102 resultaten.
Versleepregeling
netgedicht
3.0 met 51 stemmen 1.011 Ik kan veel naar het zuiden slepen
pasgetrouwde vrouwen, kinderloos nog
ontdooide zwaardvissen
handenvol 2literflessen
krentenbollen met oude kaas
koude thee en spekpannenkoeken
een dozijn geslepen messen
Daar draai ik mijn doeken voor om.…
Papierbakvondst
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 111 Genieten van oude port en malse brie,
terwijl de sneeuw voorgoed ontdooide
verstoken van iedere blaam en smet.…
Winter beelden
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 873 witte strepen tuimelen vlokken
snijden de lucht en de wolken nijd
klitten samen tot het wit tapijt
git alomvattend wit getooid
met zwart dat contrasteert
totdat de zon het heeft ontdooid
en alles weer opnieuw onteerd
kraaien kreten schor vergeten
spreuken in de natte westenwind
hongerig in kliek getroept bezeten
de naakten worden wit…
wedergeboorte
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 416 de stilte is gestorven
aan prille woorden
zwijgende strakke lippen
ontdooiden
aangeraakt door de echo
van zachte golven
die de duwende lucht
ontkooiden
een nieuwe schepping
werd onstuitbaar
verworven
bevroren in diepe
levensaders
verstokt in
lijfelijk gelid
waar een moedeloos
verloren gemoed
de keel vernauwde
door een hart dat bloedt…
communicatie
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 384 verjaagt woede, verdriet,
somberheid en angst
tussen de mensen
honger en pijn
en al dat lijden
zullen in jouw bijzijn
door jouw woorden
uit zichzelf verdwijnen
zelfs het stilleven
neemt het woord
en communiceert
zijn geschiedenis
van toen de zon er was
van toen de maan verscheen
van toen de regen viel
en de sneeuw - zichzelf - ontdooide…
okkernoten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 76 het venster zonder uitzicht
slaat een kruis in zijn verhaal
onwrikbaar plukt de herfst
de bomen kaal
hij laat hun takken staken
winterkou betreedt het spel
vol witte sporen
op het kale vel
van wederhoren druppelt fel
ontdooid geweld
het laat zijn onheil braken
doch de notenboom draagt vruchten
in het zuchten van de wind
het zomerkind…
Maandags Blauw
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 329 Een opvallend hoofd dat plotsklaps
onontkoombaar fotogeniek
diffuse memorie penetreert
Je verhalen kleurden onze wereld
Ontdooiden bevroren gezichten
Deden stenen lachen
Hoelang kan een clownesk masker
vreugde en verdriet kanaliseren
De gouden halsketting verdofte en schifte
Valt er hoe dan ook nog iets te kiezen
als de spasmen van het…
Winterengel
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.033 Zo kwamen wij in warmte
van steen en vuur, ik stil ontdooide:
jij je witbonte vleugels aflegde.…
Lentewindwijzer
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 533 ontdooien
ontneem de koude haar gezicht
geef de zwaluwen weer vleugels
om de lucht zwanger te bevolken
zodat ze met dartele duikvluchten
het hemelse blauw versieren
verleid de nog geloken bloemen
zich nieuwsgierig open te stellen
door ze windzacht te krieuwelen
met je plagerige voorjaarskwast
waai maar, blaas je warme adem
over het ontdooide…
Kikkerogen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 991 De wereld leek voorgoed ontdooid
en leefde voort in Polaroid
met blote armen op een fiets
die iets daarna werd weggegooid
in kalverwei met kikkersloot
waarin twee lijven uitgeplooid
de dagen lengden met een kus
in gras dat ooit werd weggehooid
En pluizenbollen rolden door
tot daar waar wind het land verloor
om er te zingen in het riet
waar…
OM NOOIT TE VERGETEN
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 80 een fraai voorjaar
met enkele zomerse weken
ach zo eentje zoals zo
vaak de laatste jaren
om nooit te vergeten
en dan toch die schaduw
van donkere sombere winterdagen
er sluipt iets rond
stil doods koud ijzig kil
wat wereldwijd is ontdooid
een zich vals noemende koning
met een zieke kroon strooit
zonder dat we het konden weten
verderf…
geen vingertje geringd
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 602 je wandelt me voorbij
jij mooie meid
met lange benen
ik geef je groot gelijk
een kittig neusje
in de wind
geen vingertje geringd
een hondje bij je voeten
maar op het bankje
was er toch ontmoeten
je ontdooide in een zon die
warmer was dan jij liet schijnen
ik dacht daarvan het mijne
speelde met het hondje
je stem was aangenaam…
Gril
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 1.433 Een psalmende stem druipt, koud ontdooid:
”Neemt Gij Salmonella als uw bruid?”…
Gril
netgedicht
2.0 met 22 stemmen 6.635 vleselijke liefde te betrachten
boterbrief daarvoor, aldaar
Leg sintelstenen openbaar
bid wiens ook hoger machten
om dit kippetje te slachten
eer de schrans met huid en haar
Rook likt lucht vol ziltekruid
wit van maagd`lijkheid berooid
als ze zacht door sluier sist
Haar geurende dijen een vette list
een diepe stem druipt, koud ontdooid…
Bladeren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 174 Na de winter
Ontdooid door de
eerste zonnestralen
Zij kwamen in het voorjaar
nieuwsgierig om zich heen kijkend
Zagen de bloesem al bloeien
voelen zich zelf nog klein
Doen hun best om te groeien
Ze hangen teer
Hun knopjes aan de tak en stammen
De zon geeft ze licht en warmte
De wind komt ze zacht kammen
De bloesem duurt kort
In…
Vluchtige man
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 416 Vandaag heb ik mijn koude man ontdooid.
De kille grijns op zijn verstarde tronie
-zo grimmig en zo peinzend als altijd-
drijft nu gerimpeld in een waterplas
Maar morgen kneed ik mij een nieuwe man
uit vette klei, boetseer een brede borst
en van die strak gemodelleerde billen,
geef hem een vuren hart en latex armen.…
Replay
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 877 het verscholen in dat gebaar
waarmee jij iets schikte aan je haar
of deelden jij en ik dezelfde kou
Van een onstuimige liefde van weleer
die zelfs voorbij het absolute nulpunt
iets nieuws, geen verandering meer gunt
slechts herinnering aan geleden oud zeer
Liefde verandert in diepvriesspinazie
voor eeuwig goed, volledig oneetbaar
tenzij ontdooid…
Een paradijs
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.440 Onze liefde bloeide open
Als een rode roos
Wanneer de lente begint
Ik kreeg het gevoel van
Opnieuw geboren te zijn
Verlost van alle verdriet en pijn
In het verleden
Was mijn hart van steen
Zo koud als ijs
Maar jij ontdooide mij
Maakte van mijn leven
Een paradijs
En nu stort mijn wereld weer
Als een kaartenhuisje in elkaar
Je gaat me…
In en In Lief
hartenkreet
4.0 met 35 stemmen 2.128 Het gevoel verloren kwijt
Te laat voor je beloftes
Ik geloof je nu nooit meer
Alle grenzen overschreden
Steeds weer keer op keer
Te laat voor je woorden
Ze zijn niet van betekenis
Loze kreten in de ruimte
Over liefde en het gemis
Te laat voor je terugkeer
Dat wil ik niet meer nooit
Al lach je nog zo liefelijk
Ik raak niet meer ontdooid…
dichter
hartenkreet
2.0 met 21 stemmen 1.684 ik wil dichter zijn
bij jou
met steeds meer woorden
in het krijt staan
sprakeloos
van al mijn zinnen
die jij hebt losgemaakt
in mij
toen uit jouw lenteogen
al het winterwater smolt
ontdooide willekeurig
elk woord dat hiervoor stond
hoger klom de zomer
tot de dag totaal was uitgerekt
waar op de ijle toppen
van de kortste nacht
geen…
Zo'n dag als vandaag...
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 824 zingen, ik zing mee
als een vrolijk klein kind
Ik vergeet, dat ik weet
dat het weer regenen gaat
de boeren hebben weer de kolder
mest ruik je door heel de polder
Maar ik ben gelukkig
de zon, briesje wind
vogels zingen, ik zing mee
als een vrolijk klein kind
Door het raam schijnt het geluk
de vogels zingen over de liefde
het bijna ontdooide…
Godvergeten
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 444 hoe koel moet mijn gevoel
om meer dan tienduizend jaar
tot nu als vers in de gletscher
geconserveerde vleeswaar
samen met wolven bruine beren
zojuist ontdooid te consumeren
in nog grijze taiga van alaska
nog steeds groeit ons bereik
een kariboe ten prooi gevallen
diepe voren van wreed gebeten
achter schuin toen open gereten
vanaf zijn…
Waar tekst eindigt, stilte komt.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 112 Achteloos schreef ik het op
telkens weer bleef het machteloos,
daarna veranderde het in stroop
langdradig, uitgetrokken scoop,
een ontdooide regenpijp, een
zinkende boot, kurk onttrokken aan
de schoot van tijd, dan is er weer hoop,
als die aanmeert zal ik je roepen,
en het tij gekeerd om naar
de juiste klank te gissen, blijven
teksten voor…
Overleven
gedicht
4.0 met 3 stemmen 3.387 Ontdooid. En daar lopen wij weer,
in een landschap
vredig als zeegras in de landwind,
wind
als een zegen uit het nihil.
Windmolens als gebedsmolens:
de wind komt op tijd
als ademstoten van inspiratie
uit rondwervelende windstreken.
Begeleid door de laatste vrije geluiden
waaien wij mee.…
De schilder
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 628 De krantenman werd vreselijk kwaad
En zijn besluit stond vast
‘Geen letter krijgt die etter hier
Die zwijger in ‘t kwadraat
Geen lezer’, dacht hij, ‘laat ik weten
Dat deze man bestaat’
Toen hij de deur had dicht gesmakt
Was de kunstenaar ontdooid
En sprak hij tot zijn spiegelbeeld
‘Ik, ik schilder nooit!’…
Sterrenstof
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 939 jij loopt met grote
passen met de wind
in je rug
De winter ademt
een kille sfeer uit
het kan je niet bekoren
je hebt de liefde
opnieuw ontdekt
daarom is de sneeuw
net sterrenstof
wat vanavond alleen
jou bedekt
Dankbaar kijk je
omhoog naar
wat er over jou
wordt uitgestrooid
koning Winter is
jou goed gezind
hij heeft je
hart ontdooid…
Bambi.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 123 Wit wollen kanten ding overmeestert en versiert
Schattig spul dat zo groen aankijkt en leidt, ja zij siert
Mijn vaak droef hart wordt ontdooid door de dabbende pootjes
Prutoogjes bedelen om aaitjes en streeltjes toch zo oprecht warm
Gezelschapsdame eerste klasse al heeft ze rasse noch klasse
Roze oortjes en knalroze neusje ( van de zalm ), grapje…
Het zonnetje in mijn woordenboek
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.837 Vanavond is het feest
Want jij bent in
mijn woordenboek geweest
Je hebt je daar lekker genesteld
alle woorden door de jouwe vervangen
want van die van jouw
hou ik het meest
Vanavond ga ik uit m'n dak
Want jij hebt met
het grootste gemak
alle pannen eraf gegooid
Jouw zonnetje scheen naar binnen
en alle ruimtes waren
binnen no time ontdooid…
Der vroeg en vroom gestorvene Maria
poëzie
4.0 met 1 stemmen 268 met u vervlogen
De rust, het heil, ’t behoud van menig hart,
Dat door de gloed van uw verheemlende ogen
Ontdooide en gloeide en Gode vruchtbaar werd.
Vaarwel! vaarwel! — Wij schreien, maar wij mogen
Het niet! ... Ach, hoe zelfzuchtig is de smart!…
Nederlanden
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 405 Het nieuwe jaar werd knallend ons gemeld
met glazen tot de rand gevuld en hoog geheven
in stilte loopt de polder vol met 't nieuwe leven
het eerste schaap met lam, in het ontdooide veld.…