Alle inzendingen over onverwoestbaar

Mijn tactiek is je bekijken leren hoe je bent houden van hoe je bent Mijn tactiek is tegen je praten en naar je luisteren met woorden een onverwoestbare brug bouwen Mijn tactiek is in je herinnering te blijven ik weet niet hoe of met welk voorwendsel maar te blijven in jou Mijn strategie is eerlijk te zijn en weten dat jij eerlijk…

eindeloze rondjes draaien: dat moet - mag niet - hoort zo in ordelijke aangeharkte tuinen bezweert men het kwade de mond van een onwaarschijnlijke eenling geluidloos gesnoeid daar gaat Kubra zo langzaam komt ze vooruit borsten buik en billen krachtig gepantserd in een kuras men sist schampert stenigt Kubra's nieuwe voorjaar een onverwoestbare…

Alles is Kapot te krijgen Niets of niemand is onverwoestbaar Zo als we ooit het leven hebben gekregen Zullen we ooit tot stof vergaan De bergen die al duizenden jaren intact bleven Worden nu met treinen doorreden mensen hebben relaties met elkaar Maar door een kleine fout is het over en klaar Hele bossen worden omgekapt Maar jij heb je…

In haar kwetsbaarheid zit een kracht Zij voelt beschadigd maar innerlijk is ze puntgaaf Haar ware ik onverwoestbaar Haar schoonheid slaat zich ongenaakbaar door de pijn omdat van binnen zij de omgeving regeert Nooit erdoor verslagen Haar weg voortzettend In haar toewijding genereus Zij de zee die kolkende emotie aanvoert niet wegspoelt…

Y.o.l.o. zeiden ze, De facebook-monsters In Haren, die zo van Het leven genoten Dat ze andermans Vreugde vernielden En graag opofferden aan Wat slechts hun eigen Genot was, heeft voor mij Van mijn leven Niet bestaan - Veel te somber, Veel te snel, Veel te diep - moment Van verlies dat vast blijft Staan, gestold, met een Onverwoestbare…

leven komen Dan zal je de sleutel met mijn kind moeten delen Maar mijn kind zal altijd de hoofdsleutel dragen Pas je in ons leven dan kan je na je proeftijd een reservesleutel vragen Als mijn kind het goed vindt mag je die om je nek dragen Mensen komen en gaan in het leven Een reservesleutel kan in het slot afbreken Maar de hoofdsleutel is onverwoestbaar…

Ik weet het door de heerlijke dagen van stevige, rondborstige glazen bier en het verlossende plassen het slijpen van de messen na de slacht en aan het spit staand mijn nagels schoonmaken naar bed gaan zonder over te geven sterk als een stier, onverwoestbaar van binnen, een precies mechaniek in een stevige, soepele huid: een sinaasappelmens…

dit verhaal zou vanzelf vroeg of laat Aan een filmmaker worden verkocht De kerk, pillen, drank, scheiding, incestschandaal En de dood van Hermien- veel te vroeg- Er was altijd wat en het is allemaal Voor een filmverhaal meer dan genoeg Het duivenlied leek wel de kroon op het werk In het leven van Gert en Hermien Maar toch werd hun naam onverwoestbaar…

Die onverwoestbare band voel je nog steeds vanuit een niemandsland stilzwijgend reikte je nog je hand hij verstaat je niet meer, je blijkt te ver van hem in niemandsland beland.…

Ik wil niemand ontmoedigen, maar zeker ben ik niet dat twintigers even overtuigd zijn van onze onverwoestbare jeugdigheid als wijzelf. Oude mensen achten zichzelf jonger dan ze zijn en jongeren ouder.…

schijnt je schoonheid zo fragiel -- Maar als de schrijver diep in mij Je ’s ochtends vroeg graag wil vermoorden Want de nacht ervoor bracht JIJ Mijn kunst weer terug tot weeë woorden Dichterlijke dada die Product lijkt van de dementie Als ik daarom met schelden start Gepassioneerd en bikkelhard Met het serviesgoed naar je gooi Dan word je onverwoestbaar…

staren holle ogen de oertijd in waar monden vertwijfelend murmelen en laten zo het troebele water spreken leg je hoofd neer op het eiland van verbeelding luister naar de hartenklop in mijn boezem en laat je woorden tot leven komen in de glans van het bestaan laat het vuur zwepen over het land giet de bliksem in een ton en laat het zinken onverwoestbaar…

vormde zich tot de grote onverwoestbare kracht van liefde in dit hele heelal. Het begon bij het universum... zal blijven bestaan: warmte, vrede en liefde voor ieder.…

Het woord is onverwoestbaar gestort, aangeveegd en bewaakt het heeft puisten en poliepen van keien en bomen geëffend neuzen rechtgezet en oren gewassen met regels en schaamte want niemand mag verdwalen daar is geen plaats meer voor in de Straat van het Volk want het Boek der Veranderingen leert dat er niets valt te ondernemen bij verdeeldheid…

het dat ik alles beter als nooit tevoren hoor heel duidelijk en lekker hard en ik leef al swingend door met geïmplanteerd haar op m’n glimmend hoofd bestrijd ik de kaalheid die mij al zo lang is beloofd en de kronen in mijn mond zijn o zo wit en fijn mooier dan de echte deze zijn van duurzaam porselein en op mijn alles overlevende onverwoestbare…

als de storm zonder waarschuwing aanwakkert wolken angstig op hol slaan schuim de dijken martelt geluid weer fundamenteel wordt schepen zwoegen tegen de stroom kale bomen hun ware aard laten zien onverwoestbaar sterk de taal van een generatie wars van betonrot dan neemt de tijd mij mee terug naar de kuil in de modder moeizaam…

Onze onverwoestbare levensmoed? De indruk die we op anderen maken? Laat ons niet lachen! Het is heerlijk ontspannen werken. Het is lekker uitrusten en genieten. Het is indrukwekkend om mee te maken, wanneer we onszelf hervonden hebben. Wanneer we liefde in kleine gebaren durven tonen. Wanneer we nieuwe vriendinnen en vrienden maken.…

De fluisterende engelen zeggen mij dat het enge beest is weggefladderd, terwijl de muzen achter onverwoestbare gordijnen verdampen. Deze zinloze pijn verdient niemand. De woorden smelten in mijn hart. Liever knock-out geslagen, dan in een spiritueel nirvana van koek en ei en een bittere saus erbij.…

waar niemand het wil hebben over ritme daargelaten Buiten op het kerkhof (in 1975 gesloten) groeit het groen onwetend verder waar zoveel wijsheid eindigde daargelaten Ik geloofde serieus dat die lantaren altijd brandde een smoes voor alle energie die gloeide in mijn handen ik liet het gaan -ik kon niet vliegen- en zag de bleke meeuw die onverwoestbaar…

Onverwoestbaar vanzelfsprekend en onzinnig tegelijk lijkt de vallei van hierboven. ------------------------- uit: 'Zing Zing', 2016…

thans ben ik ingesloten door harde wegen en kaden waar geraas en gejoel klinkt drukke steden en steigers allerlei mensen in boten mijn golven opsturen wind uit de Alpen schenkt verlangde koelte fluistert me blij strelend toe je bent omgeven door een ring van de vernieuwde wereld maar mijn opbeurende adem blaast tijdloze vrijheid onverwoestbaar…

Puur en nakend zullen de mooiste momenten zijn want waarom verschuilen terwijl de waarheid in volle glorie altijd het op z’n mooist zal zijn Neem mij neem mij en ontferm je breekbaar ben ik niet ik ben buigzaam als het koren in een woeste wind maar ik zeg niet onverwoestbaar want snij niet weg wat boven het maaiveld uit zal stijgen...…

Enkel dan kan het mooie tussen ons blijven waarbij wij samen voor eeuwig op onverwoestbare liefde kunnen blijven drijven.…

ingenomen De een kijkt uit het raam Is aan het dagdromen De moeder ontfermt zich over het kind De oude man praat over Waar de wereld zich vandaag de dag in bevind Oude en nieuwe verhalen Hoe is het leven Van alledag De bestuurder rijdt De bus met een Glimlach Alsof het leven nooit een einde kent Rijdt hij Een rit Van hier naar daar Onverwoestbaar…

Door een wereldse oogopslag, ontblote handen de kansen tellen maar altijd doorslaan de andere kant, waar de dove netels, onverwoestbaar blijken in hun soort, waar oudste wetten in emotie zich herhalen, zittend op de blaren van onzin die kritiekloos wordt aangenomen, de willekeur herboren wordt tussen de rails van geboorte tot de dood…

Jouw fenomenale talent geeft doet louter naar liefde en vrede smachten Door jou is mijn ziel herleefd Je bent geboren om de wereld mooi te maken Wanneer ze jou aanschouwen zullen alle gewelddadigheden staken gaan we allemaal spontaan beeldhouwen Zoek de liefde, schitterende vrouw De duisternis van onze wereld bedwingt jou nooit Je bent een onverwoestbaar…

staat, te lezen in de oude zonden, diep geworteld tot in de ruggegraat, in de laatste nerven wordt het koud, schors ligt overal, vermengt zich met druppels bloed, gemorst mengsel kan het verval niet dichten en kan met tranen de gewonde smart niet verlichten, stroomt taaie hars uit iedere knoest, blijft het karakter onafhankelijk en onverwoest…

Liefde kan ons kapot maken als het fout gaat maar ook onverwoestbaar zijn als het goed gaat. Echte rijkdom dat zit in ons hart, diep van binnen, het zijn geen materialistische dingen.…

De tijd heelt alle wonden, de tijd snelt voorbij de tijd heeft me gevonden, kwam uiteindelijk bij mij de tijd is onverwoestbaar, de tijd is supersnel de tijd is onaantastbaar, de tijd is soms een kwel De tijd is kort soms te lang als tijd van afscheid daar is de tijd nemen zoals hij komt, er niet te lang denken aan gemis de tijd is ons gegund…

Onverwoestbaar in woordkeuze. Totdat al het leed is geleden. Ook uw leed...…