gedempt tegelijk verschijnen de dingen op het allerlaatste ogenblik.…

Hoe het waas als een mist zonder enig teken van beweging en geluid blijft hangen zodat verschillende soorten klanken worden gedempt, dingen ziet men pas op het laatste ogenblik Op welke wijze gedachten en gevoelens stromen en samenvloeien tot een punt.…

En op hetzelfde ogenblik in de feestzaal van Hilton Afgehuurd door Bethlehem Steel Brengen zeven jonge kelnerinnen als blote engelen verkleed het kerstgebraad op gouden schotels aan.…

Ongekende schoonheid, waar kom jij vandaan, hoe jouw gezicht met haar goddelijke blikken en ogenblikken mij voortdurend in beroering en vervoering brengen, een verwarring klopt alsof ik jou nooit eerder heb ontmoet, steeds weer verrassend en elke keer anders.…

moedermoord mijn lief, mijn dier, mijn buidelvrouw ge zoekt me, ge vervult me ge zijt mijn eikpunt en mijn absolute paradox in al haar goddelijke implicaties, mijn lichaam is mijn vlag en abdicatie, jouw roofdier ben ik, als taximan van Luik tot Brussel zuid, als held toekoer of indiaan En toch ben je teder, ben je sublieme traagheid in één ogenblik…

Op zo'n ogenblik kwam eens Marcellus Emants voorbij; hij had 'n zwarte portefeuille in z'n hand: hij kende me niet. Ik keek hem na tot in de Barentsstraat. Wat zit de zon-bal vast-geknald aan het eind der straat! Haar vuur verguldt de klinker: een hete fornuis plaat. De tram rijdt tink-tink bij de bocht der straat.…

Wat U ziet is wat er is en wat U niet ziet zo voorbij probeert U dat maar te begrijpen in het vierkant van uw leven Langzaam boog mijn hoofd naar links om maar dat ene beeld te grijpen wreef mijn ogen nog eens uit om ze vervolgens toe te knijpen Ja, heel goed - sprak achter mij een zware stem de kunstenaar die mij liet schrikken in een ogenblik…

'Kom ogenblikkelijk, ik ben ongeneeslijk ziek: een liefde van zo'n dertig of zo jarenlang beleden is vervallen, schijnbaar, in het niets, alwaar het klaarblijkelijk al op zijn plaats was, al die tijd.…

Je overdenkt jaren vol vreugde en verdriet ze vlogen voorbij, in een ogenblik lijkt wel als je op die decennia terug ziet, leek het gisteren of vorige week, zo snel! Zou je dingen anders hebben gedaan, of zou je dat juist niet, misschien zou je steviger in je sandaaltjes staan of heeft het leven je deze lessen juist expres laten zien?…

Het offer dat je bracht kostte jouw veel kracht ergens te weten dat je eerder zou gaan dan ik je hebt lang toegeleefd naar het einde het laatste ogenblik. Over dat waar je niet over kon praten wist je waarom je de aarde wilde verlaten. Jij, die het leven liet je gaf me de ruimte terug de rust.…

Ik houd van al die goudbruine schakeringen die heimwee en nostalgie uitstralen zodat mijn breekbare warm wordt gehouden Het is de herfst die in het lichaam is ingedrongen, mijn eigen tuintje waarin haar magische natuur metamorfose zal ondergaan op elk ogenblik, een vorst nabij.…

Haast genaakt u ’t ogenblik Dat u aller schepslen schrik, In een blinde hoek verscholen, Aangestapt op wollen zolen, Onzacht toeroept: Hier ben ik! Ach, wat is des werelds lust Ras geblust! o Hoe vluchtig is ’t genoegen! Welk een bron van angstig zwoegen! Hoe verwoestend voor de rust!…

De laatste straal zonlicht gevangen in een ogenblik Het eerste druppeltje verkoelende regen na een hittegolf De plons in zee na een lange periode aan tobben De tijdens het in de ogen teruggekeken worden ontstane klik Het huilen naar de maan van een eenzame wolf De hersenen voorzien van velen lobben Gedachten aan iemand van vroeger en je loopt…

Gebruik toch 's levens ogenblik Zo lang de dood wil borgen. Al schokte zelf de hemelspil Uit haar metalen pannen, Weest gij tevreên, gerust en stil; Een die gelukkig leven wil Moet hoop en vrees verbannen. Zou gij gestaag bekommerd zijn? Zou druk uw vreugd besnoeien? Neen, neen. Verdrijf die boezempijn.…

Hoe stijf ze er prangen En dringen ze en drangen Al winterse winter voort. 0, dat is wel zeker, Dat nooit gouden beker Als zij bij het ogenblik hoort.…

jeugdliefde denken en ineens kom je die ergens tegen Rillend en bibberend van de kou neem je een heerlijk warm bad Je maakt een heerlijk fietstochtje in jouw meest favoriete stad De trui vinden die je al heel lang zocht maar dan wel voor de halve prijs Iemand die met je haar speelt ook al ben je oud en grijs De radio aanzetten op het ogenblik…

Bovendien zijn zij niet de enigen die van zich laten horen of zien: de eenheid in verscheidenheid van een mooie om- liggende natuur net zoals allerlei gevleugelde badend in vers najaarsregenwater Op hetzelfde moment dobberen mijn emoties en gevoelens een ogenblik lang in een herfst-dip.…

en de oceáán wordt vúúr en ogenblíklijk verstilt De wind en de ontroering der zee zwicht Die in teerdere ritmen rilt; En het hart wordt kalm als de zee, En de stem der driften zwijgt, En de heugnis van weedom en wee; - Dan het stillere hart ontstijgt Zijn innigste, opperste toon: ‘O leven, leven, Gij zijt goed, gij zijt schoon!’…

Zijn strelend wiekje omschut de leden Van haar, wier blijd ontwaakte goed Weldra de scheemring met hem groet, In ’t zoet van ’t ogenblik tevreden. ’k Gevoel me alleen: geen sluim’ring houdt Die blikken, die aan ’s hemels bogen De starren volgen. 't Hart, bedrogen Door de aarde, zoekt waar ’t zich vertrouwt.…

Door jou zie ik de sterren staan Die door de hemel reizen, hier ver vandaan Ik zie je vechten op het ritme van het licht Te vaak denk ik aan jou, maar hou mijn ogen dicht We wachten op een ogenblik Waar jij krachtig aan voorbij schicht Daar sla jij je door, hoopvol als een groot licht Als ik naar boven kijk zie ik pas hoe lang jouw weg is Je…

n toemaatje gaat geven dat ze niet sterven van de hongerdood hebben ze genoeg geld bijeen geraapt dan kopen ze ‘n fles jenever of wijn murmelen ‘n soort van stom gepraat en willen ‘t liefst in ’t verborgene zijn zij hopen niet meer op ‘n beter leven lopen verdwaald in een maatschappij en wanneer je ze ‘n euro gaat geven zijn ze een ogenblik…