dorp van mijn jeugd
als de storm zonder waarschuwing aanwakkert
wolken angstig op hol slaan
schuim de dijken martelt
geluid weer fundamenteel wordt
schepen zwoegen tegen de stroom
kale bomen hun ware aard laten zien
onverwoestbaar sterk
de taal van een generatie
wars van betonrot
dan neemt de tijd mij mee
terug naar de kuil in de modder
moeizaam gegraven op een woensdagmiddag
met het snoepje van de week nog in de zak
voor andere tijden
de hut met de golfplaten
vechtend tegen de wind en regen
met verhalen uit verboden boekjes
de geur van een filtersigaret
en rock en roll uit een oude transistor
en met de angst van wat ze vertelden
wat je niet mocht en dus toch deed
het dorp van mijn jeugd stormde naar stad
kpnplanet.nlGeplaatst in de categorie: tijd
jeugd 3.0 met 1 stemmen 
188
188
Geef je reactie op deze inzending: