729 resultaten.
VOOR HET VENSTER
poëzie
2.0 met 6 stemmen 759 De jaren gingen, doch die vreugd,
Van oogst te zijn èn aarde,
Kwam nimmer weder, naar mij heugt,
Als ik door 't venster staarde.
Tot nu, deez' avond voor mijn raam,
Wijl stem en stap weerklinken,
Ik in dit smachten zonder naam
Opnieuw mij mag verzinken.…
Dankdag
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.642 Dank U wel HEER
Dat de oogst weer overvloedig was
Bieten, granen, groenten en ook fruit
We kunnen weer een heel jaar vooruit
Het komt zowel mens als dier van pas.
Dank U wel HEER
Voor de arbeid die we mochten verrichten
Voor het onderhoud van ons bestaan
Ondanks de crisis die we ondergaan
Die handel en bedrijven doen ontwrichten.…
Vaarwel in het heden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 229 alleen maar zijn weg kan
belopen met mededogen
gebroken in behoefte aan ongrijpbaarheid
kijkt je de dood van het spel recht in de ogen
met de droesem uit zijn laatste glas
verhuis ik naar een witgekalkte kas
betaal daar diep bewogen het gelag
raak ik de ogen van het leven nooit meer kwijt
en knip dertien centimeter van mijn haren af
oogsten…
Roze nevelt zon
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 123 breekbaar hangen
diamanten in een
wiegend spinnenweb
roze nevelt zon
zijn eerste licht
op een gegist bestek
de herfstdag warmt
zijn vruchten
langzaamaan tot rijp
in oogsten
worden de seizoenen
van dit jaar afgesloten
wat rest is rust
en winterveiligheid
het wortel bed is al gespreid…
In het herfstgeel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 wolken vlinders
verschoten van kleur
in de bloemenzee
van hoogzomer
nog hangt
de warme geur
in het herfstgeel
van rijpend gewas
pas als kou
het donkerrood
van de vruchten
komt keuren
verdwijnen vlinders
langzaam en loom
om in het zomerse
weer te verschijnen…
Te Hoop
gedicht
2.0 met 86 stemmen 22.221 Wij zijn te hoop gegooid
wij liggen bleek en bloot
en onmiskenbaar dood
langs smalle, stille wegen.
Van wortels afgesneden,
het loof dat leven was
en stem van wind en regen
is op de akkers stom gebleven.
Wij zijn gerooid en afgelegd
en nagekeken op gebreken.
De grond die onze moeder was
is dood gewicht gebleken.
Wij liggen op een bietenvaalt…
ZONNESTRALEN
poëzie
3.0 met 2 stemmen 511 Ik zeg U, mijn gekwelde dagen,
Laát krankheid aan het lichaam knagen,
Onder de stralen van de pijn
Wordt ook een oogst van brood en wijn
Door Uw gekloofde grond gedragen.…
Vertellen van voorbij
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 177 zij wenken mij
de oppers op het land
getooid met gelig hooi
en vertellen van voorbij
nog kleurt
een late zomerzon
de vruchten van het land
heb de eersteling al in de hand
er is niets voorbij
want lente zomert
op de grote herfstschaal
een rijke oogst voor allemaal…
PS: Het wonder
gedicht
4.0 met 4 stemmen 3.337 kurketrekkert
een rankje omhoog, bloesemt een groen hoedje
ernaast, piepklein de druif, wordt dat een toetje
of zelfs wijn, trosjes overal rondom, merk
wit, onbekend, blad wijduit, een groots vlechtwerk
naar de zon, bol bladerdak dat zo zoetjes,
vol kietelende tentakeltjes, moet je
zien, wat een wingerd, weelderig, verlekkerd
staren we omhoog, een oogst…
In haar laatbloei
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 136 je zomert zacht
tot rijke oogst
na volle lentebloei
de vruchten rank
en groen veranderend in
rood na rijpingsgroei
je toont het
vuur van zon in
blossen op je huid
maar achteraan
hangt toch
mijn lievelingsfruit
een strijdster die
pas langzaam
lijkt te kleuren
de schaduwpeer
die in haar laatbloei
het lekkerste zal geuren…
Nazomer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 117 Gouden rijp hangt zwaar aan takken
Kreunend onder gedragen last
Als de oogst weer is geleverd
En de zon verzwakt in glans
Zullen de bladeren verkleuren
Om te sterven in hun herfstdans
Verstild gehouden de belofte
Van na nachtelijk verwijlen
Nieuwe dracht in zacht bekoren
Waarin het nieuwe leven lacht…
DE GESLAGENE
poëzie
4.0 met 2 stemmen 501 En in mijn droefheid die zo diep verwond
De bange last der smart niet meer kon torsen
Zocht ik de wellust als een lage hond, -
Ik, nijvre man die zaaide en maaide en bond,
Doch toen hij trad de schone oogst te dorsen
In zijn garven slechts loze aren vond.…
stel me gerust
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 130 nu jij
wijl het nog zomert
reeds winter meedraagt
sterven laat horen telkens
als jouw niet volgroeide vruchten
te haastig de grond raken
stel me gerust dat
je doorgaat met leven
beloof me in een nieuwe lente
een rijke oogst
ik mag je zo…
Strooi ik wat herfst
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 369 als jij de bladeren
rond laat vliegen
strooi ik wat
herfst in je haar
een schuine zon
straalt kale takken
er hangt wat
valse schaduw daar
toch tippen vingers
nu al naderende kou
het zomerbruin kleurt
zacht van wit naar blauw
nog geuren laatste vruchten
strak het blauw en droogt
want onder herfstig loof
wacht leven op de lenteluchten…
Die roodkoper lacht
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 474 ik jaag weer in een
herfst die roodkoper lacht
op het koppel duiven
dat mijn druiven heeft gejat
het korhoen
of fazantenhaan
de meerkoet en de
vette ganzen die zo gaan
ik jaag maar
mijn garagedeur wordt
niet besmeurd met hang
naar adelijkheid van vogels
jaag omdat de herfst
weer geurt ja visueel
omdat de oogst weer zo intens…
Zullen liefde oogsten
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 470 heb weer
de zon genoten
zij en jij halen
het beste in me boven
in warme koestering
bemin ik jou zie de
kleuren groeien uit wat
het groen ons deed beloven
de zachte wind
waait geuren aan
geboren uit ons samenzijn
wij zullen liefde oogsten…
Wij oogstten volrijp
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 466 hoorde je kleuren
voelde fluweelzacht
ogen gesloten
hoe je geuren
zich over me bogen
je penseelde
het groen van de lente
hyacinthe naar mij
krokuste blauw en
de sneeuw smolt erbij
streelde het doek
en zomerde zacht
in zonrijke dagen
met een loomheid die
de tijd deed vertragen
wij oogstten volrijp
herfstten ons leven
droogden…
wat je zaait mag je oogsten – van harte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 485 proeven wij de rijkheid
van immense vreugde en intens verdriet
die jou maken wie jij bent
mens van mensen
op de grens van jouw jaren
stil verborgen of tierig openhartig
daar vieren wij wat jij ons zaait
om blijvend te ontkiemen
het hoofd in feestende wolken
schrijft een pen op papier
de welgemeende wens
dat jij mag blijven strooien
oogsten…
Tussen Zaaien en Oogsten
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 98 Ze zal zich verheugen over de oogst die binnengehaald wordt, om brood te worden voor eeuwigheid.
Het onkruid wat haar aard niet te boven komt
zal de grond uitputten en afsterven.…
voelt de strijd tot in je keel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 551 hoe jij de trossen plukte
met het zonlicht als beloning
ranken jeugdig groen
stammen roestig van het zonnen
ook tussen rotsen vinden
wortels nog hun bronnen
de wijn is hard en ongenaakbaar
je voelt de strijd tot in je keel
nadat je haar hebt leren kennen
steel je graag een kus teveel
ik at je druiven
en werd dronken van de wijn
ik oogste…
rankte de twijg
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 461 ik proefde je wijn
zag de stronken verleden
stond op de grond
waar je wortelt in heden
je pakte de zon
in bloedrood verdwijnen
rankte de twijg
liet bloemen verschijnen
je druifde wat bleek
maar de zomer was heet
je droeg vol dankzij
de krenters hun beet
geplukt en ontveld
wordt de oogst nu geteld
ze flessen het vat na de
rust…
gevangen zomerdagen
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 119 Gevangen zomerdagen
Ze weckt verhalen, moezend
Appels, bramen, de geur van regen
De kleur van zon en stille zomerwind
De smaak van warme dagen
Wandelend langs vergeten klanken
Romans gestapeld onder het gebint
Moes, in zwierig handschrift
Ze roert, vangt de zomers in kleuren
En wekt het seizoen in bleke winters
Ik open haar verhalen…
geurt zoeter dan de herfstnacht
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.797 zal ik je oogsten
voor de regen vlaagt en
wind de bladeren verjaagt
je kleurt nog zomers
in de lage zon de late
warmte doet je bloeien
ieder straaltje is er één
zij zullen jou uiteindelijk tot
volle wasdom laten groeien
je rijpt nog sneller dan ik dacht
geurt zoeter dan de herfstnacht
naar jou verlangen smaakt zo zacht
verleidelijk…
EVEN BESCHUT
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 Het bruingele hooi
verbergt het tere leven;
toch nadert gevaar.…
Nauw hoorbaar
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 332 uit de handpalmen
begon het blootleggen
van je dagdagelijkse leven
op ontdekkingstocht
uit hoogst intieme relatie
die je de adem beneemt
wie zaait zal oogsten
rijk aan groeikracht
voor het eigen karakter
omrankt een fonkelend spoor
waarin verdriet en vreugde
elkaar afwisselen
bloesemrood wekt de aarde
ontvouwt zich de oogst tussen…
J.C.
snelsonnet
3.0 met 25 stemmen 3.316 Zoals nu in een studie is bewezen
Zijn Julius en Jezus 1 persoon
Een feit dat je natuurlijk ook gewoon
Uit hun initialen af kon lezen
Dus wat oogst in 4000 veel applaus?
Jan Peter Balkenende was de paus!…
Lef loont
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 211 Voor hij die het durft,
En niet schroomt het te pakken,
Geluk is zijn oogst.…
de meidoorn
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 178 lange rijen meidoorn
vullen het landschap
zo warm op
men vergeet
dat een rijke oogst
ons een strenge winter belooft
waar niet langer het rode
maar een grillig spoor
koud door de tijd trekt…
Koppelen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 354 Een dompelpomp,
oogst van de kringloopwinkel
verlangde naar
een even oude slang
gekoppeld door een
creatieve man
sproeit hij nu stralend
uit een afgekeurde brandslang
naar zijn maatje in
een ander vat
communicerend over
hun gezamenlijk belang.…
Het huis van vandaag
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 169 zag geluk
in ogen
opgetogen
in het huis
van vandaag
waar gisteren
nooit een
morgen meer
verwachtte bloeiden
lenteachtige gedachten
het zomert
en de oogst van
liefde is nabij
de vruchten zijn
voor allebei…