76 resultaten.
Stille wenken
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 97 Een geslepen droom die straks
zo ontluisterend kan zijn.
Die mooie manieren die voor even
plezieren. Die van korte duur iets
toevoegen aan wie wij in werkelijkheid
nimmer kunnen zijn. Het verlegt
de grenzen met gesloten vizieren.
Een ijdele blindgang die slechts
doodloopt met pijn.…
ZO WAAR ALS KLAPPER
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 82 de waarheid is
meedogenloos
hartverscheurend
doet soms zo zeer
veel minder eerlijk
dan gedacht
ontluisterend
danst als een
dobber op en neer
wordt soms
hooglijk veracht
ze is de kokosnoot
die op je hoofd valt
je wakker schudt
kan leiden tot de dood
maar binnenin heeft
al die tijd gewacht
met eindeloos geduld
haar melk
zo romig…
Lentefeest
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 227 doorheen het duister kwam het Licht te zweven
de dood was niet echt werkelijkheid geweest
in de ontluistering ontwaakte het nieuwe leven
doorheen het duister kwam het Licht te zweven
waaraan wij onze pijn en smarten mogen geven
de Japanse kerselaar bloesemt tot een lentefeest
doorheen het duister kwam het Licht te zweven
de…
Duende
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 185 Vleugjes adem rozenhout
zinnenprikkelend
Rozenblaadjes dor en droog
door betonnen goten rinkelend
Hier smeken
heet huiverend
onvoltooide gebeden
fluisterend
Dansen escobillas
ontluisterend
Boven- en onderwereld
elkaar kruisend
Het is de held
die hier overwint
Zijn kloppend hart
dat de dans begint
Hees bevend,
het hart brandend…
uit zinnig
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 76 zo wandel ik door woorden
trek ze aan en
stoot ze af, de
richting onbepaald
hun eigen graf
begraven in een vreemd geluid
ik hoor een meeuw
zijn schreeuw lijkt
veel op uitgestorven klanken
wrang weggetrokken
uit het laatste geluid
dat heelhuids langs
mijn oren vloog
hoog, heel laag of
fluisterend
ontluisterend stil
begin ik…
E-bellen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 944 spreek ik je via internet
treed je even in de leegte
die de scheiding achterliet
maar zodra ik mij met schroom
even dichter bij je droom
brokkelen je verre zinnen
verbreekt alweer de stroom
ontluisterend de samenspraak
nog voor die kon beginnen
je woorden gaan in niets verloren
als een kille piep en kraak
onze nieuwe lijn verstoren…
uithuizig
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 61 ik vraag me af waar ik ben
als ik hier niet blijf
over duizend dagen zijn alle
vezels in mijn lichaam vervangen
zal ik nog herkend worden
als ik door onbewoonde straten loop
klinkt er nog muziek tussen oren
voordat noten ontluisteren
overal is verte, nergens nabijheid
zeven dagen lopen
ommuurd is dan ook alleen
ons gemeenschappelijk…
Zandkastelen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 729 Zandkastelen bouwen
in het warme zand
water
vult de kerkers
een vlag siert het bestaan
Wit schuim
treedt statig binnen
buigende schelpen
transpirerend zand
ontluisterende stilte
Een straaltje zon
verlicht de toren
de golven komen
vesting van oranje
klaar voor ontvangst
Langzaam ruisend
ongeduldig, steeds luider
explosief…
Nevelig?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 92 Ragfijne werelden
elke druppel huilt
in zeeën van beloften
alles is beschreven
uit liefde van de stof
gedachten anders gevormd
gebundelde ziele
rust om in te schuilen
watervleugels uit
nevels onvoltooide verhalen
soms hoopvol
soms ontluisterend
fantasie onwrikbaar, alleen
verleid door zwaartekracht,
transparante mantels om…
Glas
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.628 Nog jarenlang vond zij herinneringen
Getuigen van zijn oeverloze last
Door eigen zwakheid zover opgetast
Dat zelfs haar liefde hem niet meer kon dwingen
Want aan zijn noodlot viel niets af te dingen
Het teken stond al in zijn ziel gekrast
Nog jarenlang vond zij herinneringen
Getuigen van zijn oeverloze last
Zij zag het aan, al zijn ontluisteringen…
Fluisterend gras
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 365 vertel je al die oude verhalen
Niemand is daarin geïnteresseerd
Zo stelden de oude vergrijsde bomen
Fluisterend gras je hebt het nooit verleerd
Wat moeten wij met al die oude verhalen
Gedragen door onze toppen in de wind
Geheimen ontrukt van onder de sneeuw
In een eindeloze zeurende schreeuw
En steeds weer bedekken wij het met lover
De ontluisterende…
scrip'ta manent', ver'ba volant'.
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 89 gelezen door de bladeren glijden
bronwater zonder droogrest
Tafelbladen zonder kruimels
Ontlichamen
zonder ritselen
Het woord dat eerder was
dan het schrijven
In stopakkoorden
beschrijven
Stille krachten
zwijgen
Gesproken woorden
die luisteren
Klankborden juichen
Blij zijn betuigen
Het wegpinken van tranen
lachen en huilen
Blij zijn ontluisteren…
Geraakt
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 960 Zij vreest de leegte van de straat
En de belegering der muren
Is bang voor het verholen vuren
Van een trefzekere soldaat
Zij proeft de volte van het kwaad
Want in die zwaar bezochte uren
Groeide haar vriendschap voor de buren
Naar een ontluisterende haat
Wanneer de wapens zijn verstomd
En hoop weer tikt aan alle ruiten
Gaat zij nog elke…
een dagdroom
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 858 ik loop door mijn park
nog zo heiig vroeg
droom nog verder
van mijn nachtelijke ark
met ontluisterende pracht
en zachte gitaarmuziek
waar ieder mij toelacht
rust mijn woord verzacht
slenterend hoor ik vogels
roepen mij als het ware toe:
zie ook hier het voorjaar
hoor onze klanken
de lotus opent zich voor jou
ik voel, het is waar…
Moeder
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 306 Geruisloos treed ik naderbij, als een bediende
Jij kijkt mij aan, herkent, een zacht gepiep
Ik zie ontluistering, en lijden, en al dit onverdiende
Ik houd zacht je hand en vervloek wat ik denk in 't geniep
Wat Kerk en Staat verboden heeft omdat Hij jou schiep
Dan een beeld, een lach, een krachtige jonge vrouw
Zij gaf mij het leven, uit haar…
Cordelia
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 65 na het onachtzaam dansen
op het ijle koord van louter
woorden en weggewaaide
beloften groeit in zijn hart
een orkaan van verdriet
ontluistering kerft zijn
vermoeide botten
na de vuurzee hoort hij het
hout kraken kraken van gemis
pas nu volgen zijn oren de
misthoorns die aanhoudend
van onheil roepen over de
grauw grijze heuvels…
Tijdserosie ?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 225 Tijdschokken van voorbijgaande aard,
stuwen beken bloed door de beddingen,
slagaders in hun strijd, we plaatsen
merktekens die zullen eroderen door de
jaren om die om te zetten in woestijnen
van zand, gerangschikt in de archieven
van het hart, mijlpalen hebben woorden
nodig, hoe vaak zeer ontluisterend om de
ontstane leegte in te vullen…
remslaap
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 68 ik leg je weer neer in mijn droom
zodat we niet ontluisteren of
verzaken in een maaltijd
gelijkend op honger, op
geannuleerde genade
als voorzetsel buiten zinnen
laten we de volheid
van hunkering doorgronden
laten we afwijken van stoepranden,
elk fossiel kun je ontkalken
samen gaan we bestaan om
werelden in kaart te brengen
sta…
SONNET 28
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 257 twee nachten of zij mij als kind bezat
rond haar gelaat voltrok zich een glimlach
als een geboortemoeder droeg zij mij
zachtjes wiegend in veilige armen
geheel met liefde wist te verwarmen
oorspronkelijk bloeit zij alleen in mei
besefte wel dat het een droom betrof
tussen fantasie en werkelijkheid
het najaar transformeerde in lusthof
ontluisterend…
Nog te vroeg?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 147 de
schijn van gerijpt geluk, of
in iets anders wordt beschreven,
de hemel is vol Brusselslof
van onafgemaakte woorden
van letters verzameld uit stof
waaruit die zijn gemaakt
elke katje aan de tak herbergt
een eigen verhaal
het klontert aan mijn ziel
en aan mijn voeten,
en stuwt het verzinsel
uit het krijt van de taal,
soms ontluisterend…
Gemaskerd bal
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 4.953 Tot het ontluisterend moment
dat schijn en maskers moeten vallen
en je de angsthazen herkent
die met hun geklaag je tijd vergallen;
nog voor hun voorspelbare gezeur
vlucht je door de achterdeur.…
Het hart
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 334 De rust verstoord,
ontluistering gebracht waar harmonie was?
Blijheid weggevoerd
waar ooit feest gevierd werd?
De spontaniteit ongemerkt,
het zwijgen opgelegd?
Steeds van die duwtjes gegeven die de verkeerde kant opgingen?
Wat was het doel?
Wat was de drijfveer?
Geluk is zo kwetsbaar.
Geluk is kostbaar.…
Betekenis
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.613 Dynamisch de wereld buiten mijn bed
met ontluistering in mijn hoofd,
stilstand in rusteloze gedachten.
In de verte slagen van een klok
die mij oorverdovend luid wekken:
uren die om zinnige invulling vragen,
antwoorden die stomweg uitblijven.
In alle volheid ervaar ik in leegte iets
dat ik God noem.…
Anders zijn wij u Mevrouw Yesilgöz spuugzat
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 Geachte fractieleidster van de
Volkspartij Voor Vrijheid & Democratie
De stevige, de stoere, die mooie van de klare taal
Mevrouw Dilan Yeşilgöz- Zegerius
Er was geen gebak (jammer)
Maar uw gemak (verassend)
‘We hebben het gehad’ (ontluisterend)
U moet nu juist aan de bak (kijk over uw schaduw heen)
uw volkspartij dicht het gat (verplicht…
Donderslag
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 328 hij ging midden in de nacht
nog ver van ’t ochtendgloren
sloot de deur haast beminnelijk zacht
doch enkel om de echo niet te horen
stapte opnieuw het heelal tegemoet
waar chaos geen weet heeft van rede
en zoet met zuur wordt beboet;
een tijde was weer verleden
althans ontwaakt leek het zicht
op ontluisterende stappen
was het…
algarve
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 300 ooit
rustig gerijpt in vele eeuwen
zo sluipend ruw verstoord
langs de blauwe kalme oceaan
met grillige roze kathedralen
staan hemelhoge dure bouwsels
boven de keurige zandstranden
vol vierkanten met parasols in
aubergine fraise en ook turkoois
geuren van factor dertig
vette walmen dronken gelal
slingerend onder de sterren
wat een ontluistering…
Als vooruitgang wordt bedreigd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 458 deinen
glooiende flanken
ogen als het waren
naar binnen gezogen
mijn dadendrang
heeft zich onwillekeurig
door de tijd heen
over zijn uiterlijk gebogen
deze scheppende kunst
door de natuur aan mij geschonken
drijft op paaltjes en muren
waarbij ik vorm en tegelijk ook
de nieuwe afbeelding
schoon kan schuren
de ontluistering…
De Man
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 584 Het landschap luistert
Hoort komen de wind
Ziet vallen de vlokken
Voelt zich ontsmet
Vriendelijk is de sneeuw
Geduldig blijft ze liggen
Wachtend op het moment
Van betreden, de ontluistering
Daar komt de donkere man
Met de lichte treden
En de zware gedachten
De mond strak gestreken
Hij betast met voeten
Het ongerepte landschap
Een…
Altijd gevaarlijk
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 100 verveling zwaai ik door uw middens
en onthul de zevenentwintigste letter aan hen die niet geloven
want het wonder moet mijn teken zijn
ook dit beken ik
dat mijn armzalige bewakers elke avond bij mij biechten
en ik ervan tweemaal twaalf onvoltooide boeken schrijf
één voor elk verloren uur tot een doodskrans voor de dag
van vrouwen heb ik een ontluisterend…
Alles op de tast?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 37 Ragfijne werelden
in elke druppel huilen
zeeën van beloften
alles is beschreven, en
die liefde vergaat tot stof
emoties anders gevormd, tenzij
anders wordt bewezen in
de bundeling van kleine zielen,
dekens mist om in te schuilen
slaan hun watervleugels uit
in de nevels sluipen onvoltooide
verhalen, soms hoopvol en
soms ontluisterend…