Alle inzendingen over ontsteking

- Ontsteek, ontsteek de lampe: mijn angst ontwaakt, o kind.…

Stampend en schreeuwend Ontstekend in een woedevlam Zo herinner ik me jou Toen ik je laatste biertje nam…

Wit werd de stad als een duif de vrijheid tegemoet in de trieste lucht de aerosolen druppels die zijn blijven hangen ontsteken we het vrijheidsvuur anders dan anders…

woorden glippen van binnen uit naar buiten over je lippen woorden tonen vreugde uiten smart ontsteken licht kleuren zwart woorden vertolken de gevoelens van je hart…

Als Als dit Voorbij zal zijn Is er een voor en een na En een tussentijd Van dagen Opgelijst In kader met zwarte rand Zal er nog zomer zijn Ontsteken we het vreugdevuur Dansen we blootvoets op de uitgedoofde sintels tot in het vroegste uur. Als Als dit voorbij zal zijn.…

De junk die wel eens bij mij in komt breken Is deze keer vertrokken zonder buit, Zo zag het er tenminste wel naar uit, Totdat ik thuis het lamplicht wou ontsteken… Dat lukte niet. Want wat had hij gejat? Mijn allerlaatste peer van honderd watt!…

Door soms maar zo in woede te ontsteken Creëerde hij een sfeer van blinde angst Maar empathie duurt doorgaans toch het langst Dat hij dat niet goed wist is wel gebleken Hoe moet het ministerie verdergaan? (Mathijs van Nieuwkerk zoekt nog steeds een baan)…

Hij zag licht en vuur in haar wilde wezen wilde het vuur in haar wezen strelen en wilde wezen in haar licht het licht van haar vurig wezen stelen, nee roven om het licht van zijn eigen wezen te doven en het wilde vuur te ontsteken in hem om haar lieve licht te strelen.…

weer brandt de toorts immense energie fakkelt niet olympisch in een winner of genie daar waar liefde warmt tot ontsteken ken ik geen gebreken ga ik door het vuur voor jou vlammend worden wij in samen man en vrouw…

Hij dacht, toen hij op de ontsteking drukte: zo’n zeventigtal maagden, da’s een boel ! maar spatte veel te vroeg, ver van zijn doel uiteen, zodat zijn bomaanslag mislukte. De maagden echter hadden een gelukje, er was precies voor elke maagd een stukje.…

Wilde je ontsteken om te worden bekeken, en vervolgens te worden verlost? Heb je nu je zin wanneer je in de handen van de chirurg vakkundig wordt gewurgd? Nu ben je geen deel van een levend geheel Je hebt zoveel pijn gekost.…

de deuren dicht, ontsteek het licht, het houtvuur trekt al aan de dag voorbij kom jij bij mij laat ik je nooit meer gaan.…

Je hebt een total hip van edelstaal, Maar op den duur vertoont dat ding gebreken, De boel gaat na verloop van tijd ontsteken, Dat komt door al dat slijpsel van metaal. Mijns inziens is het verreweg het beste Zo’n kunstheup van tevoren flink te testen.…

wordt me afgepakt Waar ik bij sta, Alsof ik er niet sta, Alsof ik er niet ben, Alsof ik lucht ben Voor haar en voor mezelf - En jij zegt dat ik er Iets van moet zeggen, Dat ik het niet goed Moet vinden, dat ik Het niet moet willen Dat zij er zo mee wegkomt; Die laatste woorden Hoe goed ook bedoeld Steken mij En ik ontsteek…

O mocht ik o mocht ik voor ’t heilig Tabernakel staan, o mocht ik o mocht ik daar brandend als een keerse staan, o mocht ik o mocht ik ontsteken daar en uitgegaan, o mocht ik o mocht ik naar Hem en in de Hemel gaan!…

En ontdek zo weer het vuur dat mijn licht ontsteken zal. Elk dier, elke boom, al het water en de wind zijn de spiegels van mijn droom van de Vader die bemint. Ik geef mij over aan de adem en het ritme van de kracht om te komen tot het weten dat de schepping is bedacht.…

Als op hoog niveau de bazen ontsteken in bizarre drang, het paradijs nochtans verlaten, ontkenning is bewust in zwang. Als water draalt langs kale ruiten, de buitenwereld koud en bang, laat gretig twijfel ampel varen de weg van boven is te lang.…

om in deze dagen op mijn gedachten mee te varen naar verre oorden waar onze geliefden overnachten luisterend naar gezongen woorden een kaars te ontsteken even stil te staan, tussen leven en dood, bij dit indachtig waarachtig teken om warmte te delen samen met brood…

nog voor de nacht valt en zich als een slapend dier onder de grond begraaft ontsteek ik de haard je kan hier schuilen of huilen of wat dan ook geen vragen die als antwoorden een eigen leven leiden met verzegelde lippen zal ik naar je kijken mijn ogen zullen niet spreken mijn handen vrezen ieder stemgeluid voel je hier veilig ik stippel…

Herfst en winter sluiten een verstild verbond Het late licht te weren uit de dag Het duister ruim baan te schenken Hoge bomen worden volslanke silhouetten versperren het pad dat ik ga Het zijn van natuur de ongeschreven wetten Wie mag het jonge licht ontsteken in het nieuwe jaar?…

Onderga dit heksenuur: overtreed jezelf, speel met vuur dat lichter maakt en duister; duik onder en daal af, betreed de cirkel van innerlijk gefluister; gebruik je adem, ontstijg dit aards bestaan en verken je diepste oorden, ontsteek een kaars en breng een stilte-offer aan mijn woorden.…

aarzelend stap ik binnen op zoek naar kracht vertrokken door onmacht ontsteken van een klein licht verwarmd alvast mijn blik beklemming in de borst verdriet dat er uit wil zittend sluit ik mijn ogen water van zout vloeit rijkelijk over mijn wangen ik heb weer moed om op te staan ongemerkt heeft het me deugd gedaan…

Lentepassie laat een bries ontsteken, rimpels stuwen water voort tot voedingbrengende beken, waarvan de roerselen ontbreken, blijven we in een verloren kilte steken, en gruwen we de februariwind.…

Zonovergoten plas glitterglans glasgeblazen verstilling stenengooiers testen het draagvermogen in sluiers duiken bomen in de verte Zon op de plas de rietkraag kraakt en ruist feërieke finale van een bewogen jaar De reiger krijst als een feniks op zijn nest roept om nieuw leven ontsteek het vuur en dans…

Ik ontsteek een kaarsje voor het wennen aan het licht, en je laten vergeten wat er achter je ligt.   Sta op en kom in mijn armen, zodat je rechtop de nieuwe wereld kan omarmen.   Je bent gemist al die jaren, dus nu is het de tijd om al het gemiste geluk te ervaren.…

Met zelfingenomenheid trekkende naar het front Goede bedoelingen ten spijt ontsteken wij het lont. Zo klinkt de duizendklapper herhaalt zich alsmaar rapper zijn gillende keukenmeiden niet meer te vermijden. Dat raakt me!…

Ik zit hier wel wat bang&shaking Maar weet dat straks na deze laatste rit Geen band meer om mijn dikke middel zit Al ben ik bang voor de ontsteking Ik heb explosies (van jouw kant verdiend Maar vanaf straks ben ik jouw slanke vriend) [de man, die op weg was naar zijn liposuctiebehandeling, is uiteindelijk aangekomen, dit in tegenstelling…

in gewijde tijden aangekomen sta ik stil zo nu en dan bij het wonder van bevrijding Licht dat vrede brengen zal als ik lichten ga ontsteken mensen warmte willen gaan delen op Uw komst ben voorbereid komt U uit de Eeuwigheid met Uw liefde ons omgeven met Uw brood en met Uw wijn draagt U ons op onze wegen vrede…

de tijd is soms een bom wachtend op ontsteking zelden een kabbelende rivier stromend door sprookjesland windstilte voor een storm barst die los aan alle kanten lijkt er geen eind aan te komen wanneer je er midden in zit een schrale troost die wacht: elke tijd is tenslotte verleden vooral als de pijn is geleden want het heden leeft zich…

Een kamer is een doos die ons bevat maar wij omvatten het huis wij varen uit in het donker ontsteken de nacht met onze dromen. --------------------------------------------- uit: 'Door het donker van een kamer', 1989.…