Alle inzendingen over onderste

Onderaan in de rangorde Van wat vroeger met een Goed woord personeel heette - Nu met verschraald beleid Van de hoge mijnheren Op het pluche hoog in de Ivoren toren die meneer Albert Verfoeid zou hebben afgedaald Tot wat de onderste trede van Onze maatschappelijke ladder Moet zijn - voor jou die al jaren Voor en na je studiedag…

Ik heb een ligstoel onder me waarin ik zo laag als ik maar in mezelf kan liggen, op mijn rug, het onderste wat ik heb, lig. Hoe is dit liggen? Zoals je een cognac afmeet door het glas horizontaal te leggen, zo is dit liggen, ik heb niet veel van mezelf nodig om vol te zijn, wat ik nodig heb is vooral: weinig:. Er is te weinig weinig.…

frustratie gooi ik de wekker hard tegen de muur ik draai me om en val weer in een diepe slaap van nog een uur Wederom wakker geworden maar nu met een prettig gevoel het is een standaard ochtendemotie de meeste mannen weten wat ik bedoel Ik kijk onder de dekens want zien is duidelijk geloven en constateer alweer het onderste…

Als druk een vat, dat vrijkomt na het openen van het ventiel, Dan vrijkomt het onderste van je ziel. Spanning en druk van de levensloop, lijkend op een niet te ontrafelen knoop. Voel de totale spanning na het loslaten van een pijl op zijn boog, zoekend naar een doel opzij, omlaag of omhoog.…

op de bakplaat van het zonnelicht, de fluisterende stem lijkt van de gene zijne te komen, en zit veilig opgeborgen in het brein, hier blijkt de droom van onszelf te zijn vastgelopen en verleerd die boven een glooiend landschap is bewonderd, gestuurd in vaste gewoontes door een blinddoek en doof voor bevrijdende verwondering tot de onderste…

ik van die drang Ik wil er van af en denk er over na hoe ik dat zou kunnen bereiken maar het lijkt wel vanzelf te gaan ...Een meisje sloop binnen ...in mijn hoofd of het woonde daar ...misschien al van jongsafaan ...Ze liep alle trappen af ...en stak in de kelder waar ...de goden verblijven, met ...een aansteker en geduld ...de onderste…

voor mij uit over de oude gracht waar aan beide zijden rijkdom wordt herdacht het is een verstard beeld op dit te vroege uur een enkele rimpel in 't water laat mijn ogen iets bewegen; het voorkomt leeg getuur boten, ijzeren huizen achter elkaar, groot in getal liggen aan een verhoogde kade daar woont men in het dal verstild in de onderste…

Hoe lang kijk jij al mee over mijn schouder, ik ben de tel inmiddels kwijtgeraakt, maar met de jaren word je mij vertrouwder, hoe vaak heb ik je nu al zachtjes aangeraakt. Het ene jaar stond je in onze serre, een ander jaar naast het bureau, van tijd tot tijd kom ik je plagend tegen, dan duik je even onder mijn plumeau. Vandaag was ik je…

De wind heeft alle tijd, zijn onderste steen wordt over de wereld heen gedragen, houdt zich op de vlakte door ervaring platgeslagen, maakt hem meester en overwoekert hem. Wachtend op de bel van een nieuwe ronde waar de wind die geen rustplaats vindt maar doorblaast tot ook de laatste steen met de grond gelijk wordt gemaakt.…

De klok van de toren sloeg bovenaan helder, een lentewind streek langs een onderste bladerzoom, de jongemannen in lakense jas vonden het gewoon. Het pak leek van een toneelstuk geleend, een legde de keurige handschoenen af en keek naar het opdringend gewas.…

En dan komt alles boven, zelfs de onderste steen. Je moet met iedereen praten, met mensen die je niet kent. Geen moment dat ze je met rust laten. Geen moment waarop je nog eventjes alleen bent. Mensen die zeggen: het komt wel weer goed. Maar ook die mensen begrijpen je niet. Maar toch wil je verder, het moet.…

als de geboorteschreeuw nog horen wij ze niet binnenkomen licht lentegekleurd jeugdig ontluikend de lach en vlag in ontspanning fladderend mee verwachtingen zijn hoog gespannen uit het goudomrand feest van vorig jaar donkere bassen roffelen af en toe een duister verleden waarin armen werden geheven geestdrift de ziel uit het onderste…

Er is volgens mij geen land waarin het blauw zo blauw en dan de wolken met een paar druppels roze erin en de onderste laag grijs, ja, zo majestueus en ongeorganiseerd, maar toch lijkt het haast met een plan.…

Haha het geloof van het niet geloven, als azijn in een zoet gerecht, de wereld onderste boven.…

Hij trekt vaak boeken van de onderste plank af. De titel, de naam van de auteur, de broeierige foto op de achterkant betekenen niets. Rood boek op zwart Grijs boek op bruin, hij bouwt een toren. Hoe hoger hij wordt, hoe groter zijn grijns. Jij, die om advies vroeg, luister: als de toren omvalt, wees dan als dat kind.…

en let op de versheidsdata vergeet de stol niet maar welke is de grootste verrassing voor haar huisgenote die met spijs of die met vruchten en dit is pas het brood, het onderste van de maaltijd, wat doet ze, blijft ze of gaat ze, ze blijft en warrelt door de winkel.…

mijn leven is vergald hadden zij maar anders gereageerd dan was ik nooit zo afgegaan de schuldvraag is duidelijk ik ben het niet, zij stonden in de weg verhaal gehaald bij teer beminden die liefde wordt toch nooit verspeeld het is een spel van kat en muis ik voel mij in mijzelf niet thuis inzicht wil ik niet krijgen ik speel het hard, onderste…

fluisterend tegen elkaar aan geheimzinnig lied van de toekomst danst binnen lover en naalden tussen de toppen zweven schimmige vragen rond menselijke zoekersogen treffen achter dit woud de einder die tijdloos glanst rondom een paarsblauwe berg waarboven een oranje zon schijnt die afkoelt bij dalend duister als een reusachtige ster blinkt wier onderste…

Het onderste, diepste, intiemste van de vrouw het is als een kruiswoordpuzzel: vulva, vagina, zwellichamen, clitoris nou laat ik zeggen: "Alle dertien goed!" want wat dacht je van kut, kutje, , moes, moesje doos, doosje, muts, mutsje etc.…

De vorm van onze kuiten De welving van onze rug De pijn in de onderste wervels De stuntelige taal van onze handen Delen wij hetzelfde wapen? De fluwelen klauw Die ons in het woekerend woud redt.…

stemming beheerst door wazige vragen menselijke zoekersogen dwalen over dit woud heen treffen tenslotte de einder wijd en tijdloos glanzend rondom een paarsblauwe berg deze oogt vaag is echter onwrikbaar boven de afgeplatte top schijnt een oranje zon het warme hemellichaam koelt af bij opkomend duister blinkt als een reusachtige ster wier onderste…

26-10-1895 ------------------------------------------------------ afknuisten - zo afsnijden dat er een knuist overblijft wangedaantenis - iets wat een lelijke gedaante heeft bonke - stompe stam geil - groeizaam strem - stram tjok - het onderste deel van een boom met de wortels…

met gloeiend hart in het andante van mijn lied zweef ik omhoog naar vluchtige wolken en bemin het zachte dat ik aldoor zoek maar niet vind: ik ben niet bij machte Julius: Vitanova hfdst 1 vers 7 een leven zonder compassie vertraagt uw tred naar genade verheft uw hoofd en leg uw zorgen in de onderste…

Onder de huizen donker en vocht, de woningen en de stratenbocht met kilte, die van de muren vliet, en voorjaarswasemen in het verschiet, in hun midden grommelig en plomp de norse kolos, de opgaande romp van de windmolen; zijn onderste voet nog in de bedommeling en het roet der daken, maar alreeds beschenen de rijzende bouw, de metselstenen…