Alle inzendingen over ontsnappen, OR laten we dansen, OR het feest is gestorv

De Grieken, ach laat de Grieken hun Sirtaki dansen we dansen vrolijk mee, Met noten in het Duits of Frans maar is niet alles beter dan de Hollandse klompendans? We gaan sneller we draaien in het rond tot we duizelend neer vallen op de grond niet wetend wat we doen ach, zij, wij, vooral zij, doen toch alles voor de poen...…

Kwaaltjes, verdrietjes, we hebben ze allen Dat mag deze dag zeker niet vergallen! Ik kijk naar wat ik allemaal ' wel ' bezit, erg véél bergen vriendschap en hopen liefde, juweel! Laten we lachen en dansen, waarom ook niet feesten en pret maken, goed idee, vind je niet?…

Ik ben zuinig, want ik ben niet zomaar iemand, die gas laat ontsnappen...…

Verlept, gestorven zijn de rozen van weleer Hun stelen en doornen zijn slechts gebleven Herinnering rest mij uit hun jonge leven Hun geuren zo aromatisch en zo teer Hoe schoon waren hun vormen en hun kleuren Hoe lief’lijk charmant hun dansen in de wind Hun glimlach in stralende zon als van een kind ‘t Verdorren van hun schoonheid laat mij treuren…

Medioriëntaels levantiaens Beloofdeland israëliaens Koloniaens westbankiaens Benjaminiaens netanyuaens Rechtsextremist ultradicaels Haifaniaense haetzaeiaens Neostaliaens gazaniaens Hamasiaens verderfzaeiaens Blacksabbath zaterdag tenseven Helenverdoemd zandhaziaens Torpedo kamikaziaens Iranhezbollah teheraens Newyorkrevisit nine eleven…

De aanraking is voorbij De geur van de huid verdwenen De lieve spontane omhelzingen Die zijn Overleden en begraven Dood als een pier De natuur doet Daar nog een schepje bovenop Dagen laat zij sneeuw vallen De koude oosterwind laat Duinen ontstaan Doodse witte sneeuwduinen Die verder en verder ophopen Dan komt de dooi Doodse dooie…

ik zag je dansen op de zwarte lijn die de gouden glans als schaduw had alleen je ogen twinkelden in weerkaats het ongeziene priemden stralen zonder eind met jouw pirouettes bouwde licht zijn cirkels in piramides tot de hemel waar zij in ontmoeten het sterrenlicht begroetten in de blauw- gouden kleur die zonder zwarte…

laten we toch feest vieren nu het nog kan en niet bang zijn voor dan en dan en dan laten we nu genieten zolang de zon schijnt ooit valt er weer regen dus nu voor ze verdwijnt laten we ons bezatten aan het leven niet te veel denken aan later daarvoor is het nu gegeven ooit ontmoeten we wel de kater maar nu nog even niet laten we elkaar…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

hoe vaak in dit zo grillig leven liep ik mezelf voorbij of naast mijn schoenen werd keihard in het gat gesmakt van mijn onwijze wens te snel in bloei getrokken waren soms mijn dromen te zoet de geur van hemelsblauw de regendruppels snel verdampt voor 't groeiend hout te laat te gast geweest ik haalde mijzelf in op mijn verzonnen feest…

Ik wens je Een jaar zonder tegenslag Elke dag vrolijkheid Laat dromen uitkomen en nieuwe ontstaan Laat geen dag zonder lach voorbijgaan Ik wens je Een jaar vol van geluk Van liefde, passie en hartstocht Leef voluit, proost op je kansen Leef en geniet, zing en ga dansen En het wordt Een jaar als een spetterend feest Een jaar alsof…

kan als zijn zij prins of prinses die macaroni tot kasteeltaart maakt of een lepel tot microfoon die het niets schept tot trollen en kabouters lieve benthe feest vandaag net als alle dagen daarna het echte leven het hier en het nu maar vier en behoudt ook het rijke bezit van ontsnapping dat jou maakt die je bent…

Je zegt: laten we vieren dat wat ons verbindt. Maar ik voel uitsluiting. Je zegt: laten we dansen op het ‘nu’. Maar ik wordt gekweld door herinneringen. Je zegt: laten we proosten op het leven. Maar ik voel dood in mij. Je zegt: je oogt zo content. Maar weet je: het kost zo verdomd veel inspanning om me groot te houden.…

het is een oefening te leven als ware men gestorven en elke dag de vrucht van eigen erfenis te plukken geen afscheid geen rouwende geliefden want enkel de bagage is verstuurd de dood waar anderen zo bang voor zijn bespelen als ware het een feest en als het dan in ’t echt gebeurt te kunnen zeggen hier ben ik al geweest…

me denken aan die ene trage dag toen we zilverbellen bliezen en gestorven vlinders legden in witte wolken bomen waar we afscheid namen van onze schaduw en alle toekomstwoorden…

wc we zweven over de bedden waarin de wanhoop woelt om de dagen en de jaren van mislukte levens, en we dansen de polonaise want we gaan nergens heen…

jij laat woorden buiten zinnen dansen in een vrolijke extase van veelal ongekende kansen zich vurig laten zien in experimentele kleuren die als impact ook een nieuw begrijpen geuren de spraakverwarring is nooit babylonisch want feesten kent geen tijd samen genereert een geweldige gezelligheid in een carrousel van losgelaten…

We weten hen geborgen; zoals een nieuwe morgen weer vreugde brengt in huis, zo schrijft God alle namen in liefde weer tezamen en is voorgoed hun thuis.…

alle boeken Alsof het feest was Laat de film maar draaien Laat 't leven maar zijn Vergeet de pijn…

Hoe geweldig danst ze toch, merengue, salsa, ook mambo, samba hier, samba daar, ze laat zich leiden door een macho. Ik dans alleen maar wat trage slow. Ze draait soepel, beweegt romp, heupen en benen, los van hem, wiegt ze verleidelijk en zo zegezeker. Ik schuif wat onwennig op mijn stoel.…

De bus was te laat, maar ‘k ben goed aangekomen, tijdens de feesten…

Jouw sprookjeswereld is waarin ik me dan waan, elven en feeën dansen om me heen in het zuivere licht van de maan. Van de prachtige vlaktes breng je me tot in de wolken zo hoog, uit jouw wereld wil ik niet ontsnappen, jij bent, wie ik beoog.…

Zo is ze door mensen gestorven... Ziet niemand haar lopen? Ze lijkt wel onzichtbaar en ongewenst. Ze is zo alleen met niemand om haar heen. Is er dan niemand die haar op wil nemen? Nu is ze bevroren van de kou... ------------------------------------ 4e prijs in de categorie jeugd, Poëzieprijs Beringen 07/12/2003…

Gedachten die verdwalen in een fantasie Dromen die zich tot vlinders ontpoppen Gevoelens die zich in de wolken wanen Geweten dat de moed ontbreekt een luchtbel door te prikken…

Als water draalt langs kale ruiten, de buitenwereld koud en bang, laat gretig twijfel ampel varen de weg van boven is te lang.…

In de kooi van dag en nacht, de kooi van de boodschappen, blikjes bier, de betere baan. In de kooi van het fotoalbum, van de liefde. In de kunstkooi, in de kooi van het weten: Sta op, grijp de tralies, haal de diepste adem en scheur je hart uiteen.…

Ooit moet ik haar witte hoofdje in mijn hoofd haar kleine handen in de vorm van de mijne niet geweten hebben. Ik weet dat niet meer. Ik denk aan mij terug als altijd al haar vader. Men zegt dat zij niet meer bestaat, dat zij door een ingreep, wat woorden, een blik, een intentie uit het heden verdampt is, maar ze moet als olie ontsnapt zijn…