Alle inzendingen over onopgemerkt

Critici Probeerden nadruk te leggen Op haar prachtige verschijning Haar voeten, enkels, knieën Deden pijn Zij trok zich terug Probeerde te scheiden Betraande ogen In een getekend gezicht Beelden zichtbaar in de spiegel Haar zelfmoordpoging Bleef onopgemerkt…

de put te midden van heuvelland in strelende wind echoot zacht de klacht van het ongeziene langs stenen met mos gesmoord drijft nog immer ongehoorde eenzaamheid waar een poort de kleuren dempt in droefenis stemt een gevangenis van verdriet diepte die doorboort zolang de glooiingen niet strijken zucht het verborgene voort…

ze hebben de brug verschoven van het heden naar het verleden bladeren zijn als vermist opgegeven die zo even nog daar waren kruisen zij allang het pad niet meer verdrinkt schoonheid gestaag in beek waarin zonderlingen zich schuil houden vallen vogels uit de lucht die eens pirouetten draaiden blaffen wolken de wind aan…

Zo wil ik dat het gaat: weloverwogen en onopgemerkt. Anonymous, particulier verzekerd. --------------------------------------------------- uit: 'Weloverwogen en onopgemerkt', 1996.…

Daar liggen godvergeten zonbeschenen stenen heet te worden, af te koelen. Geen mens, geen dier om het te voelen. Alleen wij nu even. ----------------------- uit: 'Zeepost', 1963.…

Het is bekend, alles wat onopgemerkt bleef leeft in stilte onder de wolkenzoen in het land van jouw heimwee geen schurken die de boel bedriegen of eenzame goden, het noodlot in de hand geen krant met leugens over liefde of een acteur op een zonnig strand met slechts de zon als gezelschap nu de liefde geluidloos is in alles overstemmend zwijgen…

duidelijk zijn de sporen die ze naliet in de ongerepte natuur waardoor ze toch niet onopgemerkt bleef…

ik zou onopgemerkt door het huis heen kunnen vliegen ware het niet dat ik last heb van een zware brom, en van opvliegers.-…

Onopgemerkt of onderscheiden Een lentekind wil zuidenwind Gaat niet voor, maar door het lint, Onbescheidenheid bestrijden. Traditionele lintjesregen, Er is alles op tegen.…

Sluw, onopgemerkt? Meer vragen resten mij: wat moet men doen indien men geen teevee heeft en geen poen?…

Tweehonderd jaar geleden Ben ik geboren Of was het honderd misschien - De tel ben ik allang verloren Opgevoed met Het gedachtegoed Van rond 1860 of zo Van recentere datum Heb ik qua gedachten Niets meer overgehouden Dan alleen liefde Liefde alleen Liefde die is van alle tijd En ik, ikzelf, heb ongezien En onopgemerkt geleefd…

bijna onopgemerkt sluipt herfst in mijn gedichten tussen gevallen bladeren zoek ik pasklare woorden om mijn gevoelens te vertolken met in mijn neus de geur van vergankelijkheid vang ik melancholie in tegenlicht…

Pijn is een bezit dat je pad kruiste je hebt het snel weggestopt en nu is het onzichtbaar onopgemerkt ondragelijk pijn heb je stiekem bij je het is niet van jou misschien behoort het aan de krantenjongen de caissière van de supermarkt de bakker maar het is niet van jou.…

Zo'n obsessie is me Volkomen onbekend als fetisjisme Er zijn veel ondersoorten geiligheid Zeer gangbaar als komkommernieuwtje heden Het is welhaast onopgemerkt vergleden…

het niets had niets om het lijf schijnbaar onopgemerkt werd de tijd er in ledigheid gevangen als de klok hele uren sloeg raakten wij al spoedig de tel kwijt morgen weer een dag hoorde je alom…

Het is genoeg ik laat de woorden los flarden van gedachten in de film van dit leven de wereld draait en draait wolken sluiten in jouw hoofd tot er geen morgen meer komt het is voorbij maar je bent niet onopgemerkt gebleven…

Hamster de kooi ontvlucht, knaagt aan het snoer waar vriend stroom zijn onopgemerkt leventje leidt. Pats zegt vriend stroom ineens hamsterbeëindigend. Kindertjes huilen al enige tijd.…

Het fenomeen is tachtig jaar geworden En dat ging niet onopgemerkt voorbij. Nog zie ik mij weer in een lange rij, ‘Bob Dylan in Ahoy’ stond op de borden. Maar Bob zou daar zijn ideaal bereiken: Kon hij ook eens Wim Overweg bekijken.…

Geleidelijk en onopgemerkt door de grenswachten zijn woorden binnengekomen waarin dood verscholen geen tranen of grote gebaren op een dag wakker worden en erkennen een onontwijkbare eigenschap van leven ------------------------------------------------------ uit: 'Groeiende onwil om ooit nog ergens in veiligheid aan te komen', 1972.…

de lucht was stil en gelijkend in ieder woord dat ik uitsprak in de golven de duinen, ooit zacht gekust waren het er duizend nog meer dan het dichten zelf of was ik slechts in verbazing om de vleugels plotseling moe je zei me waarheen en de vogel, meerduidig, stierf onopgemerkt…

arm en onopgemerkt glijdt de slak over het tuinpad bij nacht. Hij draagt z'n huis zoals de mens z'n kruis en verdwijnt onder de heg, de zon schijnt morgen weer hard op de stenen. Hij draagt het als de slak die hij is. moeizaam.…

Zolang Barack Obama heeft gesproken Bracht elke tel weer 900 tweets Natuurlijk vond Mitt Romney dat maar niets Want zijn record werd daarmee ruim gebroken Ik mag dus stellen - in de geest van Reve: De speech is niet onopgemerkt gebleven…

Later is opeens geworden Nu Toekomst Zonder aanloop Dromen en idealen Verwezenlijkt of nog niet Later zo dichtbij Bij mij De tijd onopgemerkt voorbij Geleidelijk Geen grootse gebaren maar Leven wat geen spoor achterlaat Maar bestaat Alleen in de verbeelding en vergaat Nu Alles is eengeworden met de dagen die zijn voorbijgegaan…

Zij die zich aan niemand wil binden onderverzekerd voor haar eigen wijsheid Reflecterend in haar glimlachend gelaat stralen ogen duizenden mogelijkheden Zwevend op Beatles en Elvis Costello verwikkeld onvermoeibaar in een marathon Nieuwjaar omstrengeld onopgemerkt voorbij ons vuurwerk harder en mooier dan ooit…

Mijn streling op je hart gaat niet onopgemerkt voorbij want het schrikmoment ligt nog op je netvlies. Geef 'het' vrijheid is enkel wat ik fluister omdat ik zelf ook wil lopen waar mijn pad loopt.…

letters liggen in de la opdat zij niet verkleuren zullen onbeschreven briefjes plakken lijmloos aan de muur in een loodrechte lijn naar daar waar de plint ze opvangt met lieve fluisterverhalen ramen openen onopgemerkt vanuit Craquelé sponningen waar nerven nog altijd in sprookjes geloven…

. -------------------------------------------------- uit: 'Weloverwogen en onopgemerkt', 1996.…

zijn tijd gekomen ontstijgt een meeuw de kust om boven voorgoed de ogen te sluiten nabij de branding nog een enkele vaalwitte veer eensklaps verstard de spieren zeilt hij nog talmend door voluit gestrekt de stille vleugels onopgemerkt zal hij achter de horizon het kalme water raken uit “De Zee en Ommelanden”…

Soms raakt het verleden het heden weer aan is de leeg gewaande rugzak op de kast blijven staan en al bleef hij een tijd lang onopgemerkt er zat toch nog iets in wat ik niet had verwerkt. Dan gaat de oude ‘koe’ in formaat iets geslonken weer terug in de zak. “Tot de volgende keer,” zeg ik zacht wanneer had je me ongeveer terugverwacht?…

Als de brug weer dicht is Komt de stroom van de andere kant ( die altijd eerder aan de beurt is) op gang 3 scooters met 6 joelende meiden voor en achterop en 12 van de mooiste roze zomerbenen in de julizon aan deze kant in een optrekkende auto een jongen van toen die zich een moment onopgemerkt koestert in hun oplaaiende weelde voorrrrrbij…