149 resultaten.
uit het zicht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 106 zoals de taal van de
waaier het spectrum
van de liefde bestrijkt
de zwarte vogel het
onheil aankondigt
de zee telkens beetjes
zand wegspoelen zal
de in twijfels gedoopte
pen in drijfzand verdwijnt
de verbinding wordt verbroken
iemand zijn naam schrijft met
tegenstribbelende hand en we
tussen de tederheid en het
onaantastbare dobberen…
Saamlichaam
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 74 Weerzien zonder woorden
eerst zijn flanken aftasten
zijn handen over mijn rug
met gesloten ogen
tegen elkaar gedrukt
wie weet hoe lang
Dan met alle spieren
pratend ons blote zelf
weerspiegeld in de liefde
van elkaars ziel: we zijn
onaantastbaar sterk
(al hebben we onze twijfels)
Over de grondtonen van ademen
en eten zingen we…
vrouwelijk
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 2.176 geen vrouw ontsnapt aan mijn blik
noch ontgaat deze aan mij zelve
zij doorstroomt mijn lijfelijk ik
gestut door ziele gewelven
meegesleurd in onaantastbare krachten
doet zij mij vaak verscheuren
zo sterk in mij en in gedachten
het geeft mij haast onmogelijke kleuren
geaard in dit wezen, met gedreven passie
zoek ik mijn weg waar bandeloosheid…
bij een omslag
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 758 zo tracht jij met nooit
aflatende ijver telkens
het onaantastbare tastbaar
te maken in geschreven woord
Lejo van Kuijeren
bij de bundel; "werk in uitvoering"
van Tjitske Voet…
Eens komt het goed
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 296 Jij bent een bijzonder mens
zegt hij
en gaat dichter bij zijn woorden staan
in zijn armen wiegt
hij mijn geschonden kind
dat even later
uit zijn handen glipt
verder
steeds verder weg
breekbaar
onaantastbaar
fragiel als ijskristal
in winternacht
"maar eens komt het goed"
vertrouw ik hem toe
'k sta op
en hervind mijn kracht…
Laatste halte
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 166 deze beklemmende stilte duldt geen bries
over dit gelaat van het onaantastbare
het struikgewas als gefronste wenkbrauw
tegen de oplichtende schaduwen
elke stap op dit karpet is een aanranding
van de ijle wintermaagd
ze is op weg naar de hemel
over ons heen glijdt het oordeel
door de wolken schemert de roep
'dit is de laatste halte'…
geen titel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 85 als geesten bij Dickens
is mijn kroost op pad
bij tijd en wijle,
wanneer de klok twaalf slaat
bezoeken zij mij nog eens
ondraagbare zware ketens
vergezellen hen,
de last van hun verleden
toch verlenen zij mij
een status, onaantastbaar
als mens die leeft, uniek
met bagage, maar wie heeft die niet?…
Een metafoor
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29 Zo zag ik wat het torsen van een kroon,
doet na langdurig dragen,
je gaat je als onaantastbaar gedragen,
totdat een volk opstaat uit haar droom.
Daar zat een metafoor,
van een “machthebber” die verloor.…
Patricks liefde voor ons
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 190 voor jou springt moeiteloos over de dood heen
om je gesloten oogleden als je gaat slapen
een kusje te geven
en je een zachte nacht te wensen
Mijjn liefde voor jou is sterker dan de dood
wrijft over je rug om je te troosten
weet je altijd geborgen
Als je me mist,
was ik er al zonder dat je me hoeft te roepen
Mijn liefde voor jou danst onaantastbaar…
Handelen in vraag
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 67 zij boden
schaduw aan
lachten om de zon
die ons dit
had aangedaan
zij handelden
in vraag en
boden ludieke
nog niet genoten
oplossingen aan
ook zij konden
niet leven van de
wind alleen pakten
aalmoezen aan voor
een goed bestaan
vaak deelden zij
illusie met de
waarheid in het midden
onaantastbaar
zonder schikken
prijzen…
wat ik je wens
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.347 zonder visioenen
van de onbereikbare
doodse maan
ik zou je willen geven
het grootse van
het bestaan
omvangrijk in
bloemen gehuld
maar ook
het azuurblauwe
zilte water van de oceaan
of de dauwige weidevelden
door dieren begraasd
en alles met
onvoorwaardelijke liefde
gevuld
ik zou je willen
schenken
het wonder in jezelf
onaantastbaar…
Nevel
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 510 Geruiloos zweeft de nevel
Over het koele meer
In de koude ochtend
Gehuld in mystiek
De kleur is niet te lezen
In de eerste zonlichtstralen
Lost de nevel langzaam op
Schaduwen worden zichtbaar
Geruisloos zweeft de nevel
Terug naar het onaantastbare
De avond maakt zich op
Om de aarde te laten slapen
Geruisloos sluit de nevel
De avond…
Vrijdagmiddaggebeden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 zij verheffen zich in
onaantastbare formaties
stapelen agressie na
uitgesproken te zijn
ongelijnd zwieren
woorden als denkbeeldig
eiland in de grote oceaan
zonder ooit te standen
tot hij zijn
wereldbeeld ontvouwt
vrouwen charismatisch
bindt in hun gezinssituatie
mannen simpel
om zijn vingers windt in
bevestiging van hun bestaan…
Dode zuil
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 226 Na eeuwen onaantastbaar warm verkeren
weet ik niet waarom ik nu niet huil.
Mijn schuilplaats: 't koel en dromerig negeren;
ons afscheid staat hier als een dode zuil.…
naamloos
gedicht
3.0 met 8 stemmen 3.692 woest en ledig ideaal wens ik
blind voor al het andere
-mocht ik mijn kracht vinden
wie wekt mij uit mijn half-dood
opdat mijn ogen als machtige zoeklichten
je in het witste licht zetten
opdat onze blik van oog tot oog
een star kabeltouw bindt
wegvalt van mij alle onwetendheid en onwaarde
en in een nieuw en eeuwig begin
in onaantastbare…
Appel en slang
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 101 wij hebben liefde
zien bloeien in
lente en zomers geluk
bij het oogsten
in speelse hoogmoed
verboden vruchten geplukt
het was paradijselijk
met de appel en slang
zij maakten ons niet bang
onaantastbaar in samen
voelden wij ons vrij
hadden lak aan ja nee en amen
het herfstte in pressie
stormde heftig in spel
de tegenwind maakte…
Minnares
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 173 nat na te druppen
op de blauwe badmat,
je begon te huppen
je borsten deden mee,
je was blij bij mij te zijn,
toen ik met je vree
rilde je van de napijn
over alle wrede eenzaamheid
en je lichaam dat verkilde,
sinds je de dagen met mij slijt
krijg je meer dan je ooit wilde
en we slapen tijdens zonsondergang
veilig ineengestrengeld, onaantastbaar…
In hogere sferen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 252 nooit zal ik weten
wie mij slaat
mijn wezen drijft
in eeuwig water
onaantastbaar
lijfelijk en geestelijk
niet aanwezig.…
Als de avond nadert
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 519 fijnbesnaarde klanken
vertellen over mijn innerlijke waarden
zij omsluiten heden mijn trage denken
woorden blijven liggen op de aarde
alleen mijn vingers bewegen
door wat mij wordt opgedragen
ik volg slechts de toonaangevende zegen
die opborrelt uit onaantastbare lagen
afscheid hangt boven het meer
in een dromerig hemels groen
stilte geeft…
avec le temps 2
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 212 bij de laatste rustplaats van Albert Camus
ik had de eer aan zijn graf te staan
zijn sobere steen te betasten
de sfeer te ademen van het vergaan
in het zuiden van Frankrijk
mag de tijd misschien trager lijken
doch vluchtigheid is ook hier van alle dag
wij wanen ons onaantastbaar en klampen
vast aan het leven en kijken bewust niet
naar…
Bij elkaar
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 326 bij elkaar
als een pullover voor onthoofden
en vloeibare zeep in een woestijn
We horen niet bij elkaar
als dove oude koeien in een sloot
drijvend op een vlotte gedachte
We zeggen niet tegen elkaar
wat er niet meer te redden valt
vastklampend aan een enkele haar
We verschillen niet van elkaar
als dag- en nachtpauwoog
fladderend en onaantastbaar…
Zwarte doos
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 89 Want over hoe het er uitziet
Kan alleen ik uitsluitsel geven,
Want jij hebt het
Niet zelf meegemaakt -
Als je het dan toch
Per se weten wil,
Luister dan goed naar
Wat ik je te zeggen heb:
Rouw gaat hooguit aan
De buitenkant wat roesten,
Maar de binnenkant
Blijkt een zwarte doos,
Wordt niet ondermijnd,
Is onvergankelijk, onaantastbaar…
Heimwee
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 178 van verre raken,
het is mijn ziel, zo denk ik
die nog dieper zoekt
naar wat reeds in mij is
of toch wel
naar verwachtingen
die op mijn weg te vroeg
zijn opgedoekt
ik kan wel iets zeggen
hoe het daar is;
ik zal opgenomen zijn
in velden bij zonsondergang,
en verblijven in de stilte,
in de rust van de oude dag
het onaantastbare…
tour de poëzie
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 464 onaantastbaar
drijf ik mee
achterin
het letterpeleton
ben niet te min
omdat ik aan de
zwarte trui begon
zie nu van verre
de meesters sprinten
zwetend in de demarrage
tegen een finale demasqué
hoor geen juichende
schouwers langs de weg
verstild fiets ik in de schaduw
dromend over een nog
ongekende letterzee
slechts collen van…
Vrienden blijven?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 2.111 Onze liefde was zo echt en puur
zo helder en zuiver als kristal
onaantastbaar en mooi als de natuur
en zo oneindig als het heelal
Onze gevoelens dieper dan de oceaan
kwamen plots verlamd bovendrijven
vervolgens ieder onze eigen weg te gaan
maar wel altijd goede vrienden blijven?…
Sterrenlicht
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 303 Half verscholen, onaantastbaar,
kleurig, magisch vergezicht.
De zomerzon laat me lachen,
plaagt mijn veel te witte huid.
De wind verwart mijn haren,
als ze blaast van noord tot zuid.
En de aarde blijft maar draaien,
om die gele grote ster.
Rustig drijvend in het vacuum,
onbereikbaar en mijlenver.…
Een stille ontmoeting
gedicht
4.0 met 5 stemmen 5.319 Soms moet ik zo verlangen naar
blauwgras, wimperparelgras,
zoals ons tuintje vroeger was,
honderd jaar, duizend jaar,
liesgras, trilgras, liefdegras,
duizend jaar geleden, maar
kweldergras, knolbeemdgras,
kijk daar eens even, daar
scherpgras, hardgras, tandjesgras,
een lege kleine zoogdiervacht,
kamgras, baardgras, borstelgras,
zo onaantastbaar…
Zachtjes klingelen de ijspegels
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 90 Schuin en scheef schotst het
pakijs een onaantastbare illusie.
Koud schuurt de wind voorbij
een ijsbreker die door het pakijs
snijdt. Ver onder de min vecht
de mens een ongelijke strijd.
Ver van huis in een rechte lijn
door het krakende ijs;
fluit een ijzige wind een ontheemde
wijs.…
Egeltjes buffelen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 66 met de tong uit de mond
schuifelen de kaplaarzen
door de bladeren die
onder haar knisperen
als papier - bedachtzaam
ze was bijna zichzelf
vergeten mee te nemen
op zoek naar onaantastbare zaken
speurt ze over de grond
zich niet bewust van haar gedachten
o - was ze maar zo'n varkentje
u weet wel zo'n dure
die truffeltjes vinden…
Solidifier of Impressionism
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 400 Zwart omrand en beeld versterkend
Groen als de druk op de onhaalbare
onaantastbare bodem van willekeurig
welke oceaan
Rood als een draad door de passie
en de haat op de spotters, spuiers
en ander kruipend addergebroed
Bruin als een streep door het golvende
leven van vervallen boerderijen en
verdroogde oogsten onder een genadeloze
zon…