218 resultaten.
Gerept
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 412 hoe ‘t Vliegend Hert zich gulzig voedt
met sap uit d’eikebast
en ‘t koekoeksei wordt uitgebroed
als was het ’s Konings gast
… hoe de ransuil zijn roestplaats vliedt
onhoorbaar in de nacht
en hij zijn braakbal onbespied
verstopt na trotse jacht
dan denk ik terug aan het biotoop
uit overgrootva’s tijd
en treur om de verzwonden hoop
op ongerepte…
Wit hoeft niet stil te zijn
gedicht
4.0 met 11 stemmen 15.735 Wit hoeft niet stil te zijn
in een iglo van papier
is geen bubbel in de tijd
maar constante geboorte
wat gebeurt als je kleur
met een moker kapot slaat
wit is schansspringen
wit is een spaceshuttle
laat me aantreffen wat
er voor mij nog niet was
onder de tafel de postduif
van een jonge vorstin
de huid van een telegram
een ansicht…
"Natura naturales"
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 829 vervangen,
een hengst die schrijlings wordt bereden,
beteugeld, gevleugeld van verlangen
snuift briesend het koren van de molen,
te dolen in de wieken van de molenaar,
waait wind door frisse manen, in de
schaduw van een korenschoof in ongebonden haar
na de zomer zich in een nieuwe jeugd te wanen
vruchtbaar seizoen dat bladeren onderschept
ongerept…
Sneeuw
poëzie
3.0 met 7 stemmen 3.490 - Luister van 't Ongerepte Reine alleen.…
just white
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 357 knisperloop door niemandsland
het uitgestrekte onbevlekte
ik schrijf mijzelf heel even
op een onbeschreven blad
strek mijn tong verlangend in de ruimte
waar vlokken brandend landend
tot versmelting komen
heerlijk onbeschrijfelijk lijf'lijk
ijs - ijs koud…
Winterse nacht
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 498 Kleine witte vlokjes
sieren de straat
in dit nachtelijk uur
op de tweede dag van kerst
ongerept
glinsterend wit
ik geniet
van het serene beeld
mijn lijf rilt
van koude…
stille sneeuwval
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 469 zoals zij ongerept haar
eigen schoonheid schept
waarom mijn ogen aan
haar vlokken kleven
en ik wat langer door
het venster staar
de roerloze wereld nog
even onbetreden laat
nog ongeschonden
stil verzonken…
geurend palet
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.128 een sierlijke rand omarmt
het groene land in rood
en geel
een sloot loopt hier nog
slingerend naar de horizon
wolken schilderen zich
in zuiver blauw en wit
ik bewonder het borduursel
van mijn kind
zo puur, zo ongerept…
laat me onder je vleugels
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 Laat me verdwijnen onder je vleugels
in een slaap van ongerepte warmte
Laat me verdwijnen
in de slagen tegen mijn borst
Laat me onder je vleugels
in de engte van een zware herinnering
naast je verdwaalde voeten
Laat me verdwijnen als mijzelf…
De opstap...
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 601 Duizenden treden, ongerept,
van een majestueuse trap,
in afwachting tot bestijging,
de eerste schrede op trede,
steiging met onverhoopte hindernissen,
echter gedreven uit levenswil,
op weg naar uiteindelijk bereik,
van het laatste deel,
tesamen met het leven...…
Tijdloos
netgedicht
4.0 met 46 stemmen 1.660 dood is het verleden
een herinnering slechts
immers het kan niets meer
toevoegen aan zichzelf
noch aan de toekomst
die zich weliswaar toont
als het ongerept heelal
zwanger van het leven
zoals mijn gedachten van
morgen waarvan evenmin
kan worden gezegd dat zij
al tot het leven behoren…
het oude en het nieuwe
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 258 Ongerept is het nieuwe
In gedachten
sluimert het oude
nog even na
zo had iedere dag
z'n eigen verhaal
bewaar de mooie
van 2010 in je hart
koester ze allemaal
en neem ze mee
in het nieuwe jaar
dat al in liefde
is gestart…
Rauw
gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 2.768 Poëzie
is wording die
blijft steken in de
rauwe, gebarsten
onhandige gaafheid
van het ongenoemde
haar voltooiing
is toeval, het stokkend
ongerepte uit haar krom
getrokken pen
poëzie
polijst niet wat
ze zegt, ze schuurt zich uit
in haar ontluistering
----------------------------------
uit: 'Als het dichtklapt', 2005.…
Hoelang nog?
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 658 Ik zie de schoonheid
van een bloem
in kleuren
verhaalt het zich
levenslang
mijn blikveld glijdt
voorbij aan gedachten
lang geleden
ongerept gevrijwaarde natuur
ongestoord in harmonie
door eeuwen
hoelang nog
voordat
een grijze stroming
de bloem
verwelkt…
Verscheurd
hartenkreet
4.0 met 41 stemmen 1.843 Toon mij ongerepte steppen
waar wilde wolven huilen
laat ons daar de wonden deppen
die onze ziel bevuilen
vergrendel gordels van smaragd
om onze kwetsbaarheden
stuw de zee die pijn verzacht
door ons verscheurd verleden.…
hang naar lente
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 208 wie herkent het niet
't onrustig verlangen
naar het ontkiemen
heimwee naar bloesem
de ongerept frisse geuren
en kleuren die je telkens
weer versteld doen staan
dit grote verlangen
waarvoor je de tijd moet
nemen om het te ervaren...
mits je de tijd maar hebt…
Wie ben ik?
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 106 dood is het verleden
een herinnering slechts
het kan niets meer toevoegen
aan zichzelf noch aan de toekomst
de toekomst die zich weliswaar
toont als het ongerept heelal
zwanger van het leven
zoals mijn gedachten van morgen waarvan evenmin kan worden gezegd
dat zij al behoren tot het leven
maar mijn gedachten van nu
zijn alles wat is
dus…
wijnsap van het leven
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 287 eerzuchtig groots
schrijft de schrijver
al nectarzoekend
in de nachtelijke jasmijn
die zich opent
in de verkenning
van de geheime mistral
in storm van witte bloesem
zelf in de pijn
van gebroken talen
heeft het controle
over zijn poëzie
als een ongerepte maagd
die woorden verliest
in druppels van
wijnsap van het leven…
Shell
snelsonnet
4.0 met 21 stemmen 371 In minder dan een jaar gaat er geen reis meer
naar ’t nu nog ongerepte poolgebied.
Die wereld die ons nu nog zoveel biedt:
De poolvos, walrus, zeehond, walvis, ijsbeer
Maar Shell ziet reden om groot feest te vieren:
“Het ziet hier strakjes zwart van wilde dieren!”…
Onbesmuikt en kuis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 165 jij hebt vandaag
het maagdenkleed verlaten
kijkt onbesmuikt
en kuis de wereld in
die lijkt veranderd
door haar open blik
jij weet wat anderen
verloren in dat ultieme ogenblik
het is de ongereptheid
van het kind dat nu
verdwenen is maar
ooit zichzelf weer vindt…
Nachtschaduw
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 87 Alles is neder
onder het sterren gefemel
dromen beschaduwen
de bijzondere zomer
nu de woeste rivier in stilte
naar een waarheid zoekt
in de beginne smaakt de bezinning zoet
door wat daar gaat, heel ongerept
een bloemengeur ruikt naar de dood
Nachtschaduw maakt de bomen groot.…
spelevaren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 382 achter de volgende stroomversnellling
ligt het misschien al een hele tijd zoek
serpenten zijn als was onder mijn voeten
vissen bijten verdronken in het zand
ik roei langs kadavers vol verwondering
voor het ongerepte stukje muziek
een adelaar speelt banjo
de echo antwoordt niet…
Rijp
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 61 Rijp over de velden
Boomstronken en takken
Handen in de zakken
Gaat voorheen beknelde
Onbekende wegen
Kruist verbeelde degens
Tot Holle haar bed schudt
Hoe ongerept kun je zijn
Al je voet nog boven
Onaangeraakt terrein zweeft
Kort voor het zwartijs scheurt…
ogen die teveel weten
hartenkreet
3.0 met 25 stemmen 1.551 ogen die teveel weten
gedrag dat niet "past"
ze kan het verleden niet vergeten
het is voor eeuwig in haar ziel gekrast
pas 6 jaar oud
en al een leven geleefd
geen man meer die ze nog vertrouwt
ze heeft teveel beleefd
haar lichaampje niet meer ongerept
nooit meer "heel"
door een man die ook haar moeder mept
het grijpt me naar de keel…
uit haikuhout gesneden
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 322 zo fier en blozend
bloesemen jonge twijgen
aan mijn oude stam
langs rijpend koren
droom ik lomer verzonken
in goudglanzend licht
het verwaaide blad
bedekt mijn aardse wortels
vol melancholie
zacht, nog ongerept
dwarrelt op mijn kale kruin
een sluier van sneeuw…
In haar uppie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 151 in mist en regen
kwam ik vandaag
onverwachts schoonheid tegen
in zon van gisteren
lichten voorzichtig
haar ogen en lach even op
pril groen gelokt
staat zij daar
in haar uppie te stralen
in het ongerept witte hart
prijkt het warme geel van dromen
die in de zomer uit zullen komen…
Verborgen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 293 Verborgen in de schaduw van mijn hart,
ligt een scherfje ongerepte liefde.
Roerloos zal het daar blijven liggen,
totdat jouw aanraking het verplaatsen gaat.
Omsloten door een laagje roest,
liggen in de kern van mijn hart,
de resten van een verloren liefde,
die alleen jíj nog weer opbloeien laat.…
toekomst
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 146 Ik vroeg me af
waar voor mij nog
ergens ver misschien
voorbij de vloek
der zeven plagen
een onontgonnen akker,
een paard, een ploeg,
een schuur met verse zaden
stil en ongerept
in de frêle ochtendzon
te wachten lagen
Enkel voor in geval
ik dit hoofdstuk
van mijn leven
werkelijk afsluiten kon.…
Kind van de zon
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 164 je bloeide als sneeuw
dauwde lentetranen
weerkaatste de hemel
met een spiegelend hart
zomerde lieflijk
in waterkristallen
verdampte met wind
als kind van de zon
oogstte de kleuren
van het volrijpe
herfstgebeuren
bundelde alles in wit
de winter getekend
die met dons van de deken
aarde bedekt met het
ongerept licht van de schepping…
haar in de wind
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 238 waar de natuur nog ongerept
haar glooiende struikerige
goddelijke gang gaat
plaatsen mensenhanden
'verboden toegangsborden'
maar soms
op verdwaalde momenten
wanneer niemand kijkt
ontdoen wij ons
van stoute schoenen
om blootsvoets
door velden te jagen
Blik op oneindig
haar in de wind
oor aan het kind…